გოჩა სამზარეულოში იჯდა და ტელეფონში ახალ ამბებს ათვალიერებდა, როცა თამთა დაბრუნდა. ქმრის განწყობა მაშინვე დაიჭირა.
–რა მოხდა?
–დედაშენი, რა თქმა უნდა, შესანიშნავი ქალია, რომელიც შენზე ზრუნავს, მაგრამ ჩემს შემოსავალზე მისი მუდმივი უკმაყოფილება მომბეზრდა.
–აქ იყო?
–რადგან მეკითხები, გამოდის, არ მოვუტყუებივარ, როცა მითხრა, რომ არაფერი იცი.
–გოჩა, ხომ იცნობ. დედაჩემი ასეთია. თითქოს პირველად მოხდა!
–საყვედური იმისთვის, რომ ჩვენ, უფრო სწორად, შენ ბინა გიყიდეს, სულმდაბლობაა. შეგიძლია უთხრა?
–ასჯერ გითხარი: „არ იდარდო“. უბრალოდ უნდა, რომ ჩემს მეუღლეს მამაჩემზე არანაკლები შემოსავალი ჰქონდეს. მე სხვა კრიტერიუმებით ვირჩევ. სანერვიულო არაფერია.
თუმცა თამთა მართალი არ აღმოჩნდა.
***
ზუსტად რამდენიმე დღეში სიდედრი სიძეს ესტუმრა. უფრო სწორედ, ქალიშვილის ბინაში მივიდა. გოჩას სურვილის მიუხედავად უფლება არ ჰქონდა, რომ სტუმარი არ შემოეშვა. საუბარი შედგა.
–ნორმალურად გამომუშავება უნდა დაიწყო ან თამთას ქმრობა შეწყვიტე.
ეს რაღაც ახალი იყო. გოჩა უცებ აფეთქდა:
–სრულ ჭკუაზე ხართ? კარნახობთ, ვინ იცხოვრებს თქვენს ქალიშვილთან?
სიდედრმა ხმას აუწია:
–უბრალოდ ნორმალური სამსახურის შოვნა არ გინდა. აზრი არ აქვს, ბინა არის, მანქანაც.
–არაფერი მაქვს, რადგან ბინა და მანქანა თამთას აჩუქეთ.
–არავინ გიშლის ხელს მის გამოყენებაში.
–აა, სად აპირებთ ამოთხრას!
–დიახ, ვფიქრობ, დროა ნორმალური ფული იშოვო. შენი ხელფასი გაყიდვებზე ზედმეტად დამოკიდებულია, ძალიან არასტაბილურია.
–ვისთვის არის ცუდი? თქვენთვის?
–უაზროდ ნუ ბრაზობ. 5-ჯერ ნაკლებს შოულობ, ვიდრე თამთას მამა. ეს სირცხვილია!
–თქვენს ქმარს ჩემს ასაკში 5–ჯერ მეტი ჰქონდა?
–ყველაფერი გითხარი, – სიდედრი ადგა, – დაფიქრდი. ქალიშვილი იმისთვის არ გამიზრდია, რომ მისმა ქმარმა გადაწყვიტოს, რომ მზამზარეულზე ცხოვრება შეიძლება.
თამთამ ამ საუბრის შესახებ გაიგო და დედას დაურეკა. 30 წუთის შემდეგ ცოლი ქმრის გვერდით დაჯდა.
–მისი არ მესმის, მაგრამ ვერ ვეკამათები. დედ–მამამ ჩემთვის ბევრი რამ გააკეთეს, მაგრამ მე შენ აგირჩიე. არ ინერვიულო.
***
თითქოს ყველაფერი მიწყნარდა. საკმარისი დრო გავიდა. ერთ საღამოს გოჩა სახლში დაბრუნდა და ზღურბლიდანვე გამოაცხადა:
–ყველაფერზე დავფიქრდი და გადაწყვეტილება მივიღე. სხვათა შორის, დედაშენის თხოვნით.
–რა გადაწყვეტილება? მაშინებ!
–ამ ბინაში არ ვიცხოვრებ! სხვა ვიქირავე. რომ ზედმეტი ზეწოლის გარეშე ვიცხოვრო. ჩემთან ერთად გადასვლას გთავაზობ.
–გაგიჟდი? რა ბინა? ახლახანს ბინა გავარემონტეთ! რა საჭიროა გადასვლა?
–არ მაინტერესებს, – გოჩამ მხრები აიჩეჩა. – დედაშენმა დამღალა. ასე უფრო მალე შევიშლები, სანამ ავალ იმ დონეზე, რომელიც დედაშენს აკმაყოფილებს. ნებისმიერ შემთხვევაში, ჩემთან ხარ?
–ეს ბინა?
–ყოველთვის შეგიძლია გააქირავო და შემოსავალი მიიღო.
–არა, ახალი რემონტი სხვებისთვის? არასდროს!
გოჩამ თავი დაუქნია.
–მესმის. არ გადანაშაულებ, მაგრამ დარწმუნებული უნდა ვიყო, რომ არავინ მისაყვედურებს.
–მაგრამ მიყვარხარ!
–მეც, მაგრამ აღარ შემიძლია ცხოვრება, როცა განკიცხვის მახვილი მუდამ ჩემკენ მომართულია.
თამთას დედას გაუხარდა, როცა ახალი ამბავი გაიგო. მოახერხა და აჩვენა ქალიშვილს, რომ მისი ქმარი არასწორი არჩევანია. ვინ იცის, იქნებ მალე ღირსეული პარტნიორი იპოვოს.
სიხარული დიდხანს არ გაგრძელდა.
***
4 თვის შემდეგ თამთამ მშობლებს განუცხადა, რომ მან და გოჩამ ბინა იყიდეს. ამისთვის თავისი ბინა გაყიდა. როცა მშობლების პირველმა შოკმა გაიარა, ქალიშვილმა დაამატა:
–სანერვიულო არაფერია. ნაყიდ ბინაზე საქორწინო ხელშეკრულება გვაქვს, 4/5 წილი ჩემია. თქვენი არც ერთი თეთრი გოჩას არ მიუღია.
მშობლები და სიძე მხოლოდ შვილიშვილმა შეარიგა. მანამდე გოჩასთან ერთხელაც არ უსაუბრიათ. ყველაფერი კარგია, რაც კარგად მთავრდება.
