ჩვენ ვცხოვრობთ სამყაროში, სადაც ადამიანის მატერიალური კეთილდღეობა მის ცხოვრებაში თითქმის გადამწყვეტ როლს ასრულებს. ფინანსურ მდგომარეობაზეა დამოკიდებული ყველაფერი: კომფორტი, კვება, გარეგნობა, ჯანმრთელობა, მოცლილობა. ბუნებრივია, რაღაც მომენტში ეს თავის ქების ან შურის მიზეზი ხდება. იმის მიხედვით, თუ ვის საფულეში მეტი ფულია.დათოს შემთხვევაში ფინანსური დამოუკიდებლობისკენ სვლა სკოლის დასრულებამდე დიდი ხნით ადრე დაიწყო. ეს დრო კურსდამთავრებულთა შეხვედრამ გაახსენა.

ადამიანის მატერიალური კეთილდღეობა

კურსდამთავრებულთა შეხვედრა – როცა ყოფილი თანაკლასელები დარბაზში შეიკრიბნენ, გადარეკვა დაიწყეს. ზოგიერთი არ გამოჩნდა, მაგრამ ეს მოსალოდნელი იყო – მსგავსი ღონისძიებები ყველას არ უყვარს. დათო არ ნანობდა, რომ შეხვედრაზე წავიდა. ბოლოს და ბოლოს, ყოფილი მეგობრების ნახვა გულწრფელად აინტერესებდა. მათთან შედარება სურდა, რომლებმაც ოდესღაც თავი დაამახსოვრეს.დათო სკოლის მიმართ კარგად განწყობილი არ იყო. უფრო სწორად, აქაური საზოგადოება არ უყვარდა, რომელიც სწავლაში ხელს უშლიდა. ეს ეხება როგორც მოსწავლეებს, ასევე მასწავლებლებს ხელმძღვანელ პირებთან ერთად. ჯერ კიდევ მოზარდმა მკაფიო მიზანი დაისახა – სწავლა, უფასოზე ჩაბარება და სამსახურის პოვნა, რომელიც მას და მის ოჯახს ფინანსური ფსკერიდან ამოიყვანდა.საშუალო კლასებში იმ მოსწავლეთაგან ერთ–ერთი იყო, რომელთაც დასცინოდნენ, მაგრამ კონტროლის შემთხვევაში აცრემლებული დახმარებას ითხოვდნენ. ის დაცინვებს ითმენდა და ეხმარებოდა. საქმე იმაში იყო, რომ მისი ოჯახი კლასში ყველაზე ღარიბი იყო. სკოლაში მუდმივად მეორადი ტანსაცმლით დადიოდა, მისი მშობლები სკოლისთვის ფულს არასდროს იძლეოდნენ, ხოლო გაჯეტების უქონლობა მხოლოდ ადასტურებდა, რომ უიღბლო იყო.მაგრამ ყველა, გამონაკლისის გარეშე, მის ჭკუას აღიარებდა. დათო უბრალოდ მზუთხავი არ ყოფილა, თუმცა კარგი ნიშნები ჰქონდა. ბევრ სხვადასხვა წიგნს კითხულობდა, რაც ნავთში ცეცხლს ასხამდა. რაში სჭირდება ამდენი კითხვა, როცა ჩასაცმელი არაფერი აქვს? რთულია ტელეფონის გარეშე? საკალმე, ალბათ, პირველი კლასიდან აქვს.

• – დათო, შენს შესახებ მოგვიყევი! – უთხრა კლასის პრეზიდენტმა. მას კარგად ახსოვდა დათო და ის მიზეზები, რის გამოც დასცინოდნენ. სამწუხაროდ, როგორ ჩანს, თავისი მდგომარეობა ვერ გააუმჯობესა. მას მსგავსი შეხვედრისთვის შეუფერებლად ეცვა – რაღაც სპორტული მაისური და ჯინსი, თითქსოდა სახლიდან ახლახანს გამოვიდა.
• – რა შემიძლია ვთქვა, – დაიწყო დათომ. – ყველაფერი ნორმალურადაა. სინამდვილეში, ამ შეხვედრისთვის ძალიან მომზადებული ვიყავი. დამავიწყდა, რომ დღესაა. ასე რომ, პირდაპირ სამსახურიდან მოვედი, ამიტომ პრეზენტაბელურად არ გამოვიყურები. ისე არა, როგორც თქვენ, კოსტუმებსა და კაბებში. IT კომპანიაში ვმუშაობ, უფრო ზუსტად, ამ საქმეს ვმართავ. თავად დავაფუძნე. ჯერ არ დავქორწინებულვარ, მაგრამ მეგობარი მყავს. როგორც ხედავთ, ჯერ ძალიან წყალწაღებული არ ვარ, – გაეცინა დათოს.
• – საკუთარი კომპანია გაქვს? – ჰკითხა ერთ–ერთმა კლასელმა.
• – დიახ.

ვერავინ დაიჯერა. დათო IT კომპანიის ადამიანად არ გამოიყურებოდა. სად არის კოსტუმი? სად არის ძვირფასი საათები და გამარჯვებულის სხვა აქსესუარები? კლასელებმა გადაწყვიტეს, რომ მან ეს ყველაფერი მოიგონა, რომ სხვების თვალში არ დაცემულიყო.თითქმის დარწმუნებულნი იყვნენ, რომ საუკეთესო შემთხვევაში, სადღაც დისტანციურად მუშაობდა. თავად მშობლებთან ერთად ცხოვრობს ან სადღაც გარეუბანში ოთახს ქირაობს. იმ საღამოს თითქმის არავინ ელაპარაკებოდა. თუ დიალოგში მონაწილეობას იღებდა, მხოლოდ როგორც სხვების მიღწევების მსმენელი.საღამოს ყველა ავტოსადგომზე გავიდა. ყოფილმა მეგობრებმა ერთმანეთს ხელი ჩამოართვეს და ყველაფერი საუკეთესო უსურვეს. ვიღაც კვლავ შეხვედრაზე შეთანხმდა. ზოგმა ერთმანეთს ნათესავების მოკითხვა დააბარეს. დათომ ყველას ხელი დაუქნია და საკუთარი მანქანისკენ წავიდა. კლასელები გაოცებული უყურებდნენ. მათ თვალწინ უიღბლო დათო ძვირადღირებულ ავტომობილში ჩაჯდა. მაშინვე მის გვერდით პაკეტით ხელში ლამაზი გოგო დაჯდა. ერთმანეთს აკოცეს და ცენტრისკენ გაეშურნენ. მთელი კლასი შოკში იყო.

ცხოვრებისეული სიბრძნე: რას გვასწავლის ეს ისტორია? – წიგნი ყდით არ შეაფასოთ, ხოლო ადამიანის მატერიალური მდგომარეობა მისი ჩაცმულობით. ყველა კარგ ურთიერთობას და პატივისცემას იმსახურებს იმის მიუხედავად, რამდენი შემოსავალი აქვს. დათოს მაგალითი აჩვენებს, რომ ცხოვრებაში მთავარია შეუპოვრობა და საკუთარ თავზე მუშაობა. საზოგადოებრივ აზრს მნიშვნელობა არ აქვს.