მეზობლებთან უნდა იმეგობრო, რადგან არასდროს იცი, რა დაგჭირდებათ: მარილი თუ შაქარი დაგიმთავრდათ, მოგზაურობისას ბინას ყურადღებას მიაქცევს, ყვავილებს მორწყავს, ქმარს გააკონტროლებს. დიახ, დიახ, ეს პუნქტი ინდივიდუალური მოთხოვნაა, მაგრამ ჩემს კლიენტს მეთვალყურედ სწორედ მეზობელი დასჭირდა. რა გამოვიდა აქედან, ქვემოთ გიამბობთ.
ქრისტინა, 48 წლის ქალი, უკვე 20 წელია დაქორწინებულია. ჰყავთ ერთი ქალიშვილი, რომელიც ახლახანს აღმოსავლეთ ქვეყანაში, ჩინეთში საცხოვრებლად გადავიდა. აქვთ კარგი ბინა და ზრდიან ძაღლს სიმბას. ყოველთვის მეგობრულად ცხოვრობდნენ, თითქმის არასდროს კამათობდნენ, უთანხმოებას მაშინვე აგვარებდნენ, რომ თოვლის გუნდასავით არ დაგროვებულიყო. ყოჩაღ!
როცა მათი ქალიშვილი პეკინში გაფრინდა, ცოლ–ქმარმა გადაწყვიტა, რომ დრო საკუთარ თავს დაუთმონ, მრავალწლიანი ხელმომჭირნეობის შემდეგ თავი გაინებივრონ და სანუკვარი სურვილები აიხდინონ. ცოლმა უკვე შეარჩია ქვეყნის ერთ–ერთი სანატორიუმი სხვადასხვა პროცედურებით. ქმარს უბრალოდ მამაკაცური ბედნიერება, მეგობრებთან ერთად თევზაობა სურდა. ქრისტინა ცალ–ცალკე დასვენების წინააღმდეგი არ იყო, რადგან ყოველდღიურობა უკვე მობეზრდა და გარემოს შეცვლა, ახალი ემოციების მიღება და ერთმანეთის მონატრების შეგრძნება სურდა.
– კარგი, მოიცადე! ვინ მიხედავს ჩემს ფიკუსებს და ორქიდეებს? აი, დალის მივცემ გასაღებს, კვირაში რამდენჯერმე წყლის დასასხმელად შემოვა – გაიფიქრა ქრისტინამ. მოპირდაპირე ბინაში მცხოვრებ მეზობელს კარზე დაუკაკუნა.
– დალი, ჩვენ შვებულებაში მივდივართ, მეზობლურად დამეხმარე! კვირაში რამდენჯერმე მცენარეები მორწყე. ყვავილების გარდა ქმარსაც მიმიხედავ? 21 დღით მივდივარ, ის კი ერთი კვირით ითევზავებს და დაბრუნდება. ინფორმაციას მომაწვდი, რომ საქმის კურსში ვიყო: ვინ მოდის, რომელ საათზე წავიდა, დაბრუნდა. ხომ გესმის? შენი დამოუკიდებელია, ჩემი ბავშვივით სულელი!
– კარგი, ნუ ნერვიულობ ასე ძალიან! მშვიდად წადი, დაისვენე და არაფერზე იფიქრო! – უთხრა კმაყოფილმა დაქალმა.
გავიდა 1 კვირა. დალი თავის მეზობელს საქმის კურსში აყენებდა. შპიონივით ბინის ვითარებას დეტალურად უღწერდა.
– მივუტანე შენს ქმარს ოლადები და ბლინები არაჟნით, დაე თავი გაინებივროს!
– რატომ? გაყინული პროდუქტებით მაცივარი სავსეა. გამოიღოს, გააცხელოს და შეჭამოს.
– კარგი, გეყოფა, არ მიჭირს!
დაბრუნებისას ქრისტინამ იგრძნო, რომ ქმარი რაღაცას არ ამბობდა. თითქოს ყველაფერი ჩვეულებრივად არის, მაგრამ გული უგრძნობდა. ისე არ იყურება, ისე არ კოცნის, ცოლის მომზადებული საჭმელი გემრიელი არაა, თუმცა ადრე არ უჩიოდა.
– ისე არ ვიცვამ, ვულგარულად ვიღებები, ხან ძალიან მხიარული ვარ, ხან ზედმეტად მკაცრი – ჩიოდა ქრისტინა.
ერთხელ, როცა სამსახურიდან ბრუნდებოდა, სადარბაზოსთან ბებია ნორას და ბებია მერის შეხვდა. მისი მოახლოებისას ქალებმა ხმას დაუწიეს, ხოლო როცა მიაუახლოვდა, სადარბაზოს პატრული საერთოდ გაჩუმდა.
– ქრისტინა, გამარჯობა, – მიესალმა ერთ–ერთი, – რატომ არ ჩანდი ამდენხანს? დაიკარგე. მეგონა გადახვედი!
– სამკურნალოდ ვიყავი წასული, ბებია ნორა! თან სად წავალ, ჩემი ქმარი აქ არის! – ღიმილით უპასუხა გაოცებულმა ქრისტინამ.
– საინტერესოა, რატომ შედიოდა დალი შენს ბინაში გამუდმებით?
– ვთხოვე ყვავილები მოერწყა.
– და რა, კოტემ ყვავილების მორწყვა არ იცის?
– იცის, ოღონდ რაღაც დროით ისიც წასულიყო! ზუსტად 1 კვირით!
– ის ხომ მთელი თვე დადიოდა. ვანო გარეთ, ის თქვენთან. ამ თვალით ყველაფერს ვხედავ. შენ რა ყვავილების გალერეა გაქვს, რომ დილიდან საღამომდე მცენარეები მორწყა? – იკითხა ბებია მერიმ.
– დიდხანს რჩებოდა? – დაეჭვებით იკითხა ქრისტინამ.
– გეუბნები, როგორც კი, ვანო სახლიდან გადიოდა, ეს ჭრიჭინა შენს ბინაში შეფარფატდებოდა და ქმრის მოსვლამდე რჩებოდა!
ქრისტინა ბინაში ავიდა, მაგრამ კოტე ჯერ კიდევ სახლში არ იყო. 30 წუთში სმს მოვიდა, რომ ცოტა შეაგვიანდებოდა, რადგან შემცვლელი დროზე არ მოვიდა. გადაწყვიტა, დალისთან შესულიყო ჩაიზე. გამოწყობილმა მეზობელმა კარი გაუღო, როგორც ჩანს, სადღაც მიდიოდა.
– მომისმინე, ქრისტი, გოგოები კაფეში მელოდებიან. სხვა დროს იყოს? – ჩაილაპარაკა მან.
– სამწუხაროა, ჩემს ქმარზე ახალი ამბის მოყოლა მინდოდა, შენთან გულის ამოღება, – გადაწყვიტა დალის დაინტრიგება.
– ეს საინტერესოა! კარგი მაქსიმუმ 20 წუთი დავრჩები. ჩაიდანს დავადგამ – დანებდა დალი.
– მითხარი, როცა ჩემთან მოდიოდი, არ შეგიმჩნევია, რომ სახლში კოტეს გარდა სხვა ვინმეც იყო?
– დიდად არც ვაკვირდებოდი. შევრბოდი, ყვავილებს ვრწყავდი, წყალს ვაგროვებდი და სახლში გავრბოდი! მე ხომ მკაცრი ვანო მყავს, ბრძანებებით თავს მაბეზრებს: ხან ნამცხვარი უნდა, ხან ხაჭაპური, ხან პიცა. ასე ორ ბინაში გახლეჩილი ვიყავი. რამე მოხდა?
– გინეკოლოგთან ვიყავი, ცოტა ავად გავხდი, ანალიზებმა სქესობრივი ინფექციები მიჩვენა. მითხრა, რომ ოჯახის პარტნიორისთვის სახიფათოა. ავად გახდება, გამოჯანმრთელებას დიდი დრო დასჭირდება, – დაიჩივლა ქრისტინამ.
– რას ამბობ? ეს როგორ? დიდი ხანია გაქვს ეს ინფექცია?
– ექიმი ამბობს, რომ მაშინვე არ ვლინდება. შეიძლება 1–2 თვე ორგანიზმში იყოს!
– მოიცადე, გაჩერდი. ანუ კოტეც ავადაა? – იკითხა გაოგნებულმა დალიმ.
– ჰო, დღესვე მინდოდა შემეტყობინებინა და ექიმთან ჩამეწერა, რომ ანალიზები ჩააბაროს.
დალი შესამჩნევად ანერვიულდა, მხიარული განწყობა დარდით შეეცვალა. ხმაშიც სასოწარკვეთა იგრძნობოდა.
– რატომ მოიწყინე? სასიკვდილო არაა! ვიმკურნალებთ და ყველაფერი კარგად იქნება!
გვიან საღამოს კოტე უხასიათოდ დაბრუნდა. დიდხანს ბორგავდა, ცდილობდა მინიშნებას, რომ ცოლს რაღაც ჰქონდა სათქმელი. თუმცა ქრისტინა თავს ისე აჩვენებდა, თითქოს არაფერი ესმოდა და მშვიდად იყო. დაწოლისას ქმარმა ჰკითხა:
– უკვე დიდი ხანია ვხედავ, რომ შეიცვალე. თვალები ჩაშავებული გაქვს, ცოტა გახდი. არ გინდა არაფრის თქმა?
– არა, ყველაფერი რიგზეა.
ნუ მატყუებ, დაიყვირა ქმარმა. – ვიცი, რომ სანატორიუმში რაღაც ინფექცია აიკიდე და ახლა შენთან ერთად უნდა ვიმკურნალო. კარგად გაერთე? დაისვენე, არაფერზე უარს არ ამბობდი? ახლა სხვამ იწვალოს?
ცოლი მოღალატე ქმრის ბრალდებებს დიდხანს უსმენდა და ყოველი სიტყვით ადასტურებდა ვარაუდს ღალატის შესახებ. როცა კოტემ სიტყვიერი დიარეა დაასრულა, ცოლმა ჩაცინებით უპასუხა:
– ვიხუმრე.
კოტემ თვალები გადმოკარკლა.
– ვხვდებოდი, რომ შენ და დალი საყვარლები იყავით და გახუმრება გადავწყვიტე თქვენს გამოსააშკარავებლად.
– ანუ ავად არ ხარ და მეც ჯანმრთელი ვარ? – აღფრთოვანებით წამოიძახა ქმარმა.
– მე შესანიშნავად ვარ, შენ არ ვიცი! ფიქრობ, დალი მხოლოდ შენთან ერთობა? შენნაირი პატარა ვაგონი აქვს. ვანოთი თავს მალავს, ისე კაცებში სიარული უყვარს. მიდი, ძვირფასო, ანალიზები ჩააბარე და ჩემთან მხოლოდ მომატებული შაქრით და ქოლესტერინით მოდი!
დილით კოტე ექიმთან გაიქცა! საბედნიეროდ, ქრისტინას ეჭვები არ დადასტურდა, მაგრამ მას შემდეგ ცოლის ღალატი გადაიფიქრა. მთელი თვე დანაშაულის გამოსყიდვას ცდილობდა და ბოლოს ცოლმა აპატია.
