მსოფლიოში ცნობილი ექსპერტებიც გეტყვით, რომ ზოგჯერ არ ღირს ოჯახის გადარჩენა, რომელიც თქვენ თვალწინ ინგრევა. ამის შესანიშნავი მაგალითია პრინცესა დაიანას მწარე ბედი, რომლის კავშირი პრინც ჩარლზთან თავიდანვე განწირული იყო. რა გავაკეთოთ, თუ ურთიერთობაში ყველაფერი არც ისე ცუდადაა, მაგრამ რამდენიმე პრობლემური მომენტი არსებობს? ბებია თამარი გიამბობთ, როგორ გადაარჩინოთ ქორწინება დანგრევისგან. გულწრფელად აღიარებს, რომ ამ რჩევის გარეშე ქმართან არაფერი გამოუვიდოდა.
როგორ გადავარჩინოთ ქორწინება: ამბავი ბრძნული რჩევის შესახებ
„პირველი რამდენიმე თვე მიშასთან ცხოვრება ყველაზე რთული იყო. ჩემს ქმარს მძიმე ხასიათი აქვს. ოქროს გული აქვს, კეთილი, ჭკვიანი და ყურადღებიანია, მაგრამ ვირივით ჯიუტი და უზომოდ ფეთქებადი. ქორწინებამდე ვფიქრობდი, რომ ეს წვრილმანია და სულ ტყუილად. ქორწინებამდე პრობლემები დიდად არც გვქონდა. ერთმანეთს თითქმის უსიტყვოდ ვუგებდით. 6 თვიანი ურთიერთობის პერიოდში ერთხელაც არ გვიკამათია. ბუნებრივია, როცა ხელი მთხოვა, დავთანხმდი. ვინ იცოდა, რომ ოჯახური ცხოვრება ყოველთვის სასიამოვნო ცვლილებებს არ მოასწავებს.
სწრაფად გაირკვა, რომ ერთად ცხოვრება უფრო რთულია, ვიდრე პაემნებზე სიარული. საერთო ყოფა ორივეს გვღლიდა. თან სხვა ადამიანთან, თუნდაც მეუღლესთან, სივრცის გაყოფა რთულია. ასე დაიწყო პირველი კამათი. თან ისე ძალიან, უკვე განქორწინებაზე დავფიქრდი. იმ დროს უკვე ორსულად ვიყავი. გავიფიქრე, უკეთესი ხომ არ იქნება ბავშვისთვის განქორწინებული მშობლები. სწრაფად მივხვდი, რომ მიშა ძველებურად მიყვარს და ვაფასებ. დავფიქრდი, როგორ გავუმკლავდე პრობლემებს. ბებიაჩემის დარიგება გამახსენდა.
ბებია–ბაბუამ მთელი ცხოვრება სიყვარულსა და ურთიერთგაგებაში გაატარეს. ზოგჯერ აღიარებდა, რომ ახალგაზრდობაში ბევრი რამ გადაიტანა, სანამ რამდენიმე ჭეშმარიტება არ გაიგო. ბებიისგან ვისწავლე, როგორ გადავარჩინო ქორწინება, თუ ქმარი, თუნდაც რთული, მაგრამ კარგი ადამიანია. ბებიამ დამარიგა: თითქოს გაბრაზებულებმა დაძინება არც გაბედოთ. წყენა ხვალისთვის არ გადაიტანოთ. ყველა უსიამოვნება, ყველა პრობლემა აქ და ახლა უნდა მოგვარდეს. თუნდაც პარტნიორი დამნაშავე იყოს, არ მოგერიდოთ და პირველი თქვენ დაელაპარაკეთ, გაარკვიეთ ყველაფერი. ასე მოქცევა გადავწყვიტე. არ დავმალავ, ზოგჯერ რთული იყო, მაგრამ ღირდა!
როცა მე და მიშამ წყენაზე გამოკიდება შევწყვიტეთ და რჩევის მიხედვით ყველაფრის მოგვარება ვცადეთ, ცხოვრება გამარტივდა. დროთა განმავლობაში მიშაც ისე მექცეოდა, როგორც მე მას. პირველი ამყარებდა კონტაქტს, საერთო ენას ეძებდა, შეთანხმებას ცდილობდა. წლები გავიდა, ახლა თმაში ჭაღარა შემერია, შვილიშვილებს ვუვლი. ზოგჯერ ვფიქრობ, რომ ბებიაჩემის რჩევის გარეშე ეს არ მოხდებოდა. რა საშინელებაა.
