Vivien გიზიარებთ ამბავს ქალზე, რომელსაც მამისგან მემკვიდრეობის მიღების იმედი ჰქონდა, მაგრამ მოულოდნელად ხელცარიელი დარჩა.
- მარინა, როდის მოძებნი სამსახურს? – ქმარი პირდაპირ კითხვას აღარ ერიდებოდა. – უკვე ნახევარი წელია ისვენებ. საკუთარ თავს ეძებ, მაგრამ ამას ფული არ მოაქვს. ცოლმა არ შეიმჩნია, რომ ეწყინა. ქმარი კვებავდა, აცმევდა (უნდა ითქვას, კარგად), ამიტომ უნდა მოითმინოს. მით უფრო გეგმა აქვს. – ჩემი მარჩენალი ხარ! – გაუღიმა მარინამ. – დრო არ დამიკარგავს. ბინისთვის ფულის ნახევარი ვიპოვე!
სანდროს ჩაი კინაღამ გადაცდა. ბინის თემა აქტუალური იყო, სანამ ცოლი მუშაობდა. ბინის თანხის დაახლოებით 50%–ს დაზოგვა შეძლეს, თუმცა კამათის გარეშე არ ჩაუვლია. დანარჩენის გადახდა იპოთეკით სურდათ, მაგრამ ამ დროს ცოლი გაათავისუფლეს. მხოლოდ სანდროს, თან უმუშევარ ცოლთან ერთად, ბანკში საჭირო თანხას არ მისცემენ.
- საიდან?
- გაემზადე, მივდივართ.
- სად?
- მამაჩემთან.პეტრემ ახალგაზრდებს ჩაი დაუსხა და ქალიშვილის სიტყვები დაადასტურა.
- ასეა, სანდრო. სოფელში სახლი ნაკვეთით მქონდა, რომელიც დეიდაჩემისგან მემკვიდრეობით მივიღე. თითქმის 100 წელი იცოცხლა. მისი ერთადერთი მემკვიდრე ვარ. იმ სოფელში 20 წელია არ ვყოფილვარ. კარგი სახლია და ნაკვეთი მომგებიან ადგილზე. ყველაფერს ვყიდი. მყიდველები უკვე გამოჩნდა და მინდობილობით გავყიდე. გუშინ საღამოს ფული დამერიცხა.
მარინამ მამას შეაწყვეტინა:
- ფული ბევრი არაა, მაგრამ გვეყოფა.
- ვის „ჩვენ“ – ყურები დაცქვიტა მამამ.
- მამა! ჩვენ ხომ ბინის ყიდვა გვინდოდა. ნახევარი გვაქვს, მეორე ნახევარი მოგვეცი!
- მე, არ ვიცი!
სანდრომ სიმამრს სინანულით შეხედა. ესმოდა, რომ მარინას ზეწოლის ქვეშ ადრე თუ გვიან დანებდებოდა. ღირს ბინის ყიდვა ამ ფასად?
- შენი ერთადერთი ქალიშვილი და მემკვიდრე ვარ. ამ ფულს ვერასდროს დახარჯავ. ასე დაგვეხმარები. მით უფრო, ეს ფული ისე უბრალოდ მიიღე. მამამ ქალიშვილს დარცხვენით შეხედა. სანდრო მიხვდა, რომ რაღაც უნდა ემოქმედა.
სამი დღის შემდეგ მარინა მამას ელაპარაკებოდა, ხოლო სანდრო ვახშმობდა. ცოლის თქმით, ფულის საკითხი უკვე მოგვარდა, ამიტომ მთელი დღეები ბინას არჩევდა. მარინა სამზარეულოში შევიდა და ტელეფონი მაგიდაზე დააგდო:
- წარმოგიდგენია, რა მოიფიქრა მამამ? ამბობს, რომ ფულს მოგვცემს, მაგრამ ბინის ნახევარი მასზე გავაფორმოთ. ციდან მილიონი ჩაუვარდა და უფლებებს გვიყენებს!სანდრომ თავი დაუქნია და სწრაფად თეფშს დაუბრუნდა.
- უყურე მამას, რა გააკეთა! თან ვერაფერს გავხდები. ღვიძლი მამა ხელებს მიბოჭავს!
მარინა ვერ ხედავდა, როგორ ეღიმებოდა სანდროს. ეს მან ურჩია სიმამრს, რომ ფულის სანაცვლოდ წილი მოეთხოვა. სიმამრი დათანხმდა მხოლოდ მას შემდეგ, რაც სანდრომ უთხრა, რომ „წილის მემკვიდრეობით გადაცემა ყოველთვის შეიძლება“. 2 თვის შემდეგ სანდრო და მარინა გადავიდნენ ბინაში, სადაც თითოეულს 1/3 წილი ჰქონდა.
მარინა სამსახურში გავიდა, მაგრამ მამასთან ურთიერთობა გაცივდა. სწორედ ამიტომ, შაბათ–კვირას მოხუცს სანდრო ეხმარებოდა. 2 წლის შემდეგ წყვილი დაშორდა. სწრაფად დაიშალნენ, გასაყოფი არაფერი იყო. ერთ ბინაში ცხოვრებას აგრძელებდნენ. საბედნიეროდ, ერთი და იმავე ფართობის ორი ოთახი იყო.
როცა პეტრე ავად გახდა, მარინა საერთო ბინაში ძალიან გააქტიურდა. ხან მისაღებში ავეჯი გადაადგილა, ხან თაროდან ყოფილი ქმრის საკვები აიღო. სანდროს შენიშვნებზე მარინა თავის კოზირზე ალაპარაკდა: მემკვიდრეობას ავიღებ, ბინა თითქმის ჩემი გახდება და აქედან გაფრინდები! ეჭვი არ ეპარებოდა, რომ მემკვიდრეობა მას დარჩებოდა. ავადმყოფობამდე რამდენიმე თვით ადრე მამას ანდერძის შესახებ ჰკითხა და უარი მიიღო. სწორედ ამიტომ, სიცოცხლის ბოლო დღეებში მასზე ასე ზრუნავდა.
წარმოიდგინეთ, როგორი გაოცებული იყო, როცა მისი გარდაცვალების შემდეგ გაირკვა, ვის უანდერძა ბინის ნახევარი! ეს სანდრო იყო! ეს ყველაფერი არაა: ანდერძი ქალიშვილის განქორწინებიდან 1 კვირაში იყო დაწერილი. როგორ შეიძლება ღვიძლი ქალიშვილის მოტყუება? მოულოდნელად სანდრო ბინის მთავარი მფლობელი გახდა და სასამართლოს გზით ყოფილი მეუღლის წილი შეისყიდა. ასე მარინა ბინის, მემკვიდრეობის და ქმრის გარეშე დარჩა. თუმცა არ ჩერდება. ახლა, როცა ვერავინ უღალატებს, უფრო გაძლიერდება.
