ბებია თუ საბავშვო ბაღი, სასწრაფოდ უნდა ავირჩიო, ბავშვებს დიდხანს უყურადღებოდ ვერ დავტოვებ

426

ბავშვებს დიდხანს უყურადღებოდ ვერ დავტოვებთ. საქმიან მშობლებს რთული არჩევანის გაკეთება უწევთ. ბავშვები ბებია–ბაბუასთან დატოვონ თუ საბავშვო ბაღში წაიყვანონ. Vivien ამ საკითხის გარკვევას ეცდება.

საბავშვო მოედანზე ორი ბებიის ცხარე კამათი მოვისმინე. ერთი ბებია საბავშვო ბაღში შვილიშვილის წაყვანაზე უარს ამბობდა. მისი თქმით, არავინ იცის, რა ხდება ბაღში, თან ფასიანი მომსახურებაა. თავად კი შვილიშვილზე უფასოდ ზრუნავს. მეორე ბებია ბაღის უპირატესობებს ასახელებდა, რომ ასე ბავშვი თანატოლებთან კომუნიკაციას ისწავლის, დამოუკიდებლად განვითარდება, შემდეგ სკოლაში არ გაუჭირდება. მხოლოდ ბებიასთან ურთიერთობა მორჩილების გარდა არაფერს ასწავლის.

ცხარე პოლემიკა – დისკუსია ნამდვილად საინტერესოა. ერთი მხრივ, ბებია–ბაბუაზე შვილის ნდობა გამარჯვებაა. თუმცა მათ შეიძლება საკუთარი საქმე ჰქონდეთ. მაგალითად, მუშაობდნენ ან ჯანმრთელობის პრობლემები ჰქონდეთ, მარტივად რომ ვთქვათ, სათამაშო მოედანზე ბავშვებთან ერთად ვერ ირბენენ. ამავდროულად, ყველას განვითარების სხვადასხვა დონე აქვს. ზოგს შეუძლია ბავშვს განვითარებაში დაეხმაროს, ზოგი მხოლოდ მულტფილმებს ურთავს და კანფეტებით ავსებს. მათი თქმით, ეს ნორმალურია, რადგან შვილებზე უფასოდ ზრუნავენ.

საბავშვო ბაღი – ზოგისთვის ბაღი შველაა. მშობლებს შეუძლიათ რამდენიმე საათით დაისვენონ მოუსვენარი შვილებისგან, რომლებიც სახლს თავდაყირა აყენებენ. უნდა ითქვას, რომ ყველა ბაღში იდეალური სერვისი არაა. თან სახელმწიფო ბაღებში საკმარისი ადგილი არაა. ამავდროულად, ზოგიერთი აღმზრდელი სამსახურში სიხარულით არ მიდის. ასეთი შემთხვევები ყველგან არა, მაგრამ ხდება. კერძო ბაღში უკეთესი სიტუაციაა. აქ ბავშვებს უცხო ენას, ცეკვას, მუსიკას, სიმღერას ასწავლიან, მაგრამ საკმაოდ ძვირი სიამოვნებაა. კერძო ბაღში მოსახვედრად დიდი თანხის გადახდა მოგიწევთ.

ბავშვები უყურადღებოდ – მშობლები კარგად უნდა დაფიქრდნენ, რას აირჩევენ. ბებია ან ბაბუა შვილის მოვლაში პანაცეა არაა. მათ შეიძლება შვილიშვილი საკუთარი სურვილით გაზარდონ, მშობლების წესები უგულებელყონ. ხოლო თუ მათ საქციელს არ მოიწონებთ, შეიძლება გაბრაზდნენ. საყვარელი შვილიშვილი შეიძლება გაანებივრონ. ვფიქრობთ, რომ ბავშვებს თანატოლებთან ხშირი კომუნიკაცია უნდა ჰქონდეთ. ასე მეგობრობას, სამყაროს დამოუკიდებლად აღმოჩენას ისწავლიან. მრავალმხრივი ურთიერთობები, ხასიათის, გემოვნების და ხედვის ფართო პალიტრა ბავშვს დაეხმარება, რომ სკოლაში თავი კომფორტულად იგრძნოს.