ახლა პაისი მთაწმინდელის წინასწარმეტყველებას ბევრი იხსენებს. ეს გასაკვირი არაა, რადგან მოხუცი ათონელი ბერი რუსეთსა და თურქეთზე ბევრს საუბრობდა, რომ ამ ორ ძალას შორის დაპირისპირება დიდი ისტორიული რღვევის დასაწყისი იქნებოდა. დღეს Vivien გიამბობთ „ღვთის რადისტზე“, მის ცხოვრების გზაზე და წინასწარმეტყველებზე.პაისი მთაწმინდელი ერთ–ერთი საპატიო ბერძენი მამაო იყო. მან გრძელი გზა გაიარა, რომელიც 1924 წლის 25 ივლისს დაიწყო. ამ დროს კაბადოკიაში არსენიოს ეზნეპიდისი დაიბადა. წმინდა არსენმა ბიჭი მონათლა და თავისი სახელი დაარქვა. ბავშვი გაიზარდა და ხუროს განათლება მიიღო.
გარკვეული პერიოდი ჯარში გაატარა, სადაც რადისტად მუშაობდა. საბერძნეთში სამოქალაქო ომის შემდეგ სამონასტრო ცხოვრების დაწყება გადაწყვიტა. ახალგაზრდამ ათონის მთაზე მორჩილად ცხოვრება დაიწყო. მთელი ცხოვრება ასკეტი იყო და ფიზიკურად მძიმედ შრომობდა. სამწუხაროდ, ეს მის სუსტ ჯანმრთელობაზე ცუდ გავლენას ახდენდა.პაისი 1994 წელს გარდაიცვალა, თუმცა მის ბოლო თავშესაფართან უამრავი ხალხი დღემდე დადის. ისინი, როგორც მის სიცოცხლეში, მისგან ნუგეშს და სიმშვიდეს ეძებენ. პაისი მთელი ცხოვრება ცდილობდა დახმარებოდა მათ, ვისაც დახმარება სჭირდებოდა.
პაისის წინასწარმეტყველები – მთაწმინდელის წინასწარმეტყველების უმეტესობა პოლიტიკურ მსოფლიო ასპარეზზე მოქმედებებს უკავშირდება. რუსეთსა და თურქეთს შორის ურთიერთობებზე ბევრს საუბრობდა. დასავლური სამყაროს მიმართ ნეგატიურად განწყობილი იყო და უზნეობის და ეგოიზმის ციტადელად თვლიდა.მისი თქმით, პოლიტიკოსების ცინიზმი მართლმადიდებლურ სამყაროს საშინელ შედეგებამდე მიიყვანს. ამ მოვლენებით ყველაზე მეტად თურქეთი დაზარალდება. მან იწინასწარმეტყველა დიდი კონსტანტინოპოლის და თურქეთის სახელმწიფოს დაცემა. მთაწმინდელი ამბობდა, რომ რუსეთსა და დასავლეთს შორის ფართომასშტაბიანი ომი ახალი სამყაროს დაწყებას გამოიწვევს. პაისი არაერთხელ ამბობდა, რომ ამ მოვლენების შემდეგ რუსეთი იპოვის ახალ ლიდერს, რომელიც ქვეყანას ნათელი მომავლისკენ წაიყვანს.
ცხოვრებისეული სიბრძნე და რედაქციის რჩევა – თითოეული ჩვენგანი წინასწარმეტყველებში ეძებს რაღაცას, რაც ცოტა სიცხადეს მაინც შემოიტანს. გვსურს, რომ საომარი მოქმედება მალე დასრულდეს და მსოფლიომ ძველებურად ცხოვრება გააგრძელოს. სამწუხაროდ, ამ ბოლო სურვილის ახდენა ნაკლებად სავარაუდოა. როგორც კი, ომი დასრულდება, ყველაფრის თავიდან აღდგენას დიდი დრო და ძალისხმევა დასჭირდება.და მაინც, იმედის დაკარგვა არ ღირს. ყველაფერი, რაც ამ სამყაროში ხდება, ადრე თუ გვიან მთავრდება. საბედნიეროდ, ომი გამონაკლისი არაა. ერთად უნდა ვიყოთ, უკეთესის გვჯეროდეს და მოთმინებით დაველოდოთ, როცა ცა კვლავ ნათელი და უსაფრთხო გახდება. როცა ეს მომენტი დადგება, შვებით ამოვისუნთქებთ. მანამდე, კი უნდა გავუძლოთ!
