მარტოხელა მოზარდი, რომელიც საღამოს სკამზე ზის და სევდიანად გამოიყურება, გამვლელებში სხვადასხვა შეგრძნებებს იწვევს. ასეთი ბავშვები ყოველთვის მეცოდებოდა, რადგან ასე ტყუილად არ სხედან. სავარაუდოდ, ოჯახური გარემოების გამო სახლში დაბრუნება არ სურს, ეს ძალიან სამწუხარო და არასწორია.
მარტოხელა მოზარდი – „კოტე სკამზე იჯდა და ტელეფონში სიახლეებს სქროლავდა. სწრაფად ჩამობნელდა და საკმარისად აცივდა. ბიჭს მაისური და თხელი შარვალი ეცვა. უკვე იყინებოდა, მაგრამ სახლში წასვლას არ აპირებდა. დაბრუნება არ სურდა მამინაცვალთან, რომელიც ბიჭს კვლავ ტვინს შეუჭამდა.დედა მორიგ ღამის ცვლაში იყო. ბოლო დროს ღამის ცვლები გახშირდა და კოტეს ყოველ საღამოს მეზობელ ეზოებში ყურყუტი უწევდა. ცდილობდა, სახლში მაშინ დაბრუნებულიყო, როცა მამინაცვალს უკვე ეძინა, რომ არ მოესმინა მორიგი ლექცია, თუ რამდენად ცუდი შვილია. ასე დიდხანს გრძელდებოდა. პირველი თვეები, როცა ერთად ცხოვრება დაიწყეს, ყველაფერი ზღაპრული იყო. მამინაცვალი მოზარდის გულის მოგებას საჩუქრებით და საქებარი სიტყვებით ცდილობდა.
როცა ოჯახში ყველაფერი დალაგდა და მამინაცვალმა საკუთარი ძალა იგრძნო, მისი ქცევა შეიცვალა. სამწუხაროა, რომ დედა ამას ვერ ამჩნევდა. გასაკვირი არაა, რადგან ღამით მუშაობდა, დღისით ეძინა, მთელ თავისუფალ დროს მეუღლეს უთმობდა. ადრე დედა–შვილი ერთად მეტ დროს ატარებდა, მაგრამ ახლა სიტუაცია შეიცვალა.ერთი მხრივ, კოტეს დედასთან ახლოს ურთიერთობა ენატრებოდა. მეორე მხრივ, მამინაცვალი და ყველაფერი, რაც მას უკავშირდებოდა, სძულდა. სახლის ეზოში იჯდა და ამ ყველაფერზე ისე ჩაფიქრებულიყო, რომ მისკენ მოახლებული ადამიანი ვერ შეამჩნია. ეს საძულველი მამინაცვალი იყო.
- – გამარჯობა, კოტე. აქ, უკვე მერამდენე დღეა გვიანობამდე ზიხარ. არ გინდა ლაპარაკი?
- – ბიძია ლევანი, არაფერი მაქვს სათქმელი.
- – მე მინდა რაღაც გაგიზიარო. დედაშენი მიყვარს და მსურს, რომ მეგობრულად ვიცხოვროთ. შესაძლოა, ზოგჯერ შენ მიმართ უსამართლოდ ვიქცევი. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ არ მიყვარხარ. დედა სერიოზულად ღელავს შენს მომავალზე და ყველაფერზე, რაც შენს თავს ხდება. მუდმივად გაურკვეველ ხალხთან ერთად დადიხარ, სახლში საერთოდ არ ხარ და სწავლა დაივიწყე, არადა გამოსაშვებ კლასში ხარ. მე და დედას გვსურს, რომ საუკეთესო მომავალი მოგცეთ.
- – დედამ ჩემთან ურთიერთობა საერთოდ შეწყვიტა. დროს მხოლოდ თქვენთან ატარებს!
- – დიახ, გუშინ ამაზე ვისაუბრეთ და გარკვეული გადაწყვეტილებები მივიღეთ. დღეს დედა ბოლო ღამის ცვლაშია, ხვალიდან დისტანციურად სახლიდან იმუშავებს. უკვე შესაფერისი სამსახური იპოვა. მე, ჩვეულებრივ, დილის 8 საათზე სამსახურში წავალ და საურთიერთოდ დრო გექნებათ. ვიმედოვნებთ, რომ ეს გაგამხნევებს და სახლში მეტ დროს გაატარებ.
- – არ ვიცი, რა ვთქვა. მაპატიეთ, რომ ბოლო დროს სულელივით ვიქცეოდი.
- – ჩვენც დამნაშავეები ვართ. ახლა, მოდი სახლში ერთად წავიდეთ და დედას ხვალისთვის განსაკუთრებული საუზმე მოვუმზადოთ. ამ შაბათ–კვირას სამივემ ერთად დავისვენოთ და სადმე წავიდეთ. რას იტყვი, მოგწონს იდეა?“
ცხოვრებისეული სიბრძნე: რას გვასწავლის ეს ისტორია? – ჩვენ ხშირად შეცდომებს ვუშვებთ და ყველაფერს არასწორად ვხედავთ. ხშირად ისე ხდება, რომ საქმე არა ჩვენს ხედვაში, არამედ მათ სწორად გამოხატვის უნარშია. ახლობლებს საუკეთესოს ვუსურვებთ, მაგრამ ყოველთვის არ გვესმის, რომ ჩვენი ზრუნვა შეიძლება ტირანიას ჰგავდეს. ჰიპერ ზრუნვაც ცუდია, როგორც მისი არ არსებობა. ბალანსის დაცვა უნდა იცოდეთ. კოტემ და მისმა მამინაცვალმა ეს შეძლეს. მამამ საკუთარ თავს სძლია და მოზარდთან სასაუბროდ ძალა იპოვა. კოტემ კი მოუსმინა ადამიანს, რომელსაც მისთვის მხოლოდ კარგი სურს. მარტოხელა მოზარდს გაუგეს.
