პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ქალი საკუთარი შვილების ისტორიას გვიყვება.მყავს ორი ქალიშვილი: მარიამი და მართა. ისე მოხდა, რომ მე და ჩემმა ქმარმა მხოლოდ ექვსი წელი ვიცხოვრეთ ერთად, შემდეგ ჩვენ დავშორდით და მე მარტოს მომიწია ჩემი ქალიშვილების გაზრდა.
ჩემს უფროს ქალიშვილს, მარიამს, ყველაფერი კარგად აქვს. ძალიან კარგად გათხოვდა და შეეძინა ორი შვილი: ვაჟი და ქალიშვილი. მარიამის ქმარს კარგი შემოსავალი აქვს და ისინი კარგ, დიდ სახლში ცხოვრობენ. მათ ყველაფერი აქვთ, არაფერზე ეუბნებიან საკუთარ თავს უარს.უმცროსი ქალიშვილის, მართას, ცხოვრებაში, ყველაფერი არც ისე კარგადაა. მართა უბრალო სოფლელ ბიჭს გაყვა ცოლად, ის მშენებლობაზე მუშაობს. მაგრამ, ეს ჯერ კიდევ არაფერია. რატომ აჩენენ ისინი ამდენ შვილს?ცოტა ხნის წინ მართა მესტუმრა, ისეთი ბედნიერი იყო.
- მე ისევ ორსულად ვარ! რა კარგია! კიდევ ერთ ბავშვს გავაჩენ!
- რას აკეთებთ? რად გინდათ მეხუთე შვილი? შეჩერდით, გთხოვთ! – ვეხვეწებოდი ჩემს ქალიშვილს. ბოლოს და ბოლოს, ამ ბავშვებს სათანადოდ ვერ უზრუნველვყოფთ. შეჩერდი! აბორტი გაიკეთე! თქვენ არ გჭირდებათ ეს მეხუთე შვილი!
ჩემს ქალიშვილს ძალიან ეწყინა:
- რას ლაპარაკობ! მე მაინც გავაჩენ ამ ბავშვს. დახმარებასაც არავის ვთხოვთ. ყველაფერს ჩვენ თვითონ მოვაგვარებთ!
წავიდა და კარები ხმამაღლა გაიჯახუნა.მართა რომ გათხოვდა, უკვე ორსულად იყო. გიორგი სოფელში, მრავალშვილიან ოჯახში დაიბადა. მის მშობლებს მხოლოდ ოთხი შვილი ჰყავდათ, ჩემი მართა კი უკვე მეხუთე შვილის გაჩენას აპირებდა. მართას და გიორგის ისინი მაინცდამაინც არ ეხმარებიან. მხოლოდ ბოსტნეულით ეხმარებიან, რომელიც საკუთარ ბოსტანში მოჰყავთ. გიორგის მშობლებს ძალიან უხარიათ ყოველი ახალი შვილიშვილის დაბადება. მე კი – ეს საერთოდ არ მიხარია.
როდესაც მართა და გიორგი დაქორწინდნენ, მათ საცხოვრებელიც კი არ ჰქონდათ. ჩემთან ერთად, ჩემს სამოთახიან ბინაში ცხოვრება მათ არ მოინდომეს. პატარა ერთოთახიანი ბინა დაიქირავეს ძველ სახლში. ბინა საშინელ მდგომარეობაში იყო.როდესაც პირველი გოგონა მხოლოდ წელიწადნახევრის იყო, მართა ისევ დაორსულდა. მე ვარწმუნებდი, რომ აბორტი გაეკეთებინა.
- მართა, თქვენ ხომ საკუთარი საცხოვრებელიც კი არ გაქვთ. მეორე შვილი ჯერ არ გინდათ! ჯერ ფეხზე უნდა დადგეთ!
მაგრამ მართამ არ დამიჯერა, გააჩინა. ტყუპები დაიბადნენ. სამ პატარა ბავშვთან ერთად მართას ძალიან გაუჭირდა. ბავშვები ძალიან ხშირად ხდებოდნენ ავად. მე, როგორც შემეძლო, ისე ვეხმარებოდი. ფულითაც და უფროსი შვილიშვილიც მიმყავდა ჩემთან უქმეებზე. ძალიან ბევრს ვმუშაობდი, რათა ჩემს უმცროს ქალიშვილის დავხმარებოდი.ერთ დღეს ჩემმა ქალიშვილმა დამირეკა და ტირილით მითხრა, რომ ბინის მეპატრონე სახლიდან აგდებდათ. იმიზეზებდა, რომ მეზობლები მუდმივად ჩივიან იმას, რომ ბავშვები ხშირად ტირიან ღამით.
მართას ჩემთან გადმოსვლა შევთავაზე. იგი დამთანხმდა. მეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა, მაგრამ ვცდებოდი. ჩემმა სიძემ გადაწყვიტა, რომ ჩემი სამოთახიანი ბინა, ოროთახიან და ერთოთახიან ბინაზე უნდა გადამეცვალა. ერთოთახიან ბინაში მე უნდა მეცხოვრა, ოროთახიანში კი – მართას და მის ოჯახს. მე ამაზე უარი განვაცხადე.მართაც და გიორგიც ძალიან განაწყენდნენ ჩემზე. დიდი ჩხუბი გვქონდა და სამი თვის შემდეგ, მათ ოროთახიანი ბინა იქირავეს და გადავიდნენ. მე ვეხმარებოდი მათ ქირის გადახდაში, მაგრამ პასუხად არასოდეს მსმენია მადლიერების სიტყვა. ჩემმა სიძემ ისიც შემომთავაზა, რომ ერთოთახიან ბინას მიყიდიდა და მე სამოთახიანი ბინა უნდა მიმეცა მათთვის. ისევ უარი ვუთხარი და ისევ ძალიან დიდი ჩხუბი გვქონდა.
წელიწადზე მეტი არ გვილაპარაკია, შემდეგ კი მართა მოვიდა ჩემთან სესხის სათხოვნელად, თურმე ისევ ორსულად იყო. იგი საავადმყოფოში უნდა დაეწვინათ, ნაყოფის გადასარჩენად. გიორგი სამსახურიდან გაათავისუფლეს, რადგან ბავშვები ხშირად ავადმყოფობდნენ და ის ხშირად ეთხოვებოდა სამსახურიდან.ფული მივეცი, რას ვიზამდი!
ორი წლის შემდეგ გიორგიმ და მართამ იპოთეკით იყიდეს ბინა. ფული მე მივეცი და დედამისმაც დაუმატა საკუთარი დანაზოგიდან.ზამთარში კი – მოულოდნელად გაირკვა, რომ ბინა ძალიან ცივი იყო. ბავშვები გამუდმებით ცივდებოდნენ და ხშირად ხდებოდნენ ავად. მე ვეხმარებოდი, როგორც შემეძლო: ფულითაც და შვილიშვილებიც მიმყავდა ჩემთან სათითაოდ.
ჩემი ქალიშვილის შვილები ძლიან ცუდად იყვნენ აღზრდილები. მართას შვილების აღზრდის დრო არ ჰქონდა, ის მუდმივად დაკავებული იყო: რეცხავდა, ასუფთავებდა, ამზადებდა. ეს გასაგებიცაა: მას ხომ ამდენი შვილი ჰყავს.
მართამ მეხუთე შვილი გააჩინა. ზაფხულში გიორგის მშობლებთან წავიდნენ. როდესაც მართა დაბრუნდა, მან თქვა, რომ ძალიან მოეწონა სოფელში ცხოვრება და ამიტომ ისინი გაყიდიან ბინას და იყიდიან სახლს სოფელში. მრავალშვილიანი ოჯახისთვის სოფელში უფრო ადვილია ცხოვრება. გიორგის კი დასარჩენი ადგილით სამსახური უზრუნველყოფდა.
ასეც მოიქცნენ. მათ სოფელში იშვიათად ჩავდიოდი, მაგრამ ფულით ყოველთვის ვეხმარებოდი და ყოველთვის ვყიდულობდი ტანსაცმელს ჩემი შვილიშვილებისთვის.მარიამი, უფროსი ქალიშვილი, გამუდმებით მიბრაზდებოდა, რომ ასე ბევრს ვმუშაობდი და თავს საერთოდ არ ვუფრთხილდებოდი.ერთხელაც გიორგი სამსახურიდან დაბრუნდა, მაგრამ, არა მარტო, არამედ ბავშვთან ერთად. მან მართას უღალატა, ახალშობილის დედამ კი ვაჟი მიატოვა. გიორგიმ თავისი შვილი თან წამოიყვანა, მართამ კი მიიღო იგი და ახლა მათ ექვსი შვილი ჰყავთ.
ახლა გიორგი იმ სამსახურში აღარ დადის. ადგილობრივ ფერმერთან მოეწყო სამუშაოდ. მართას დიდი მეურნეობა აქვს, ის სულ საქმეებშია. გიორგიმ კი ამ ბოლო დროს დალევა დაიწყო.ჩემი უფროსი შვილიშვილი ჩემთან წამოვიყვანე, კოლეჯში სწავლობს, მაგრამ ძალიან მიჭირს მასთან, საერთოდ არ მიჯერებს.სწავლა რომ დაამთავრა, მთხოვა, რომ ბინა გადამეცვალა და ოროთახიანი მისთვის მიმეცა.
- სადღაც ხომ უნდა ვიცხოვრო, როცა გავთხოვდები. მე ხომ კარგად უნდა მოვეწყო.
მე არ მომინდა ამის გაკეთება, ვიჩხუბეთ და ახლა მტრები ვართ.მერე ტყუპები წამოიზარდნენ. მათაც უნდოდათ ჩემთან ცხოვრება, როდესაც ქალაქში სასწავლებლად ჩამოვიდოდნენ. მინდოდა დავთანხმებოდი, მაგრამ მარიამმა არ გამიშვა:
- გეყოფა! რამდენი შეიძლება?! მართას თავით უნდა ეფიქრა, სანამ ამდენ შვილს გააჩენდა. შენ ისედაც მთელი ცხოვრებაა მას ეხმარები, საკუთარ თავს არ უფრთხილდები საერთოდ. შენ დასვენება გჭირდება. ამას წინათ შენმა მეზობელმა დამირეკა და მითხრა, რომ ორი დღის წინ ისევ სასწრაფო გყოლია! შეიცოდე შენი თავი!
მეცოდება მართა და მისი შვილები, მაგრამ სამწუხაროდ მე ვეღარ დავეხმარები. ჯანმრთელობა აღარ მიწყობს ხელს. ჩემი შვილიშვილები კი მიჩვეულები არიან, რომ მე მათ გამუდმებით ვეხმარები და ჩემგან დახმარებას და ფულს ითხოვენ. უარის თქმა დავიწყე, მათ კი ძალიან სწყინთ. ახლა ჩემთან საუბარიც აღარ უნდათ. ძალიან მწყინს, მე ხომ მათ ამდენი წლის განმავლობაში ვეხმარებოდი.
ახლახან ძალიან ავად გავხდი. საავადმყოფოში დამაწვინეს, როდესაც გამომწერეს, მარიამის ქმარი მოვიდა და თავიანთთან წამიყვანა. ახლა მათთან ვცხოვრობ. მართა მარწმუნებს, რომ ბინა გავყიდო, მაგრამ მე ამის გაკეთება არ მინდა.
