ქორწილის დღეს, პირველად ჩემს მეხსიერებაში, დედაჩემი ხმამაღლა ტიროდა და მთხოვდა, არ შევმცდარიყავი

916

რისთვის არის საჭირო ოჯახი თანამედროვე სამყაროში, სადაც არსებობს სწრაფი პაემანები და პარტნიორთა ხშირი ცვლა წარმატებული მამაკაცის სიმბოლოდ იქცა? სტატისტიკის მიხედვით, წყვილების ნახევარი ქორწინების პირველივე წლის შემდეგ შორდება. ვივიენის დღევანდელი ისტორიის გმირი ცდილობს გადაჭრას რთული პრობლემა: რატომ არ დაინდო ბედმა მისი ოჯახი და ვინ არის ამაში დამნაშავე.

რისთვის არის საჭირო ოჯახი?

ჩემი ქორწილის დღეს, დედაჩემმა პირველად ჩემს მეხსიერებაში, ხმამაღლა იტირა. ის თავის თავს არ გავდა, უკან დამყვებოდა და მეხვეწებოდა, რომ ივანეს ცოლად არ გავყოლოდი. „ნათია, შვილო, ეს კაცი გაგანადგურებს. მე ის კარგად გავიცანი! გევედრები, ძვირფასო, გონს მოდი!“ , – მხოლოდ ამას იმეორებდა.

რას ვფიქრობდი მე? ჩემი გადარწმუნება შეუძლებელი იყო. არც ისე პატარა ვიყავი, თითქმის 30 წლის და ჯერ არ ვიყავი გათხოვილი. ძალიან მინდოდა დიდი ოჯახი, შვილები. ეს იყო ჩემი შანსი.

დედას ივანე მისი წარსულის გამო არ მოსწონდა. ის უკვე ორჯერ იყო დაქორწინებული. დედა გამუდმებით იმეორებდა, რომ სანდო მამაკაცი ერთი ქალიდან მეორეზე არ გადახტებოდა. ის არასანდოა და წერტილი. მაგრამ მე დავარწმუნე იგი. განქორწინება ყოველთვის ერთი კაცის ბრალი არ არის. ხშირ შემთხვევაში განქორწინება სწორედ ქალის ბრალია.

ოცნების მამაკაცი

სინამდვილეში, მე ივანე ძალიან მიყვარდა. მან თავბრუ დამახვია თავისი თავაზიანობით. არავინ მაქებდა ისე, როგორც ის. ამიტომაც მჯეროდა მისი ყოველი სიტყვის. მან ლამაზად ლაპარაკი იცოდა. პოეტურად, მუსიკალურად! მპირდებოდა, რომ მასთან არაფერი გამიჭირდებოდა. ვოცნებობდი მისთვის ორი ვაჟი მეჩუქებინა…

ივანემ პირველი ცოლი ჯერ კიდევ უნივერსიტეტში გაიცნო. შეუყვარდა და დაქორწინდა. ვერ შეეწყვნენ ერთმანეთს და დაშორდნენ. მეორედ გაცნობიერებულად დაქორწინდა. ის დღესაც იცხოვრებდა ყოფილ მეუღლესთან ერთად, მაგრამ მეუღლის დედა ერეოდა მათ ოჯახში. მათი ქორწინება სიდედრმა გაანადგურა.

სიმართლესთან პირისპირ

სამწუხაროდ, დედა მართალი აღმოჩნდა. ჩემი ვარდისფერი სათვალე ლინზებით შიგნით დაიმსხვრა. ქორწილის შემდეგ ქმარი ჩემს ბინაში გადმოვიდა და დაახლოებით ექვსი თვის შემდეგ მასში საშინელი მეტამორფოზები დაიწყო.

გულუხვი, მხიარული ადამიანი – მოჩხუბარ, ჯიუტ და ძუნწ კაცად გადაიქცა. ადრე რესტორნებში მივყავდი და ძვირადღირებულ საჩუქრებს მჩუქნიდა. თაიგულებს ყოველ მეორე დღეს ვცვლიდი. შემდეგ კი ახალი კოსმეტიკისთვის გროშს ვერ გამოვართმევდი. თუმცა განყოფილების უფროსს ფული ჰქონდა!

ოჯახს საკუთარი შემოსავლით ვარჩენდი. ჩემი ქმარი ფულს ინახავდა. ამიხსნა, რომ სახლისთვის გვიგროვებდა. არ არის სწორი, რომ მამაკაცი ცოლის კმაყოფაზე იყოს და მის ბინაში ცხოვრობდეს! და მე დავუჯერე მას. თუმცა ვხვდებოდი, რომ ეს არ იყო მთლად სწორი. კაცმა უნდა უზრუნველყოს ოჯახი, ან თუნდაც თანაბრად. მაგრამ არასოდეს მისაუბრია ამაზე ივანესთან, მეშინოდა, რომ გაბრაზდებოდა და მიმატოვებდა.

ბნელი დღეები

ქალიშვილი რომ შემეძინა, ბნელი დღეები დამიდგა. დეკრეტულ შვებულებაში გავედი. მე აღარ მქონდა საკუთარი ფული და ჩემი ქმარი არ ჩქარობდა მისი ფულის გაზიარებას. დედამაც ზურგი მაქცია და დახმარებაზე უარი განაცხადა. მან ხომ გამაფრთხილა!

მაგრამ ჩვენი გაჭირვება ამით არ დასრულებულა. ერთი წლის შემდეგ ჩემმა ქმარმა ფაქტის წინაშე დამაყენა: ის სხვა ქალთან მიდიოდა. მიხვდა, რომ ცდებოდა და სინამდვილეში, არასოდეს ვყვარებივარ.

მაშინ სასწაულად გადავრჩი. მთელი ძალით ვცდილობდი ივანეს შეჩერებას, ქალიშვილის გამო ოჯახის გადარჩენას, მაგრამ ის წავიდა. მიჭირდა ბავშვის მარტო გაზრდა. სამსახურში გავედი, როცა დედაჩემი შვილიშვილის დატოვებაზე დამთანხმდა. მთელი ეს დრო საკუთარ თავს ვჭამდი და დედაჩემის სიტყვებს ვიხსენებდი. მან ჩემზე სწრაფად ამოიცნო ჩემი ქმარი.

რისთვის არის საჭირო ოჯახი: უძღები ქმრის დაბრუნება

ორი წლის შემდეგ წარმოუდგენელი რამ მოხდა: ივანე ოჯახს დაუბრუნდა! თითქმის ზღურბლიდან ჩამივარდა ფეხებში თხოვნით, რომ მიმეღო. მას უნდა თავისი ოჯახი და საკუთარი შვილის აღზრდა. იფიცებდა, რომ იდეალური ქმარი და მამა იქნებოდა.

მე ამ ხნის განმავლობაში არასდროს გამიხედავს სხვა მამაკაცების მიმართულებით. ამის დრო არ მქონდა. მხოლოდ ჩემი შვილის აღზრდით ვიყავით დაკავებული. ახლა კი ძალიან მიჭირს. სიყვარულმა გადამიარა, მაგრამ ივანეს ვერც ვპატიობ და ვერც ვივიწყებ. არ მესმის, რისთვის სჭირდება ადამიანს ოჯახი, თუ ორმა წინა ქორწინებამ არ ასწავლა მისი დაფასება?

„თუ მას დაუბრუნდები, დაგწყევლი!“ – დამპირდა დედა. მან მირჩია ქმრის გაგდება. ასეთები არ იცვლებიან. მე კი ღირსეულ მამაკაცს შევხვდები.

მაგრამ შევხვდები? უკვე 32 წლის ვარ, მყავს პატარა შვილი. ივანე აცრემლებული მპირდება, რომ აღარასდროს მიღალატებს. არ ვიცი, მას დავუბრუნდე თუ დედას დავუჯერო…

ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, რომ თქვენ დაუჭირეთ მხარი ჩვენს პროექტს. მოიწონეთ და გაუზიარეთ სტატია მეგობრებს