- რა უიღბლოა ჩვენი ლაშა! სად იპოვა ასეთი მახინჯი ცოლი? – ამბობდნენ ჩემი ქმრის ნათესავები.
დედამთილი კი წუხდა, რომ ჩვენი მომავალი შვილები მე არ დამგვანებოდნენ.დიახ, მე არ ვიყავი ლამაზმანი და არ მქონდა მოხდენილი სხეული, მაგრამ მე და ლაშას ძალიან გვიყვარდა ერთმანეთი.ჩემი ქმრის ნათესავებმა ვერანაირად ვერ გაიგეს: რატომ მომიყვანა ცოლად ლაშამ? ჩვენ უბრალოდ ძალიან ვგავართ ერთმანეთს. ჩემს გვერდით ლაშა თავს კარგად და მშვიდად გრძნობს. მე მას ყოველთვის ვუსმენ, ძალიან კარგად ვუგებთ ერთმანეთს, მაგრამ ჩვენს მშვიდ ოჯახურ ცხოვრებას გამუდმებით აფუჭებენ ჩემი ქმრის ახლობლები.ნაქირავებ ბინაში ვცხოვრობთ, საკუთარი სახლის საყიდლად ვიგროვებთ ფულს, არასდროს ვჩხუბობთ.
ჩემს ქმარს ბევრი ნათესავი ჰყავდა და ამიტომ ხშირად გვეპატიჟებოდნენ სხვადასხვა დღესასწაულებზე. ყველა ამ ოჯახურ შეკრებებზე კრიტიკული თვალით მიყურებდნენ, ზოგიერთმა პირდაპირაც შემამკო. ჩემი ქმრის ბებიამ ერთხელ თქვა:
- რა გამხდარი ხარ და თან საშინლად მაღალი!
მაგრამ რა უნდა მექნა? ვარ ისეთი როგორიც ვარ!მე და ლაშა თავიდან ამას ყურადღება არ ვაქცევდით, მაგრამ როგორც ამბობენ, წყლის წვეთი ქვას ხვრეტსო, ლაშამ დაიწყო ნათესავების აზრის მოსმენა და ჩემში ნაკლოვანებების ძებნა. შემდეგ კი მიღალატა და დავშორდით.
ქმრის ახლობლები საბოლოოდ დამშვიდდნენ:
- რა კარგია, რომ დაშორდით! უკეთეს ცოლს შეირთავ!
მე დედაჩემთან წავედი საცხოვრებლად. საერთო ნაცნობებიდან ვიცოდი, რომ ლაშა სხვადასხვა გოგოებს ხვდებოდა, ყველა ძალიან ლამაზი იყო, მაგრამ დიდხნიანი ურთიერთობა რატომღაც არ გამოსდიოდა.ლაშამ ვერ შეძლო ჩემი დავიწყება და ცდილობდა ჩემს პოვნას.
ყოფილი დედამთილი ამშვიდებდა:
- დაივიწყე შენი პირველი ცოლი! ჭკვიანი და ლამაზი გოგოების მეტი რა არის?მაგრამ ჩემი პირველი ცოლი სულელი არ იყო!
- არა, სულელი არ ყოფილა, რა თქმა უნდა, რადგან გაიძულა ცოლად მოგეყვანა!ლაშას უფრო და უფრო ვენატრებოდი და ერთ დღესაც ჩვენ სრულიად შემთხვევით შევხვდით სავაჭრო ცენტრთან.
- რა ლამაზი ხარ დღეს! – მითხრა მან.
- მხოლოდ დღეს? – გავიცინე მე.
- არა, რას ამბობ, შენ ყოველთვის ასეთი იყავი!
მე და ლაშამ ყავა დავლიეთ, წასვლისას კი ხელი მომკიდა და მითხრა:
- ვერ გივიწყებ! Ძალიან მიყვარხარ! ცოლად გამომყევი!
მე დავთანხმდი, ისევ დავქორწინდით და ნაქირავებ ბინაში გადავედით.
გავიდა წლები. შევიძინეთ საკუთარი საცხოვრებელი სახლი, გვეყოლა ქალიშვილი და ვაჟი. სხვათა შორის, ისინი ძალიან, ძალიან ლამაზები არიან. ასე რომ, ამაოდ წუხდა დედამთილი შვილიშვილების გარეგნობაზე.ჩვენს შორისაც ყველაფერი კარგადაა. ლაშა აღარ უსმენს ახლობლებს და მხოლოდ საკუთარი გონებით ცხოვრობს.
და ყოველ დღე მიმეორებს, რომ ძალიან ლამაზი ვარ…
