ჩვენს დროში გახშირდა სიტუაციები, როცა ცოლი არჩენს თავის ჯანმრთელ და სრულიად შრომისუნარიან მეუღლეს. სინამდვილეში, ამაში გასაკვირი არაფერია. წარსულს ჩაბარდა დრო, როცა მხოლოდ კაცს შეეძლო მეტ–ნაკლებად პრესტიჟული თანამდებობის დაკავება. ახლა ქალი ხშირად იკავებს ხელმძღვანელ პოზიციებს. ვინაიდან უკვე აქვთ ფინანსები, რომლის მართვაც დამოუკიდებლად შეუძლიათ, რატომ არ დახარჯონ საყვარელ მამაკაცზე?
სხვა საქმეა, როცა ქალს მარტო უწევს ქორწინების ჭაპანის ზიდვა. როცა ოჯახი უკვე ოჯახი აღარაა, ხოლო თამაში ცალმხრივი. რა თქმა უნდა, ამ შემთხვევაში ჩნდება სამართლიანი კითხვები და პრეტენზიები. მამაკაცმა უნდა ახსნას თავისი მოქმედება: განიცდის რაიმე სირთულეს სამსახურში, ამიტომ ფიზიკურად არ შეუძლია ფულის შემოტანა ოჯახის ბიუჯეტში, თუ უბრალოდ არ სურს, ეზარება. უკვე სიტუაციის მიხედვით, ორივე მხარემ გადაწყვეტილება უნდა მიიღოს. განქორწინება ან ტანჯვის გაგრძელება.
ცოლი არჩენს
„ყოველთვის ვიცოდი, რომ ვანოს ლიდერობის ამბიციები არ ჰქონდა. არაფერია, დაკუნთული კაცი მხოლოდ წიგნებშია დაუვიწყარი. სინამდვილეში, ეს არის ეგოისტი და ნარცისი კაცი, რომელსაც მხოლოდ სარკის წინ გაპრანჭვა და უმიზეზოდ თავის ქება უყვარს. ჩემი მეუღლე გულისხმიერი, ნაზი და კეთილია. ყოველთვის მზად არის დასახმარებლად, რომანტიკულ ფილმზეც შეუძლია ასლუკუნდეს. ჩემი აზრით, კაცისთვის ეს დიდი პლუსია.
ერთადერთი, არ მომწონს, რომ მისი ლმობიერება ვრცელდება სხვებზეც, განსაკუთრებით ყოფილ ცოლზე. თან ვანოს შვილის დედაც არის. აი, მაგიდაზე მუშტის დარტყმით პასუხი არ შეუძლია. არადა ცოლმა მიატოვა და არა პირიქით. ამის გამო გადახდა უწევს. ჩემი მეუღლე ძალიან მიყვარს, მაგრამ ახლა ჩვენი ურთიერთობა კრიზისშია.
შეუღლების შემდეგ საცხოვრებლად ვანოს ბინაში გადავედით. ჩემი ბინა დამატებითი შემოსავლის წყარო გახდა. სერიოზული მოლოდინები არ გვქონდა, მაგრამ თვის ბოლოს ხელის გაუნძრევლად ფულის მიღება სასიამოვნოა. წლებია კოსმეტოლოგად ვმუშაობ. საიდუმლოს გაგიმხელთ, საკმაოდ პერსპექტიული პროფესიაა, თუ იცით, როგორ მუშაობს. ცოტა ვიტრაბახებ: მე და ჩემი გუნდი ბევრ ადამიანს დავეხმარეთ. არა მხოლოდ ქალებს, არამედ კაცებს.
ჩემი ქმარი გაყიდვების სფეროშია. საინტერესო პროფესიაა, კარგ სეზონზე მოკლე დროში გამდიდრებაც შეიძლება. მთავარია, იცოდეთ, როდის გაჩერდეთ. ლია, ვანოს ყოფილი ცოლი, სუპერმარკეტში გამყიდველად მუშაობს. უფრო სწორად, მუშაობდა. ბავშვის გაჩენის შემდეგ არაფრის ძალა არ აქვს, 4 წლის ვაჟის აღზრდის გარდა. ვანოს ალიმენტი რომ არა, არ ვიცი, როგორ ირჩენდნენ თავს. კარგია, რომ შვილს მამაში გაუმართლა.
თავიდანვე ვიცოდი, რა სიტუაცია ჰქონდა ჩემს ქმარს ყოფილთან. ალიმენტი, დახმარება. განა ყველა განქორწინებული ქალი არ ოცნებობს ამაზე? ჩემდა სამწუხაროდ, ლია ალიმენტის გარდა ითხოვს, რომ ვანომ მის შვილს უყიდოს ტანსაცმელი, სათამაშო, სხვადასხვა წვრილმანი. მინდოდა მეთქვა, რომ ამ ყველაფრისთვის არსებობს ალიმენტი, მაგრამ მესმის, რომ ვერაფერს მივაღწევ.
ვანოს ძალიან უყვარს შვილი და ყოფილის წყენინება არ სურს. აი, ასე. ჩემში ეჭვიანობამ გაიღვიძა, მაგრამ ვანოს თვალებში ჩანს, რომ მხოლოდ მე ვუყვარვარ. ყოფილ ცოლს უარს ვერ ეუბნება ბავშვის გამო. ალბათ, ხასიათი აქვს ასეთი ან აღზრდა, არ ვიცი. მოკლედ, ასე ვცხოვრობდით. კრიჭაშეკრული ყველაფერს ვითმენდი და ველოდი, როდის იპოვიდა ლია ნორმალურ კაცს და ყოფილის გამოწელვას შეწყვეტდა. ვერ ვეღირსე.
ერთხელ ბავშვთან ერთად სახლში გამოგვეცხადა. შვილი ოთახში სათამაშოდ გაუშვა და სამზარეულოში სალაპარაკოდ დაგვიძახა. მისი თქმით, ახლა რთული სიტუაცია აქვს. ბინა, სადაც ლია დასთან და შვილთან ერთად ცხოვრობდა, დაიტბორა. ისე ძალიან, რომ მეზობლებს ხელოსნის გამოძახება მოუწიათ. დატბორვა ლიას მიზეზით მოხდა. ფული არ აქვს, რომ მეზობლის ბინაში ჭერი შეაკეთოს, ამიტომ დამ სხვა ბინაში გადასვლა კულტურულად სთხოვა. მოკლედ, ერთმანეთს ვერ შეეგუენ. ვის ეპარებოდა ეჭვი?
ერთმანეთს რომ დავეხმაროთ, ლიამ ასეთი რამ შემოგვთავაზა: შვილთან ერთად ჩემს ბინაში გადავლენ საცხოვრებლად. ბინაში, რომელსაც ვაქირავებ. მეუღლეს ალიმენტის გადახდა აღარ მოუწევს. ასე ვთქვათ, ორივესთვის კარგია. გულწრფელად, ჩემი ბინა უკვე თვენახევარი ცარიელია და დღიურად გაქირავებაზე ვფიქრობდი, მაგრამ, ალბათ, ეს არც ისე კარგი იდეაა. ამბობენ, რომ 6 თვეში ბინა სანაგვედ გადაიქცევა. ფაქტი, რომ იქ იცხოვრებს ჩემი ქმრის ყოფილი ცოლი?
მეორე მხრივ, ალიმენტზე უარის თქმა. როგორც იქნა, ორივე თანაბრად ჩავდებთ ოჯახის ბიუჯეტში და საკუთარ შვილებზე ფიქრს დავიწყებთ. იდეა მომეწონა და დავთანხმდი. დაე, იცხოვრონ. წასასვლელი ნამდვილად არსად აქვთ. მარტოხელა დედა შვილთან ერთად, თან ქალაქის მეორე ბოლოში იცხოვრებენ, რაც სასიამოვნო ბონუსია. შევთანხმდით, რომ კომუნალურებს თავად გადაიხდიდა. ამის აღნიშვნა კინაღამ დამავიწყდა.
შევთანხმდით და ხელი ჩამოვართვით. გასაღების ასლი მივეცი, დავემშვიდობე და ჩემს ცხოვრებაში სერიოზული ცვლილებებისთვის მოვემზადე. ვანომაც აღიარა, რომ ამის თქმა არ შეიძლება, მაგრამ ჩემმა გადაწყვეტილებამ ტვირთისგან გაათავისუფლა. თითქოს იპოთეკა მოიშორა. მინდოდა მეკითხა, რატომ არაფერი თქვა, როცა განვიხილავდით, მაგრამ გავჩუმდი. თავადაც ვიცოდი მისი პასუხი. კარგი, გავიარეთ.
ჩვენი ნეტარება დიდხანს არ გაგრძელებულა. 2 კვირის შემდეგ მეუღლემ ლიასგან წერილი მიიღო. სურდა, რომ შვილისთვის მოდური შუასეზონური ქურთუკი ეყიდა. გულწრფელად, კარგი ქურთუკია, მაგრამ სხვა რამ მაღელვებდა. ჩვენი შეთანხმება? ხომ მიიღე, რაც გინდოდა. რა საჭიროა ეს შეტყობინებები? აღმოჩნდა, რომ დიახ. არანაირი ალიმენტი, მაგრამ ვანო ხომ ისედაც ბევრ რამეს ყიდულობდა. ეს ბევრი რამ, ლიას ლოგიკით, არსად გამქრალა და ისევ ჩემი და ჩემი მეუღლის ბიუჯეტიდან უნდა გადახდილიყო.
ეს ვეღარ ავიტანე, ქმრის ტელეფონი ავიღე და ლიას დავურეკე. ნახევარი საათი ვუხსნიდი, ვინ იყო და სად არის მისი ადგილი. სიტყვები არ მომიზომავს. გავიხსენე ყველაფერი, რაც ახალგაზრდობაში ვიცოდი. ლია შემპირდა, რომ თავის სურვილებს და მოთხოვნებს გადახედავდა. წინააღმდეგ შემთხვევაში, უსახლკარო გახდებოდა. ყველაზე მეტად გავბრაზდი ქმარზე, რომელიც მთელი ეს დრო მიყურებდა და გოგოსავით თვალებს ახამხამებდა.
გამოდის, მისი საქმე გავაკეთე და უბრალოდ შოკში იყო. მხარი არ დამიჭირა, მონაწილეობა არ მიიღო. და ეს არის ჩემი ქმარი. ახლა არ ვიცი, როგორი მამა იქნება ჩვენი შვილისთვის? როგორ აღზრდის, თუ თავის დაცვა დასჭირდება? ახლა კრიზისი გვაქვს. ვანო კარგი ადამიანია და მიყვარს, მაგრამ მამაკაცი არა მხოლოდ კარგი ქმარი, არამედ მაგარი მამა უნდა იყოს. ამას მის ხასიათში ჯერ ვერ ვხედავ.
