–დაიმახსოვრეთ, რომ დაგეხმარეთ! არ დაგავიწყდეთ. ახლა ერთ ნავში ვართ – დედამთილმა კიდევ ერთხელ თქვა ეს ფრაზა.
პელაგიას თითქოს დენმა დაარტყა. ბინის ყიდვა–გაყიდვის უკვე გაფორმებული ხელშეკრულება კიდევ ერთხელ გადაიკითხა და მხოლოდ ამის შემდეგ ამოისუნთქა. ახლა მთავარია ბინის ყიდვა, დანარჩენი მომავალში გამოჩნდება.
6 თვის შემდეგ
პელაგია დედამთილთან სამზარეულოში იჯდა. ნახევარ საათში დასრულებას გეგმავდა, მაგრამ უკვე 2 საათი იჯდა.
–ქალბატონო ვენერა მოდით, ბოლოჯერ, – პელაგიამ სქელი კონვერტი გაუწოდა. – აი, თქვენი ფული. მთელი თანხა, რომელიც მოგვეცით. დამატებით პროცენტები, თითქოს მომგებიან ინვესტიციაში ჩადეთ. უბრალოდ ჩვენი ხელწერილი მომეცით და წავალ.
–ფული არ მჭირდება. შემდეგ ბინაში წილს მომცემთ. ფული მხოლოდ გარიგებით მოგეცით.
–ოჰ, – პელაგია სკამის საზურგეს მიეყრდნო. – როგორც იქნა, სიმართლე თქვით. ახლა ჩვენი ბინის წილის მიღება გსურთ?
–აბა, როგორ? ფული ჩავდე. ინვესტიცია უნდა დავიბრუნო.
–მოკლედ, არ აიღებთ ფულს?
–არა. მშვიდად ვარ, როცა ჩემი ფული უძრავ ქონებაშია ჩადებული.
–არ გინდათ, როგორც გინდათ.
***
2 საათის შემდეგ ქმარი პელაგიას საყვედურობდა.
–დედასთან იყავი ფულის მისაცემად? გაგიჟდი?
პელაგიამ დედამთილსა და ქმარს შორის სწრაფი კომუნიკაცია თავად აღნიშნა.
–არა, უბრალოდ მინდოდა, ბინა მხოლოდ ჩვენი ყოფილიყო.
–მაგრამ დედა თავისი წილით ცუდს არაფერს გააკეთებს! – წამოიყვირა ქმარმა. – რა საჭირო იყო ფულის მიცემა? თან ამ საქმისთვის სესხი აიღე.
–აბა, რა მექნა? სამომხმარებლო სესხის აღება მომიწია. დედაშენმა პირდაპირ მითხრა, რომ ჩვენს ბინაში ჩადო და ინვესტიციიდან სარგებლის მიღება უნდა.
–სერიოზულად?!
–სერიოზულად, გოჩა. ახლა დედაშენის ტყვეები ვართ. ან ფულის აღებას დაარწმუნებ ან დიდი პრობლემა გვაქვს.
როცა რამდენიმე დღის შემდეგ ქმარი დაბრუნდა ისე, რომ დედასთან საუბარში ვერაფერს მიაღწია, პელაგია მიხვდა, დროა არასტანდარტული გამოსავალი მოძებნოს.
***
გამოსავალი მოულოდნელად მოვიდა სამსახურში კოლეგასთან მეგობრულ საუბარში და იმდენად მოულოდნელი იყო, რომ პელაგია მიხვდა, რომ ეს ის იყო.
ქმარი აღფრთოვანებული არ იყო, მაგრამ ცოლმა ყველა წინააღმდეგობა სწრაფად ჩაახშო.
–საუკეთესო გამოსავალია. მოვითმენთ, მაგრამ თავისუფლები ვიქნებით.
ესმოდა, რა აწუხებდა ქმარს ყველაზე მეტად, ამიტომ შესთავაზა.
–გოჩა, თავად დაველაპარაკები დედაშენს.
–მაგრამ დედაჩემია. ეს შვილისგან უნდა გაიგოს.
–შენი ცოლი ვარ. მე დავიწყე და დაე, ყველა ისარი ჩემკენ მომართოს. შენ კარგ შვილად დარჩები.
–მაგრამ ჩვენ ვატყუებთ!
–არა, ვალს ვიხდით და პრობლემებს ვაგვარებთ. მაპატიე, მაგრამ დედაშენი მხოლოდ გვაფერხებს.
***
იმავე საღამოს პელაგიამ დედამთილი მოულოდნელად მოინახულა. ისიც მშვიდად მიესალმა. ეჭვიც არ ეპარებოდა, რა ელოდა.
–ქალბატონო ვენერა, მე და გოჩას სასიხარულო ამბავი გვაქვს. ოროთახიანი ბინის ყიდვა გადავწყვიტეთ. უკვე ვიპოვეთ. ძალიან კარგი, დიდი ბინა ახალ კორპუსში. მალე ახალმოსახლეობას აღვნიშნავთ. თორემ ფასები მუდმივად იზრდება.
–ოჰო, საიდან ამდენი ფული?
–არ გითხარით? ჩვენს ბინას გავყიდით და ახალ იპოთეკას ავიღებთ. ჩვენი ბინა ზუსტად იმდენი ღირს, რამდენიც გვჭირდება.
დედამთილი მხოლოდ ახლა მიხვდა, რაც ხდებოდა.
–არა! ახლა გაყიდვის მომხრე არ ვარ. ფასები იზრდება და ჩემი წილი მხოლოდ გაძვირდება. ბინას ჯერ ვერ გაყიდით. გადავწყვეტ, როდის ვიქნები მზად ჩემი წილის გასაყიდად.
–ქალბატონო ვენერა, ინვესტორის როლმა გაგიტაცათ! თუმცა ფაქტობრივად არაფერს წყვეტთ. უბრალოდ გეუბნებით.
დედამთილი აშფოთდა:
–თან როგორ ვწყვეტ! თითქმის 40 პროცენტი ჩემია. ჩემს გარეშე ვერ გაყიდით! არც იოცნებოთ!
–ბინის ყიდვა–გაყიდვის ხელშეკრულების მიხედვით თქვენი წილი ნულია. სესხი ჩემზე და გოჩაზეა გაფორმებული. რაც შეეხება პირველ შენატანს, იქაც თქვენი სახელი არაა. მსესხებელთა შორის ნახსენები არ ხართ. ჩვენ ვიღებთ გადაწყვეტილებას და უკვე მივიღეთ. თქვენს ფულს მიიღებთ. ზუსტად იმდენს, რამდენიც ჩადეთ.
ქალბატონი ვენერა ხელებს ასავსავებდა:
–რა? ჯერ კიდევ მაშინ გითხარი, რომ ფული არ მჭირდება. ბინაში წილი მინდა. გიკრძალავ ჩემი წილის გაყიდვას.
–ასე გააგრძელეთ, მაგრამ მომეცით რეკვიზიტები, სად ჩაგირიცხოთ ფული. არ მინდა თქვენთან ოფიციალური მიმოწერის დაწყება და სასამართლოებში სიარული. დედამთილები ყველა ასეთები ხართ.
–გოჩას ყველაფერს ვეტყვი. ახლავე დავურეკავ. შენი ტირანიისგან დამიცავს!
–გოჩა ჩვენს ბინას სხვებს უკვე აჩვენებს! შევძელი დარწმუნება, რომ ჩვენი ინტერესები უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე თქვენი ფანტაზიები. ახლა ხელწერილის მიხედვით თქვენს ფულს დაელოდეთ. და ხელს ნუ გვიშლით ცხოვრებაში.
***
გოჩა დიდხანს ცდილობდა ცოლის და დედის შერიგებას, მაგრამ ქალები ნამდვილი მტრები გახდნენ. მაგრამ გოჩას კარგად ესმოდა, რომ ახლა უფრო ლამაზ ბინაში ცხოვრობენ და თან იპოთეკაში გაცილებით ნაკლებს იხდიან.
მალე პელაგია სამომხმარებლო სესხს დაფარავს და ყველაფერი კარგად იქნება. ხოლო დედა, დედა დედად რჩება.
