მინდა გავქორწინდე და შვილი ქმარს დავუტოვო. გამამტყუნებენ, მაგრამ რატომ შეიძლება კაცებისთვის და ქალებისთვის არა

365

შექმნა ბედნიერი ოჯახი და შეინარჩუნო ძალიან რთულია. დროთა განმავლობაში ბევრი ცოლ–ქმარი ერთმანეთის მიმართ უცხოები ხდებიან. ურთიერთობაზე გავლენას ახდენს ზედმეტი მოვალეობები, საოჯახო საკითხები, მუდმივი სტრესი და დაღლილობა. ამ დროს ბევრი განქორწინების გადაწყვეტილებას იღებს. ამ ქალსაც სურს, რომ თავისუფლება მოიპოვოს, კარიერა ააწყოს, ხოლო შვილი აღსაზრდელად ქმარს დაუტოვოს.

რენამ შვილს აკოცა, საბანი გაუსწორა და ოთახიდან ფეხაკრეფით გავიდა. ნივთები სარეცხ მანქანაში შეყარა, სამზარეულოში მაგიდა მექანიკურად გადაწმინდა, შემდეგ იატაკები მოწმინდა. კარტოფილი გათალა, მარცვლეული მულტისახარშ ქვაბში ჩაყარა. ბავშვის ნივთები ბაღისთვის შეაგროვა. ამ ყველაფერს ჩუმად აკეთებდა, ქმარს ზედაც არ უყურებდა. ის ხომ დაკავებულია.

როგორ დაიღალა. ზოგჯერ ფიქრობს, რომ მხოლოდ მიწაში დაისვენებს. რატომ არავინ უთხრა, როცა თხოვდებოდა, რომ ახალგაზრდა რომანტიკოსი, რომელიც ყვავილებს ჩუქნიდა და სუში მოჰქონდა, ასეთი გახდებოდა? სად ჰქონდა თვალები? ლამაზი არშიყობით დაბრმავებული. ახლა მეზობლებივით ცხოვრობენ, ზოგჯერ კამათობენ. რა აკავებს? მხოლოდ ბავშვი, რომლისთვისაც ის ფორმალური მამაა. შვილზე ყველა საზრუნავი მასზეა, ქმარი დაკავებულია. ხან თევზაობა, ხან პლანშეტი, ხან სამსახურში გვიანობამდე რჩება. თავად რა ცხენია?

ფიქრები სხვა მხარეს გაიქცნენ და გოგონას ოცნებებში გაეღიმა. სამსახურში დაწინაურების პერსპექტივით გრძელვადიანი მივლინება შესთავაზეს. ეს იმდენად მაგარი იყო, რომ შეამჩნიეს და როგორც სპეციალისტი გამოარჩიეს. ქმართან ამაზე საუბარს ცდილობდა, მაგრამ უშედეგოდ. თითქოს კედელს ესაუბრებოდა:

– მინდია, ეს ახალი შესაძლებლობა, ზრდის პერსპექტივაა. მთელი ცხოვრება პატარა საქმეზე ხომ ვერ ვიმუშავებ. იშვიათი შანსია.

– რა ვუყოთ ბავშვს? კარიერის მოწყობა გადაწყვიტე და შვილი დაგავიწყდა? ვინ გაზრდის? მას დედა სჭირდება და არა ფული. ჯერ კიდევ პატარაა და მითიური კარიერის გამო მის მიტოვებას აპირებ?

რენას აღშფოთებისგან ყელი გაუშრა. თეთრეული სწრაფად მოისროლა, რომლის დაუთოებას აპირებდა და ქმარს დაუყვირა:

– შენ რის გამო ტოვებ? თევზაობის და მეგობრების გამო თუ ტელეფონში მუდმივი თამაშის გამო? ბოლოს როდის წაუკითხე ზღაპარი?

ახალგაზრდა ბიჭი არ გაჩუმებულა. მასაც მობეზრდა მუდმივი საყვედურები და პრეტენზიები, რომ არაფერს აკეთებს.

– ვმუშაობ, პირადი დრო უნდა მქონდეს. სხვათა შორის, ბავშვი ყოველდღე ბაღში დამყავს. სანამ შენს ტიკტოკზე ჩაციკლული ხარ, ალბათ, ვერ ამჩნევ, ვინ აჭმევს ვახშამს, ვინ რეცხავს ჭურჭელს? ამას ხომ ვერ ხედავ, შენ ხომ ყველაფერს მარტო აკეთებ.

– მე კი გამომყავს, ვრეცხავ, ვამზადებ და ვალაგებ. იქნებ ესეც გაიხსენო? ჭურჭელი წელიწადში ერთხელ გარეცხე? მოგცე ჯილდო?

– არ მოამზადო, არ გარეცხო, შრომისმოყვარევ, ის გააკეთე, რაც გსურს.

ბიჭი დივანზე დაღლილი დაჯდა და სოციალური ქსელის სქროლვა დემონსტრაციულად დაიწყო. ბავშვის დაბადების შემდეგ ასეთი საუბრები მუდმივი იყო, ამიტომ არავის უკვირდა. რენა ყვიროდა, რომ მთელი სახლი მის კისერზეა, მაგრამ ურთიერთობის გარკვევისას, თუ რით უნდა დახმარებოდა მინდა კონკრეტულად, არაფერს ამბობდა.

ქალი არ ჩერდებოდა:

– რა თქმა უნდა, აქ ყველაფერი ჭუჭყით დაიფარება. შენ ხომ არ გადარდებს. არც მე, არც ბავშვი, არც ჩვენი მომავალი. იცი, უკვე განქორწინებაზე ვფიქრობ. არა, რა? რისთვის მჭირდები? ჩემი ბინა მაქვს, სამსახური მაქვს. ინტიმის გამო? ამისთვის მხოლოდ დასტვენაა საჭირო. რისთვის მჭირდები? მთელი დღეები ბინაში რომ დაიძინო, სანამ ვმუშაობ?

ამ კრიტიკას პასუხი არ მოჰყოლია. აზრი? ყოველდღე ერთი და იგივე, პრეტენზიები, სკანდალები, ისტერიკა.

რამდენიმე დღე გავიდა. რენამ ტკბილი ჩაი მოადუღა, კარი კარგად მიხურა და დედას დაურეკა. გადაწყვიტა ეღიარებინა:

– დედა, განქორწინებას ვაპირებ. დავიღალე, ფიზიკურად დავიღალე.

– გაგიჟდი? 1000–ჯერ დაფიქრდი. უბრალოდ კრიზისია. ყველას ემართება. თუ ფიქრობ, რომ მე და მამაშენს განქორწინება არ გვინდოდა? ჩემთვის ადვილი იყო თქვენ ორის გაზრდა? ვაჟს მამა სჭირდება!

– რომელი მამა? დივანზე მწოლიარე? არაფერს აკეთებს, არ მელაპარაკება, შვილით არ ინტერესდება. ყველაფერი ჩემს კისერზეა. განქორწინებაზე განცხადება შემაქვს და მივლინებაში მივდივარ.

– მათე? ვინ მიხედავს?

რენამ ღრმად ჩაისუნთქა, ფიქრებით აღშფოთების ტალღისთვის ემზადებოდა. გარეთ ისე ბნელოდა, როგორც მის სულში. მინაზე ტოტების კაკუნი ისე აღიზიანებდა, როგორც სინდისი, რომელიც ტანჯავდა. ამაზე დიდხანს ფიქრობდა, ამიტომ ახლა ძალა მოიკრიბა და ამოიოხრა:

– შვილს ქმარს დავუტოვებ. სანამ მივლინებაში ვარ, 6 თვით, შემდეგ შევხედავ.

ყურმილის მეორე ბოლოში სიჩუმე ჩამოვარდა, შემდეგ დედამ გაუბედავად იკითხა:

– მინდიამ იცის? თანახმაა?

– დედა, არავინ არაფერი იცის, პირველი შენ გეუბნები. ორშაბათს მივფრინავ, უბრალოდ ფაქტის წინაშე დავაყენებ. თუ წინასწარ ვეტყვი, არ გამიშვებს, ასე გამოსავალი არ ექნება. არაფერია, კაცები მსგავსად იქცევიან და თავს იძვრენენ. დედა დაეხმარება, თავად როგორც იქნა რამეს გააკეთებს.

– შვილო, როდის გაგზარდე ასეთი ნაძირალა? რას აკეთებ? კარგი ქმარი, მაგრამ შვილს ტოვებ? ის რა შუაშია? მხოლოდ 3 წლისაა და ტოვებ?

– დედა, არ დაიწყო! ახლა ამის გამო მთელ ჩემს ცხოვრებაზე უარი ვთქვა? ანუ მინდიას ამართლებ, რომ ბავშვი არ ახსოვს და მე არა?

– რას ჩადი? შვილი სათამაშოა? გააჩინე, ითამაშე და მიატოვე? ქმართან საერთო ენას ვერ იპოვი, ანუ შეგიძლია ბავშვი მიატოვო? ის რაშია დამნაშავე?

რენას ესმოდა, როგორ აღელვებული სუნთქავდა დედა და ტიროდა. დიახ, მათე ეცოდებოდა, მაგრამ საკუთარი თავი უფრო. დიახ, ახლა ქმარმა იზრუნოს, თავად დაისვენებს. რა თქმა უნდა, მოენატრება. მისი თბილი ხელისგულები, სასაცილო ცხვირი, რომლის ჩაკოცვნაზე გიჟდება, სიტყვები და მუდმივი „დედა“. მაგრამ ეს ის ცხოვრება არაა, რომელიც სურდა. მეტს იმსახურებს. სწორედ ამიტომ, მტკიცედ გაიმეორა:

– დედა, არ დაიწყო, ბილეთები ნაყიდია, ყველაფერი დაგეგმილი მაქვს. დედამთილთან ღამის გასათევად მიდიან, კვირას ჩამოვლენ, მე უკვე წავალ. ქმარს ყველაფერს მივწერ და ავუხსნი. მივლინებიდან დავბრუნდები, განქორწინებას ხელს მოვაწერ და შვილი შეიძლება წამოვიყვანო.

– შეიძლება? შეიძლება?

რენამ ხმაურიანად ამოისუნთქა. როგორი მძიმე საუბარი იყო, მაგრამ გარდაუვალი. დედასთვის ამის თქმა უფრო უჭირდა, ვიდრე ქმრისთვის. რა თქმა უნდა, მათეს წაყვანას არ გეგმავდა. სურს კვირის დედა იყოს, შაბათ–კვირას ჩამოვიდეს, ბავშვს ეთამაშოს და თავისი ცხოვრებით იცხოვროს. უსასრულო ლაგებით, რეცხვით და მზადებით, ღამისთევით და რწევით დაიღალა. ახალგაზრდა ქალია, რატომ უნდა მიუძღვნას თავი შვილს? განქორწინების შემდეგ ქმარი თავისუფალი იქნება, ალიმენტებს გადაიხდის და დაისვენებს, თავად დაქანცული ცხენი უნდა იყოს.

–კარგი, დედა, ნახვამდის!

რენამ ტელეფონი გათიშა, ჩაი ჩუმად დალია. მის გემოს თითქმის ვერ გრძნობდა. რაშია მტყუანი? რატომ უნდა გახდეს ბავშვი ქალის პრობლემა განქორწინების შემდეგ? დაე, ყველამ დაგმოს, მაგრამ საუკეთესო წლების ერთი შვილის აღზრდაში გატარებას არ გეგმავს.