დღეს ბინებში საბჭოური ავეჯი იშვიათად გვხვდება. მას შემდეგ, რაც რამდენიმე ათეული წლის წინ მაღაზიებში თანამედროვე კარადები, დივნები და მაგიდები გამოჩნდა, ხალხი ძველ მორთულობას დაემშვიდობა. იმ მომენტიდან ბინები ერთმანეთს აღარ ჰგავს და ახალი ფერებით ათამაშდა.ხანდახან ნოსტალგია მაინც გაიელვებს. სადღაც საბჭოურ ავეჯზე ქება გვხვდება. ზოგი საერთოდ ძველ სერვანტსა და კარადაზე ნადირობს, რომ აღადგინოს და თანამედროვე ინტერიერში ჩართოს. ვფიქრობთ, უნდა შეგახსენოთ, რატომ ვთქვით ძველ ავეჯზე უარი ასე სწრაფად.

საბჭოური ავეჯი: უფრო მეტი მინუსი, ვიდრე პლიუსი

კედლის კარადა – მაჩვენეთ ბინა, სადაც საკულტო კედლის კარადა არ იყო. კედლის კარადას პატივი უნდა მივაგოთ, რადგან  მრავალფუნქციური იყო: სხვადასხვა თაროებით, უჯრებით და ტუმბოებით. ვერ უარყოფთ, რომ თითქმის ნახევარ ოთახს იკავებდა. გარდა ამისა, ყველა ბინა ამ ავეჯის გამო ერთნაირად გამოიყურებოდა. მხოლოდ შემავსებელი განსხვავდებოდა და ისიც ყოველთვის არა. დღემდე მახსოვს მუქი ყავისფერი, მუდმივად მორყეული ფურნიტურა და ჭრიალი.

სამკარიანი კარადა – ეს კარადა ინტერიერს ისეთ სიმძიმეს მატებდა, რომ მხოლოდ საკუთარ სიმძიმეს თუ შევადარებთ. ნამდვილად, მისი ადგილიდან დაძვრა წარმოუდგენლად რთული იყო. ამის გაკეთება იატაკის გაკაწვრის გარეშე პრაქტიკულად შეუძლებელი იყო.

შიფონერი – ავეჯი, რომელიც სამკარიან კარადაზე უფრო მძიმეა. მთელი ცხოვრება იდგა იქ, სადაც თავიდან დადეს. მას ჰქონდა ანტრესოლი, რომლის მოხსნა მხოლოდ სუპერმენს შეეძლო.

დასაკეცი მაგიდა – თითქოს მოსახერხებელი ნივთია სადღესასწაულოდ. უმეტესად მაგიდა–წიგნი კუთხეში მშვიდად იდო და წელიწადში 2-3-ჯერ იშლებოდა. შესაძლოა, ამიტომაც არა წლები, არამედ ათწლეულები გვემსახურებოდა. მაგიდა მძიმე და ნაწილობრივ მორყეული იყო. თანამედროვე ავეჯს ასეთი პრობლემა არ აქვს.

საწერი მაგიდა – მასიური და დიდი ავეჯი ყველას არ ჰქონდა. უდავოდ, სასწავლებლად და სამუშაოდ ბევრი ადგილია. დაგვეთანხმეთ, რომ თანამედროვე მსუბუქი მაგიდა ბევრი თაროთი და დიზაინის ვარიანტით უფრო მიმზიდველია.

დივანი – დივანი სახლში ნამდვილად ყველას ჰქონდა. მძიმე, მოუხერხებელი, დანჯღრეული და ჭრაჭუნა. ასეთზე კომფორტულად წოლა შეუძლებელი იყო, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ზამბარები ამოდიოდა.

ჭაღი – შესაძლოა, ასეთი ჭაღი სასტუმროს ფოიეში კარგად გამოიყურება, მაგრამ პატარა საბჭოურ ბინაში, რომელიც მასიური ავეჯით სავსე იყო, სასაცილოდ გამოიყურებოდა. გარდა ამისა, ამ დიზაინერული ნივთის გაწმენდა რთული იყო. ბევრი პატარა მყიფე დეტალი რამდენიმე თაობის დიასახლისისთვის ნამდვილი პრობლემა გახდა.

ერთი რამ ნამდვილად შეგვიძლია ვთქვათ: საბჭოურ ავეჯს ათწლეულებისთვის აკეთებდნენ, მაგრამ ახლა საცხოვრებლის, დიზაინის შეცვლის, რემონტის, საცხოვრებლის გაფართოების იმდენი შესაძლებლობაა, რომ საუკუნოვანი კარადა უფრო ტვირთია, ვიდრე ღირსება. გახსოვთ საბჭოური ავეჯი?