რა თქმა უნდა, ყველას სურს დაიჯეროს, რომ აგარაკზე ან ბოსტანში მოყვანილი ბოსტნეული და მწვანილი ეკოლოგიურად სუფთა, ნიტრატების და სხვა მავნებლების გარეშეა მოყვანილი.
აგარაკზე მეზობლად სწორედ ასეთი ბებია ცხოვრობს, ყველაფერს საწარმოო მასშტაბით ზრდის და ყიდის. როგორც კი პირველი მწვანილი და ბოსტნეული გამოჩნდება, იმწამსვე მაღაზიასთან ჯდება და მის გაყიდვას იწყებს.
დღეს გიამბობთ, თუ რატომ არ შეიძლება პროდუქტების შეძენა ასეთ ბებიებთან.
აი, ჩემი მეზობლის პირად მაგალითზე გიამბობთ (ნაკვეთი ჩვენს მოპირდაპირედ აქვს და აქვე ცხოვრობს) – უხვი მოსავლის მისაღებად და ზრდის დასაჩქარებლად მუდმივად სხვადასხვა ქიმიურ სასუქს იყენებს.
თავისთვის არ ზრდის და არც ნერვიულობს – ტონობით სასუქს აწვდის, ოღონდ გაიზარდოს. ეს ყველაფერი თავად მიამბო ყოველგვარი სინდისის ქენჯნის გარეშე.
ყველა, ვისთან ერთად ვაჭრობს, ერთმანეთს კარგად იცნობს. ისინიც ამბობენ, რომ ყველაფერს აკეთებენ, რომ მცენარიდან რაც შეიძლება მეტი მოსავალი მიიღონ.
რაც ყველაზე საინტერესოა, თავისთვის სულ სხვა ადგილას რგავენ და მათ ზომიერად, მხოლოდ ნატურალური სასუქით კვებავენ.
დილით აგარაკზე წავედი და ვხედავ, რომ უკვე ადგილობრივ მაღაზიასთან ზის. მასთან დღემდე კიტრი და კომბოსტო იყიდება.
მის გვერდით ბებია კამას ყიდის. ვხედავ, ბოთლიდან წყალს პირში იგუბებს და პირიდან წყალს გასაყიდ მწვანილს ასხამს!
ნანახის შემდეგ საბოლოოდ დავრწმუნდი, რომ ბებიებთან რაიმეს შეძენას არავის ვურჩევ. თუ, რა თქმა უნდა, არ გსურთ, რომ ოჯახი გამოკვებოთ მწვანილით, რომელიც ვიღაცის პირში დაგუბებული წყლით მორწყეს.
