მთელი ცხოვრება მუდმივად ვეხმარებოდი ჩემს ოჯახს, მაგრამ ცოტა ხნის წინ ყველაფერი შეიცვალა

405

ოჯახზე ზრუნვა გადამწყვეტ როლს ასრულებს თბილი და მყუდრო ატმოსფეროს შექმნაში, სადაც თითოეული წევრი გრძნობს, რომ დაფასებულია და საყვარელი. ეს არის არა მხოლოდ ყოველდღიური საჭიროებების უზრუნველყოფა, არამედ საყვარელი ადამიანების ემოციური მდგომარეობის გათვალისწინება, მხარდაჭერა რთულ მომენტებში და სიხარულის გაზიარება. მზრუნველი ოჯახი ბავშვებს ასწავლის თანაგრძნობას, ემპათიას და სხვების პატივისცემას, რაც საფუძველს უყრის მათ მომავალ პიროვნებათაშორის ურთიერთობებს. ასეთ გარემოში ადამიანებს შეუძლიათ სრულად გამოავლინონ საკუთარი პოტენციალი, რადგან იციან, რომ მათ ყოველთვის ექნებათ მხარდაჭერა.

თუმცა, ადამიანური ფაქტორი აქაც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს. ოჯახის წევრებს შეუძლიათ ერთმანეთთან ჩხუბი ყველაზე სულელური და უმნიშვნელო მიზეზების გამო. მათ შეუძლიათ არასწორ მომენტში გაგიცრუონ იმედები, გიღალატონ, დაგივიწყონ. და ერთადერთი დაცვა მთელი ამ ნეგატივისგან არის სათანადო აღზრდა და თავაზიანი დამოკიდებულება ოჯახის ყველა წევრს შორის. ჩვენ, ადამიანებმა, ბოლო დროს დავივიწყეთ, რომ ჩვენს შორის ურთიერთგაგება მნიშვნელოვანი ფაქტორია და ისიც განსაკუთრებულ ყურადღებას მოითხოვს.

ოჯახზე ზრუნვა

ოჯახში სამი და ვართ. ღმერთმა ჩვენს მშობლებს ვაჟი არ აჩუქა, ამიტომ სახლში მუდმივი ხმაური იყო გოგოების ხმების, ტელეფონის ზარების და სხვა მსგავსი ხმების გამო. ძალიან მიხარია, რომ გამიმართლა და დიდ ქალაქში დავიბადე. ცოტა ხნის წინ სოფელში ვიყავი სამუშაოდ, რაც ხშირად არ ხდება. უბრალოდ შეშინებული ვიყავი. სიჩუმე, აბსოლუტურად არაფერი ხდებოდა. გზად მხოლოდ რამდენიმე მწყემსი და რამდენიმე ძროხა შემხვდა. არა, ასეთ ცხოვრებას ვერ გაუძლებდი. რომ აღარაფერი ვთქვათ მომავლის პერსპექტივის სრულ ნაკლებობაზე.

ახლა მინდა ცოტა ვიტრაბახო. ჩემს დებს შორის ამჟამად ყველაზე წარმატებული მე ვარ. ამას საკუთარი მიზეზები აქვს. კარგი და არც ისე კარგი. ჯერ ერთი, ყოველთვის მიყვარდა სწავლა. ახალი გამოცდილების შეძენა, ჩანაწერების წარმოება იმის შესახებ, რაც შეიძლება მომავალში დამჭირვებოდა. და მეორე, და ეს არის სამწუხარო ნაწილი, ადრეულ ასაკში გავიგე, რომ შვილები ვერ მეყოლებოდა. სამედიცინო მიზეზების გამო. ასე რომ, უბრალოდ მთელი ჩემი ენერგია სამსახურსა და თვითგანვითარებაზე მივმართე.

მაშინ როცა ჩემი უმცროსი დები ისე იქცეოდნენ, როგორც გოგოებს შეეფერება: ხვდებოდნენ ბიჭებს, მხიარულობდნენ, პირად ცხოვრებას იწყობდნენ… მე ჩემი კარიერით ვიყავი დაკავებული. არა, მეც ვხვდებოდი ვიღაცებს, მაგრამ რთულია პარტნიორის სერიოზულად აღქმა, როცა 100%-ით დარწმუნებული ხარ, რომ თქვენს ურთიერთობას მომავალი არ ექნება. ასე რომ, თავდავიწყებით გადავეშვი სამსახურში და ამას ჩემთვის რაღაცნაირი განსაკუთრებული სიამოვნება მოჰქონდა. ალბათ, კარიერისტები და შრომისმოყვარე ადამიანები გამიგებენ.

ახლა 34 წლის ვარ. კარგად გამოვიყურები და ბევრი რამ ვიცი, ბევრგან ვარ ნამყოფი. მთელი ამ წლების განმავლობაში ჩემი ოჯახის მიმართ ძალიან პოზიტიური დამოკიდებულება მქონდა. ჩემი ორივე და გათხოვდა და რადგან ჩვენი მშობლები მდიდრები არ არიან, ყველაზე ხშირად მე მიწევდა მათი დახმარება ოჯახური ცხოვრების დაწყებაში. არა, არ ვწუწუნებ, დახმარება თავად შევთავაზე, მით უმეტეს, რომ ჩემს ცხოვრებაში ერთ-ერთ ყველაზე მნიშვნელოვან საკითხად ოჯახი მიმაჩნია.

აი, მაგალითად. შუათანა დას რამდენიმე წლის წინ ვაჟი შეეძინა. ფული პირველი პერიოდისთვის, ხარისხიანი ახალი ეტლი და სხვა წვრილმანები – მე თვითონ მომიწია ამ ყველაფერზე ზრუნვა. ჩემი დის ქმარი ჯერ კიდევ ძალიან ახალგაზრდა იყო, არ ჰქონდა საკმარისი ფული, ჩემ დას კი ნორმალურად არსად უმუშავია. ასე რომ, მე უნდა შემეტანა საკუთარი ლეპტა. არავითარი წუწუნი, ჩხუბი და ა.შ. უბრალოდ იმიტომ, რომ ის ჩემთვის ძვირფასი ადამიანია და მე მქონდა ამის შესაძლებლობა.

უმცროსი დაც გათხოვილია, მაგრამ ჯერ შვილებზე არ ფიქრობს. ამბობს, რომ ჯერ კარიერაზე ზრუნავს. ასეა მისი ქმარიც. თუმცა ჯერჯერობით დიდი წარმატებისთვის არ მიუღწევიათ. მასთან და ჩემს მშობლებთან ერთად წელიწადში ერთხელ მაინც ვახერხებთ დასასვენებლად წასვლას. ზღვა თუ სუფთა მთის ჰაერი – არ აქვს მნიშვნელობა. ეს არის ტრადიცია, რომელიც პირადად მე დავაწესე და, ფაქტობრივად, ძალიან მიხარია. და, რა თქმა უნდა, შესაბამისად, ბილეთებსაც მე ვყიდულობ. ვცდილობ, კარგი და და ქალიშვილი ვიყო. ოჯახზე ზრუნვა ყოველთვის ჩემი მოვალეობა იყო.

რატომ გიყვებით ამ ყველაფერს? უბრალოდ მინდა, რომ ყველაფერი სწორად გაიგოთ. ცუდი ადამიანი ნამდვილად არ ვარ. მე ძალიან მიყვარს ჩემი ნათესავები. თუმცა სულ ცოტა ხნის წინ ყველაფერი შეიცვალა. ახალგაზრდა კაცი გავიცანი. მას ადამი ჰქვია. ჭკვიანია, სპორტული აღნაგობა აქვს და მასთან ურთიერთობა სასიამოვნოა. ხუთ წელზე მეტია ვეგეტარიანელია. მას არ აინტერესებს, რომ მე არ შემიძლია შვილების გაჩენა. მას მიაჩნია, რომ ამ პრობლემის მოგვარება ყოველთვის შეიძლება ან სუროგაციის დახმარებით, ან უბრალოდ ბავშვის შვილად აყვანით (ბავშვთა სახლიდან).

ამასთან დაკავშირებით, ბუნებრივია, რაღაც პირად საკითხებზე დავიწყე ფიქრი. ქორწილზე, ოჯახურ ცხოვრებაზე, უძრავი ქონების შეძენაზე. ადამიც მთელი ამ ხნის განმავლობაში კარიერას აშენებდა და გარკვეულ შედეგებსაც მიაღწია. მიუხედავად იმისა, რომ მის ცხოვრებაში იყო აღმასვლაც და ვარდნაც. ზოგადად, მე ახალი მიზნები და ახალი საზრუნავი გამიჩნდა. სიამოვნებით ვუზიარებდი ჩემს ყველა გეგმას და სიახლეს ჩემს ოჯახს. წარმოიდგინეთ ჩემი გაოცება, როდესაც ჩემმა დებმა და ჩემმა მშობლებმაც კი დაიწყეს ჩემი არჩევანის გაკრიტიკება და საყვარელი ადამიანის წინააღმდეგ განწყობა!

ჩემმა უმცროსმა დამ თქვა, რომ ჩემს ასაკში ახალგაზრდა მამაკაცებზე არ უნდა ვფიქრობდე. მას მიაჩნია, რომ ისინი მათზე უფროსი ასაკის ქალებს მხოლოდ იყენებენ. შუათანა დამ დაიწყო მოთქმა, რომ საყვარელი ადამიანის ყოლა ძალიან კარგია, მაგრამ „ბავშვი შენი არ იქნება და სუროგაცია ცოდვაა“. ოჰ, როგორ მოვუყვებოდი მის ქმარს, თუ როგორ იქცეოდა მისი „წმინდა“ ცოლი, სანამ მას გაიცნობდა. ძალიან გაოცებული დარჩებოდა.

მაგრამ ყველაზე მეტად მშობლებმა გამაოცეს. პირდაპირ მითხრეს, რომ რაკი მე „გამიმართლა“ და რაღაცას მივაღწიე, ვალდებული ვარ მთელი ძალებით დავეხმარო ჩემს ოჯახს. ეს არის ჩემი მისია. პირადმა ვნებებმა ამ სქემაში არაფერი უნდა შეცვალოს. მოკლედ, მივხვდი, რომ ერთგვარ ოჯახის ვირად მთვლიან, რომელზედაც შეუძლიათ შეჯდნენ და მძიმე ტვირთი აკიდონ.

ახლა ვფიქრობ, როგორ მოვიქცე. არ შემიძლია ჩემი ახლობლების მიტოვება და მთელი ჩემი ცხოვრების მსოფლმხედველობის შეცვლა. მაგრამ ასევე არ მინდა გავაგრძელო სხვისი კარგი ცხოვრების სპონსორობა. ვნერვიულობ და ადამი ამას ამჩნევს. ახლა მას ჰგონია, რომ სხვასთან მაქვს რომანი. არ მინდა მისთვის მთელი ამ სიტუაციის ახსნა, ყველა დეტალით. პირველად ვიგრძენი სირცხვილი და გაღიზიანება ჩემს საყვარელ ადამიანებზე ფიქრისას. ასე ზრუნავენ ოჯახში? მაგრამ იმედი მაქვს, რომ მალე ყველაფერი უკეთესობისკენ შეიცვლება.

ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, რომ თქვენ დაუჭირეთ მხარი ჩვენს პროექტს. მოიწონეთ და გაუზიარეთ სტატია მეგობრებს