ზოგჯერ ხდება, რომ სამსახურში სულელური აზრები გიტრიალებს თავში, რომ სხვა საქმე გჭირდება, რომ გჭირდება ცვლილება, გარემოს ერთგვარი შეცვლა. არა, ზოგადად, თითქოს ყველაფერი რიგზეა. ბავშვები იზრდებიან, მათ ჩაცმა და კვება სჭირდებათ. მაგრამ, რომ შეიძლებოდეს, რომ აბსოლუტურად იყო დარწმუნებული, რომ ზუსტად იქ ხარ, სადაც არის შენი ადგილი… მოკლედ, საჭიროა ახალი მოტივაცია. და სად შეიძლება მისი მიღება, თუ ყოველდღიური რუტინა გართმევს ყველაფრის განწყობას?
ზოგი ცდილობს იპოვოს შესაფერისი ჰობი. ცოტათი დაისვენოს, მოშორდეს ყოველდღიურობას, ჩაისუნთქოს სუფთა ჰაერი. ეს შეიძლება იყოს ნებისმიერი რამ, მათ შორის როგორც სასარგებლო, ასევე არც ისე კარგი ჩვევები. ზოგიერთისთვის განტვირთვის ეს მეთოდი სულაც არ არის შესაფერისი და იწყება უძილო ღამეები და „არასტანდარტული” იდეები დილის 5 საათზე. ვინ იცის, რა შეიძლება გამოიწვიოს ამან?
ახალი მოტივაცია
ასეთი შესაძლებლობა რომ მქონოდა, დიდი ხნის წინ გადავიდოდი საცხოვრებლად სადმე სხვა ქალაქში და ამაზე საერთოდ არ ვიდარდებდი. ავიღებდი მინიმალურ ნივთებს, ავტობუსში ჩავჯდებოდი და უკან არც მოვიხედავდი. მაგრამ მე 19 წლის ვარ და დანაზოგი საერთოდ არ მაქვს, რასაც ხშირად ვნანობ. ერთ დროს შემეძლო თანხის გამომუშავება თუნდაც ინტერნეტით, მაგრამ ამის შესაძლებლობა ხელიდან გავუშვი, კიდევ კარგი რომ ვალები არ მაქვს.
ამ მხრივ, მე ალბათ მამაჩემს ვგავარ. ისიც მთელი ცხოვრება ერთ ადგილას მუშაობს. 20 წლის წინ იპოვა ეს სამსახური და მთელი ეს წლები იქ არის. ხელფასი საშუალოა, არაფერი განსაკუთრებული. ის თავს კარგად გრძნობს. ტანსაცმლისთვის და საკვებისთვის მას ჰყოფნის, ასევე რამდენიმე ლიტრი ლუდისთვის პარასკევს საღამოსთვის, დანარჩენი კი, მისი აზრით, ზედმეტია. მე მას სრულიად არ განვიკითხავ. შემიძლია დაველაპარაკო და რჩევა ვკითხო. ზოგადად, ძალიან კარგი მამაა.
დედაჩემიც კარგია. ძალიან მიყვარს, მაგრამ ბოლო დროს ჩვენს ოჯახში მომხდარი მოვლენების გამო, ვფიქრობ, რომ ცოტა შენელება სჭირდება. ის ძალიან აქტიურია და მას სურს, რომ ჩვენს ოჯახში ყველაფერი საუკეთესოდ იყოს. მე ბავშვობის ნახევარი სახელმძღვანელოებთან ან რეპეტიტორების გარემოცვაში გავატარე. რაზეც, სხვათა შორის, დიდი თანხა დაიხარჯა, მაგრამ ფრიადოსანი მაინც არ გავმხდარვარ. თუმცა დედა მაინც ბედნიერია. ის ამბობს, რომ გარე დახმარების გარეშე გამრავლების ცხრილსაც ვერ ვისწავლიდი.
დაქორწინებას ჯერ არ ვაპირებ, არც შეყვარებული მყავს. უბრალოდ, რამდენიმე არასერიოზული ვარიანტი, მაგრამ დედაჩემი უკვე აქტიურად მეკითხება საცოლეზე და აინტერესებს ქალაქის რომელ უბანში მინდა ცხოვრება. რატომ? ეს მისი ახალი მოტივაციაა. ოცნებობს, ბინა იყიდოს და საქორწილო საჩუქრად მაჩუქოს. მას ეს იდეა ფიქსი აქვს, რადგან ერთ დროს მას და მამას საცხოვრებლის ძალიან მწვავე პრობლემა ჰქონდათ. მე ვიცი ეს ყველაფერი, რადგან თავად მან არაერთხელ მიამბო ამის შესახებ.
არ ვიცი, მე ჯერ ახალგაზრდა ვარ. ჯერჯერობით ასეთი რაღაცები ჩემთვის საინტერესო არ არის. დიახ, მე მინდა მქონდეს უფრო ძლიერი კომპიუტერი და ავიღო მართვის მოწმობა. ბინა ვიქირაო ცალკე. რემონტიც კი არ მაინტერესებს. მაგრამ ეს ყველაფერი ჩემით უნდა გავაკეთო. თუმცა მართალი გითხრათ, ეს არ არის ჩემი ყველაზე სანუკვარი ოცნებები. უბრალოდ უფრო კომფორტული იქნებოდა. მაგრამ დედას ვერ ვთხოვ, რომ კომპიუტერი მიყიდოს ან მომცეს ფული „მეგობრებთან ერთად გასართობად”.
ჯერჯერობით იმედი მაქვს, რომ დრო ჯერ კიდევ მაქვს. რატომღაც ჯერ არ მინდა ზრდასრულ ცხოვრებაში ჩაძირვა, მსურს გართობა და განტვირთვა. არავინ მიკრძალავს სწავლასთან ერთად თვითგანვითარებით დაკავებას. ნახევარ განაკვეთზე ან თუნდაც სრულ განაკვეთზე მუშაობას, თუ ამის შესაძლებლობა არსებობს. მაგრამ არა რომელიმე მშენებლობაზე ან მტვირთავად, არამედ კარგ ოფისში, პერსპექტივით და ფასიანი შვებულებით. ამიტომ ახლა ვცდილობ, არ ვიჩქარო.
მაგრამ დედაჩემს თავის შეკავება არ შეუძლია. 55 წლის ასაკში მას არ შეუძლია მშვიდად ჯდომა. ჩემი აზრით, ეს არც ისე კარგია. ეს ცუდია ჩვენი ოჯახისთვის. თავის ორ საუკეთესო მეგობართან ერთად მან მოისმინა ბევრი ამბავი იმის შესახებ, თუ რამდენად კარგად შეგიძლიათ ფულის გამომუშავება საზღვარგარეთ და ამავე დროს საკუთარი ჯანმრთელობის გაუმჯობესება. ევროპა გელოდება და შეგიძლია შენთვის უფრო კომფორტული კლიმატი აირჩიო. ამისთვის საკმარისია მხოლოდ დალაგება, ან ჭურჭლის გარეცხვა, ან მოხუცების მოვლა. და კიდევ 5 წლის დახარჯვა, სულ ესაა. ის შეუვალია, მას ახალი მოტივაცია აქვს.
დედაჩემს საკმაოდ სერიოზული გეგმები აქვს. ამბობს, რომ მე და მამა მის არყოფნას ვერც კი შევამჩნევთ და როცა ჩამოვა, ჩემს მომავალზე ფიქრი აღარ იქნება საჭირო და სიბერისთვისაც დარჩება ცოტაოდენი ფული. ამბობს, რომ ყველა მოგებული იქნება. რა თქმა უნდა, მამა წინააღმდეგია და აზრის შეცვლას არ აპირებს. ამბობს, რომ მისთვის მიუღებელია, რომ თავად სახლში იჯდეს, ცოლი კი – უცხოეთში გაუშვას სამუშაოდ.
ეს არის მთელი დრამა, რადგან ბინაში ყვირილი უკვე მეორე კვირაა გრძელდება. დედა უჩივის მამას მისი ინერტულობის გამო, მამა კი არ ჩამორჩება და პირიქით, უჩივის დედას, რომ ათას სისულელეს იგონებს. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ეს არის ჩაკეტილი წრე და უბრალოდ არ ვიცი რა გავაკეთო. ეს არის ახალი მოტივაცია მოქმედებისთვის.
საცხოვრებლად სხვაგან გადასვლის თემას რომ დავუბრუნდეთ, ვფიქრობ, ახლა გესმით, რატომ მინდა სახლიდან წასვლა. გამოდის, რომ ჩემი მშობლები უბედურები არიან სწორედ იმიტომ, რომ მე ვყავარ. სხვანაირად რომ ყოფილიყო, დედას საკმარისზე მეტად ეყოფოდა მამის ხელფასი. მამა კი არ ნერვიულობდა და ყოველგვარი უარყოფითი ემოციის გარეშე გააგრძელებდა თავის საქმეს. ყველა კმაყოფილი იქნებოდა ყველაფრით. მაგრამ რადგან ყველა ისარი ჩემზე იკვეთება, რაღაც უნდა გავაკეთო. რის გაკეთება შეუძლია ჩვეულებრივ სტუდენტს?
მეგობრებმა მირჩიეს სესხის აღება, მარტო ცხოვრება და მერე აუცილებლად მოიძებნება რამე. საეჭვო პერსპექტივაა, რა თქმა უნდა, მაგრამ შეიძლება იმუშაოს. რომ დავფიქრდე, სხვა რა უნდა გავაკეთო? ჩვენს დროში განათლებაც კი, ზოგადად, აღარაფერს ნიშნავს. კარგი, მე მექნება ფურცელი, სადაც ეწერება, რომ 5 წელი ინსტიტუტში გავატარე. მაგრამ რა აზრი აქვს ამას? ახლა იმდენი კურსია, ფასიანიც და უფასოც, უბრალოდ აირჩიე. ასე რომ, როგორც ჩანს, მე თვითონ მომიწევს რაღაცის შეცვლა ჩემს ცხოვრებაში. დედა და მამა არ ახალგაზრდავდებიან და მათზე მზრუნველი სხვა არავინაა. ასეთია ოჯახში ერთადერთი შვილის ბედი.
