ვივიენის დღევანდელ სტატიაში საკუთარ ისტორიას ანა გვიზიარებს. 10 წელია გათხოვილი ვარ. ბოლო წლებში ჩემს ქმართან ნორმალური ურთიერთობა თითქმის არ მქონია. სამსახურში ერთი კაცი მომეწონა, ერთი წელი ვაკვირდებოდით ერთმანეთს, კორპორატიულ წვეულებაზე გვქონდა ს***ი, მერე იყო ფლირტი და მიმოწერა. არც მე და არც მას არ გვინდოდა ოჯახის დანგრევა, ეს იყო მხოლოდ ვნება, გატაცება. ამას სერიოზულად არ აღვიქვამდით.
უცებ მისმა მეუღლემ, რაღაც საოცარი გზით, ჩვენი მიმოწერა წაიკითხა. მან ჯერ მომწერა: „რა ხდება შენსა და ჩემს ქმარს შორის?” სიმართლე გითხრათ, შემეშინდა და არაფერი ვუპასუხე. ჩემს საყვარელს დავურეკე, მეგონა ამ პრობლემას თავად მოაგვარებდა, ის ხომ მისი ცოლია. მანამდე ჩემთვის ნათქვამი ჰქონდა, რომ მთლიანად მასზე იყო დამოკიდებული და არ მუშაობდა. მაგრამ მისი პასუხი სრულიად გასაკვირი აღმოჩნდა. მაშინვე შეეშინდა, ისტერიკა დაემართა და დამიწყო ყვირილი, რომ ამ სიტუაციაში ვერაფერს გააკეთებდა.
მოკლედ, შემდეგ ჩემს ქმარს დაურეკა და ყველაფერი უთხრა. ჩხუბი იყო, გადავრჩი. ჩემი ქმარი მიხვდა, რატომ მოხდა ეს სიტუაცია, მანამდე სამი თვის მანძილზე ს***ი არ გვქონია. გადავწყვიტეთ ურთიერთობის აღდგენა. ამოვისუნთქე და ვიფიქრე, რომ ყველაფერი დამთავრდა, მაგრამ ასე არ იყო. ჩემი საყვარლის მეუღლემ დაშანტაჟება დამიწყო, მანქანის საყიდლად ფულის დამატების მოთხოვნით. თუ არ დავუმატებდი, ის ჩემს ქმარს ეტყოდა ყველაფერს, რაც ჩემზე თავისი ქმრისგან შეიტყო (ჩემი ყოფილი საყვარლისგან).
სისულელე ჩავიდინე, ჩემს საყვარელს გავუზიარე საიდუმლო, რომ ქმრის გარდა უკვე მყავდა სხვა კაცი ქორწინებაში. მან ასევე უამბო მას რამდენიმე ინტიმური ფაქტი კორპორატიულ წვეულებასთან დაკავშირებით. როგორც მივხვდი, უნდოდა უდანაშაულო გამოსულიყო და სიტუაცია ისე წარმოეჩინა, რომ მე ვიყავი ინიციატორი.
გავბრაზდი და მასთან წავედი, დიდი ჩხუბი მოგვივიდა. ცდილობდა დამნაშავედ მეგრძნო თავი, მაგრამ მერე თქვა, რომ ცოლს დალაპარაკებოდა. თითქოს დავმშვიდდი. ერთი კვირის შემდეგ გავიგე, რომ მან ცოლს მანქანა უყიდა. ვიფიქრე, ახლა თავს დამანებებდა, მიაღწია იმას, რაც სურდა. მისი ქმარი მე არ მჭირდება და არც არასოდეს მჭირდებოდა. გარკვეული პერიოდის შემდეგ, შევამჩნიე, რომ ჩემს ქმართან ურთიერთობაში, რომელიც ახლახან გაუმჯობესდა, ერთგვარი „საქანელებია“: დილით ყველაფერი კარგადაა, საღამოს კი კოშმარია.
გარკვეული პერიოდის შემდეგ მივხვდი, რომ ჩემი ქმარი ამ ქალთან ურთიერთობდა. მიმოწერა წავიკითხე, ის მას თანაუგრძნობდა, ორივე მსხვერპლია. ის წერდა, რომ ძალიან სწუხდა მის გამო, რადგან ასეთი ტკივილი გადაიტანა. მაგრამ დროდადრო ჩნდება გარკვეული ფაქტები, რომლებითაც ის მაშანტაჟებდა.
თუმცა ყველაფერი ისეთი ბუნებრივი იყო, თითქოს შემთხვევით წამოსცდა. ამის შემდეგ ის წერდა: „არ ინერვიულო, შესაძლოა, ეს ჭორებია“. მე მესმის მისი ყველა ხრიკი, მაგრამ ჩემს ქმარს, რა თქმა უნდა, არა. დავურეკე მის ქმარს და ვთხოვე, რომ დალაპარაკებოდა, რათა ის გამქრალიყო ჩვენი ცხოვრებიდან. მან მიპასუხა, რომ ის არაფერს გააკეთებდა და მისი ცოლი ისე იქცევა, როგორც მიზანშეწონილად მიაჩნია.
მე და ჩემმა ქმარმა ისევ ვიჩხუბეთ. ერთი თვის წინ მითხრა, რომ განქორწინება სურდა. ჩვენ ცალ-ცალკე ვცხოვრობთ, ის ჩემთან არ ურთიერთობს, მაგრამ მასთან მეგობრობს. რაღაც სულელურად ჟღერს. მე ის მეზიზღება. თავის ქმარს მოედავოს, რადგან ღალატობს. მე მის წართმევას არ ვაპირებდი და მან თავადაც თქვა, რომ ოჯახის მიტოვება არ უნდოდა. რა უნდა ჩემგან? თითქოს შეპყრობილი იყოს ჩემით. არ ვიცი, კიდევ რას შეიძლება ველოდო მისგან…
