„იპოთეკა დიდი ხნით გადაიდო!“ ქმარს სურდა რაც შეიძლება უკეთესად გამოსვლოდა, მაგრამ არც ისე კარგად გამოვიდა

689

მარინამ ტელეფონზე საუბარი დაასრულა და ქმარს მიუჯდა გვერდით.

ირაკლი უაღრესად პოპულარული სერიალის მორიგ სერიას უყურებდა.

-დედაჩემი სულ შენს ქებაშია, მუდმივად გაქებს. ამბობს, რომ ასეთ ქმართან ერთად შეგიძლია ახალი ბინაც იყიდოო.

ქმარმა გაიღიმა:

-უკმაყოფილო ხარ ამით?

-პირიქით, მიხარია. უბრალოდ, მე, ოფისის მუშაკს, შენი წარმატება მიკვირს… უცნაურად გამოიყურება.

ირაკლი ცოლს მოეხვია.

-შენ არაფერი გესმის. ბიზნესი მარტივია, თუ იცი რა და როგორ გააკეთო. გინდა რაც შეიძლება მარტივად აგიხსნა?

-შენი აზრით რთულ განმარტებებს ვერ გავიგებ?

-კარგი, ვხუმრობ.

-არ დაგავიწყდეს, ხვალ ლიკა სკოლაში უნდა წაიყვანო. დილით თათბირი მაქვს.

-კარგი.

-და კიდევ, შენი შემოსავლის ცნობა გააკეთე! ერთი კვირაა გელოდები. მენეჯერს არ სურს მონაცემების უსაბუთოდ შევსება, მათ საბუთები სჭირდებათ.

-კარგი. მოდი ახლა ფილმს ვუყუროთ.

მარინა ახალი გამოსული იყო შეხვედრიდან, როცა ტელეფონმა ისევ დარეკა.

მეორე ზარი უცნობი ნომრიდან. ვინ გადასცა მისი ნომერი უცნობ ორგანიზაციებს?

მან არ უპასუხა, მუშაობა განაგრძო.

მეხუთე ასეთ ზარზე მარინამ გადაწყვიტა ბოლო მოეღო ამ ზარებისთვის.

-გამარჯობა, მარინა ბრძანდებით? იცნობთ ირაკლი მ. -ს იცნობთ?

– დიახ, – უპასუხა გაკვირვებულმა ქალმა.

-ის თქვენი ქმარია, ასეა?

-ვინ კითხულობს?

-ეს არის ვალების ამოღების სამსახური.

მამაკაცმა თავისი დამსაქმებელი დაასახელა – ქვეყნის უმსხვილესი ბანკი.

-თქვენს ქმარს სესხის დავალიანება დაუგროვდა, რომლის დაფარვასაც არ ჩქარობს.

-ეს რაღაც შეცდომაა. ჩემს ქმარს სესხი არ სჭირდება.

-ვშიშობ, რომ ეს შეცდომა არ არის.

საღამოს მარინა ქმარს სრულ სიჩუმეში ელოდა, რაც სახლში მოსულ ირაკლისაც გაუკვირდა.

-ლიკა სად არის?

-ბებიასთან და ბაბუასთან.

-რა მოხდა?

-აი, რა!

მარინამ ტელეფონი გადასცა, რომლის ეკრანზეც შეტყობინება იყო. იმავე ბანკიდან.

-შეგიძლია ამიხსნა რა არის ეს? – მშვიდად და ბრაზიანი ხმით ჩაილაპარაკა მარინამ. – და ეცადე მარტივად, მე ხომ არაფერი მესმის.

-მარინა, ეს ის არ არის, რაც შენ გგონია!

-მაშინ რა არის? დღეს ორჯერ დამირეკეს ბანკიდან. ვალის ოდენობის შესახებ ვკითხე და აი ციფრები. აბა, გისმენ.

ირაკლი ემოციურად საუბრობდა.

-სულ ავირიე. ეს ყველაფერი მცირე თანხებით დაიწყო. შემდეგ ცოტა მეტი, შემდეგ საკრედიტო ბარათი, შემდეგ სესხი სხვა ბანკიდან. მე ყველაფერს გამოვასწორებ.

-უკვე გამოასწორე. ირაკლი, გესმის, რომ ჩვენი ყველა გეგმა ჩაშალე?

-არა, არა, – შეევედრა ქმარი. – დავაბრუნებ, მართლა!

-არა, შენ უბრალოდ ვალები კი არ აიღე, არამედ ჩვენ მოგვატყუე, მე და ლიკა.

-მაგრამ ეს ფული თქვენთვის ავიღე!

-ჩვენთვის? რა სისულელეა!

-მინდოდა, რომ ჩემით გეამაყათ, რომ დედაშენს ეამაყა სიძით.

მარინა აღშფოთდა:

-დედაჩემს ნუ დავაბრალებთ! ის არ გაიძულებდა გაუგებარი სესხების აღებას. და კიდევ უფრო მეტიც, ის არ გაიძულებდა, რომ არ გადაგეხადა სესხი. ახლა იპოთეკა დიდი ხნით გადაიდო.

-მაგრამ ის თითქმის 10 წლის განმავლობაში მიმტკიცებდა, რომ არარაობა ვიყავი.

-ოჰ, შეხედეთ საწყალს! მორჩი წუწუნს. მხოლოდ ეს შეგიძლია. ასე რომ, ახლა ჩემებურად მოვიქცევით.

-როგორ? – ჰკითხა შეშინებულმა ირაკლიმ.

-პირველ რიგში – განქორწინება.

-არა მარინა!

-დიახ! ბინას გავყიდით. მე და ლიკა დედაჩემთან დავრეგისტრირდებით, შენ კი – შენს მშობლებთან.

-მე არ მინდა. არც განქორწინება, არც ბინის გაყიდვა.

– არ მაინტერესებს, – ცივად უპასუხა ცოლმა და განაგრძო:

-მჭირდება მინდობილობა ბინის გასაყიდად და თანხმობა გაყიდვაზე.

-რისთვის? – მე არსად არ ვაპირებ წასვლას.

-რომ არ გადაიფიქრო. ამ ბოლო დროს ძალიან წინააღმდეგობრივი გახდი.

ირაკლიმ თავი ასწია.

-კარგი.

მაგრამ მარინას არ უფიქრია საუბრის დასრულება.

-გაკოტრება არ გაბედო, რადგან ალიმენტის გარდა, ბინის ქირის ნახევარიც უნდა გადაიხადო, სანამ საბინაო საკითხს არ მოვაგვარებ.

-რა? ქირაც უნდა გადაგიხადო?

-მე არა, შენს ქალიშვილს, მე საკუთარ თავზე თავად ვიზრუნებ.

ირაკლი ყველაფერში ენდობოდა თავის ცოლს გაყრისა და ბინის გაყიდვის დროს.

ბინის გაყიდვის შემდეგ დარჩენილი ვალებმა მას თავისუფლად ამოსუნთქვის საშუალება მისცა.

ერთი წლის შემდეგ მან ვალი სრულად დაფარა და სტაბილური შემოსავალიც მიიღო.

მაგრამ მარინამ აღარ მიიღო იგი, მიუხედავად ყოფილი ქმრის ყველა მცდელობისა – ვინც ერთხელ გიღალატებს, ის ყოველთვის მოღალატე იქნება.

ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, რომ თქვენ დაუჭირეთ მხარი ჩვენს პროექტს. მოიწონეთ და გაუზიარეთ სტატია მეგობრებს