„ქალიშვილს თუ აქვს ბინა, ვაჟსაც უნდა ჰქონდეს!“ მშობლები ვერ შეთანხმდნენ მამის შემოსავლის განაწილების პრიორიტეტებზე

366

-როგორ ხარ? ბავშვი როგორ არის? დედასთან დატოვე? – სწრაფად დასვა მეგობარმა კითხვები, რადგან იცოდა, რომ ირინას ბევრი დრო არ ჰქონდა.

-ყველაფერი კარგადაა. კი, დედაჩემი მოვიდა ჩემს გასათავისუფლებლად რამდენიმე საათით. რა თქმა უნდა, ვეჭვობდი, რომ ადვილი არ იქნებოდა, მაგრამ ასეც არ მეგონა. კარგია, რომ დათოც მეხმარება.

-კი, ის გამოცდილია, – ხუმრობის გარეშე შენიშნა მეგობარმა.

ირინამ ავტომატურად დაუქნია თავი. ის ფაქტი, რომ ეს დათოს მეორე ქორწინება იყო, ირინასთვისაც კი ხელსაყრელი იყო. ის აქამდე არასოდეს ყოფილა დაქორწინებული, კარიერას აშენებდა.

ახლა კი, როდესაც გაქვს ბინა თითქმის გადახდილი იპოთეკით, მანქანა და სტაბილური შემოსავლიანი სამსახური, შეგიძლია ოჯახზე და შვილზეც იფიქრო.

-კარგი, ნუ დაიკარგები. დარეკე და უპასუხე შეტყობინებებს, – დაემშვიდობა მეგობარი.

ირინამ ისევ დაუქნია თავი და მანქანისკენ გაიქცა – პატარა ვაჟი მალე გაიღვიძებს.

-დათო, ეს სისულელეა! – ჩურჩულით ჩხუბი ისწავლა ირინამ.

-რატომ არის სისულელე? ჩემს ქალიშვილს დასვენება სჭირდება.

-და ამიტომ უნდა გადაიხადო მისი და დედამისის ზღვაზე დასვენების საფასური?

-მერე რა? დასასვენებლად თქვენც გაგგზავნით!

-დედამისს რატომ არ უნდა არაფრის გადახდა? შენ კარგ ალიმენტს იხდი!

-ეჭვიანობ? უბრალოდ მინდა, რომ ჩემს შვილებს კარგი ცხოვრება ჰქონდეთ. მალე შენ და მაქსიმესაც გაგგზავნით ზღვაზე დასასვენებლად.

სამი წლის შემდეგ

ირინამ ძიძა გაათავისუფლა, ვახშამი მოამზადა, შვილს აჭამა და თავის საქმეებს შეუდგა.

დათო მაშინ დაბრუნდა, როცა ბავშვს უკვე ეძინა. ის ნასვამი იყო!

-რა იზეიმე?

ქმარს ხმა არ ამოუღია, მაგრამ შხაპის შემდეგ მაინც უპასუხა გამეორებულ კითხვას:

-მნიშვნელოვანი მოვლენა აღვნიშნეთ, ჩემი ქალიშვილის.

-ვხედავ, – თავი დაუქნია ირინამ, – რა მოვლენა? ის მხოლოდ თორმეტი წლის არის, სკოლის დამთავრება ჯერ ადრეა.

-ჩვენ მას ბინა ვუყიდეთ.

მოულოდნელობისგან ირინას სავარცხელი გაუვარდა ხელიდან.

-ბინა? მარისთვის?

-დიახ, ჩვენ უნდა უზრუნველვყოთ მისი მომავალი.

-შენ იყიდე?

-მთლად არა. დედამისმა აიღო იპოთეკა და ერთი წელი გადაიხადა. მე დავეხმარე მის დახურვას. სადაც ისინი ცხოვრობენ, ბინების ფასები არ არის ისეთი ძვირი, როგორც ჩვენთან. დღეს კი ბინა ჩემი ქალიშვილის სახელზე დაარეგისტრირეს.

ირინა ქმარს გვერდით მიუჯდა.

-დათო, ფულის დახარჯვამდე რატომ არ მითხარი ამის შესახებ?

-რა მოხდა? როცა ცოლად გამომყევი იცოდი, რომ ქალიშვილი მყავდა. და მე გაგაფრთხილე, რომ მას დავეხმარებოდი.

-მაგრამ შენ არ გითქვამს, რომ ბინების ყიდვას დაიწყებდი!

-ისევ ეჭვიანობ?

-არა, – ცივად უპასუხა ირინამ. – უბრალოდ, მინდა ჩვენს შვილს იგივე თანხა მისცე, რასაც ქალიშვილს სამი წლის განმავლობაში აძლევდი.

დათო საწოლიდან წამოდგა.

-რა? მე ისევ შენი ქმარი ვარ და მუდმივად ვხარჯავ შენზე და ჩვენს შვილზე.

-ისევე, როგორც მე ვხარჯავ ჩვენს ოჯახზე, მაგრამ შენ ჩემთან შეთანხმების გარეშე აძლევდი ფულს ჩვენი ოჯახისთვის უცხო ადამიანებს. საუბარია სერიოზულ თანხაზე. მე არ გენდობი. ამიტომ, გთხოვ, ჩემს პირად ანგარიშზე გადმორიცხო ზუსტად ის თანხა, რაც პირველ ოჯახზე დახარჯე.

-ირინა, არ გაბედო ასე მოქცევა! მე შენთვის არ მიღალატია და ფულს ჩემს შვილზე ვხარჯავ, რომელიც ისევე მიყვარს, როგორც მაქსიმე.

-კარგი, რადგან გიყვარს, მაშინ გაუკეთე საჩუქარი – მაქსიმეს სახელზეც გადარიცხე ფული.

-გაგიჟდი! ის მხოლოდ სამი წლისაა!

-არა უშავს, ბინები ძვირდება და წინასწარ ყიდვა შესანიშნავი იდეაა.

-არა!

ირინამ მხრები აიჩეჩა:

-თუ არ გინდა, მაშინ არ არის საჭირო. დაყოლიებას არ დაგიწყებ, მაგრამ ჩემსას მივიღებ. ახლა კი წადი და დივანზე დაიძინე. ბინა ჩემია და მე ვწყვეტ, სად დაიძინონ სტუმრებმა. ჩემი შვილის მამამაც კი.

ქალიშვილის ბინის ღირებულებისა და პირველი მეუღლისა და მისი შვილის ზღვაზე გამგზავრების საფასურის გამოთვლის შემდეგ, ირინამ განქორწინება და ქონების გაყოფა მოითხოვა, რაც მოიცავდა:

-დათოს მიერ ქალიშვილისთვის ბინის საყიდლად გაცემული თანხის ნახევარს;

-ყოფილი ცოლსა და ქალიშვილის დასვენებაზე დახარჯული თანხის ნახევარს;

-თანხას ქალიშვილის საჩუქრებისთვის.

პლუს ალიმენტი ირინას ვაჟისთვის.

დაზუსტებისა და გადამოწმების შემდეგ მიღებული თანხა საკმარისზე მეტი იყო, რომ შვილისთვის მცირე იპოთეკური გადასახადით ბინა ეყიდა.

მიუხედავად იმისა, რომ მხოლოდ წელიწადნახევრის შემდეგ მიიღო ირინამ ეს თანხა, ეს მაინც მნიშვნელოვანი დახმარება აღმოჩნდა შვილისთვის ბინის ყიდვის საქმეში.

დათო შვილს სასამართლოს მიერ დამტკიცებული გრაფიკის მიხედვით ხედავს და რეგულარულად იხდის ალიმენტს.

ირინას არანაირი ურთიერთობა არ აქვს ყოფილ ქმართან, გარდა მინიმალური საჭიროებისა.

მისთვის დათომ, როგორც პიროვნებამ, არსებობა შეწყვიტა.