გახსოვთ, რა ბედნიერება იყო კედლის ხალიჩის ყიდვა? ეს ოდესღაც ძალიან მოდური იყო. რატომ ამაყობდნენ საბჭოთა პერიოდში ადამიანები კედლის ხალიჩებით? ვივიენის დღევანდელ სტატიაში განვიხილავთ რამდენიმე თეორიას ასეთი უცნაური დიზაინერული გადაწყვეტილების შესახებ.
სსრკ-ში ყველა დაახლოებით ერთნაირად ცხოვრობდა შემოსავლის თვალსაზრისით. ყველა იბრძოდა სტაბილური შემოსავლისთვის და ოცნებობდა სახლისთვის რაღაცის ყიდვაზე. როდესაც ახალგაზრდა ოჯახი ახალ ბინას ღებულობდა, იქ პრაქტიკულად არაფერი იყო. ამიტომ ბინის მოწყობას დიდი მნიშვნელობა ენიჭებოდა. მასში ქმნიდნენ სიმყუდროვეს მაშინდელი სტანდარტებითა და შემოსავლებით. კარგი ხარისხის ხალიჩის ყიდვა ოცნებად ითვლებოდა, რადგან ძალიან რთული იყო კარგი გრძელბეწვიანი ხალიჩის შოვნა.
კედლის ხალიჩა
დღეს ასეთი მაღალი ხარისხის ხალიჩები ძალიან ძვირი ღირს, მაგრამ არ წარმოადგენს დეფიციტურ პროდუქტს. მათ იშვიათად კიდებენ კედლებზე. მიუხედავად იმისა, რომ დღეს შეინიშნება 80-90-იანი წლების მოდის ტენდენციების დაბრუნება არა მხოლოდ ტანსაცმელში. მრავალი ინტერიერის დიზაინერი იყენებს ბინის მოწყობისას იმდროინდელ იდეებს. ამიტომ, თუ ახალშექმნილ ინტერიერს შეხვდებით კედელზე ხალიჩით, არ გაგიკვირდეთ. მოდა ციკლურია, ყველაფერი პერიოდულად ბრუნდება.
სსრკ-ში კედელის ხალიჩა უფრო პრაქტიკულ როლს ასრულებდა. მაგალითად, ხალიჩებს კიდებდნენ საწოლის ზემოთ საძინებელში ან საბავშვო ოთახებში. ამ გზით ისინი კედლების იზოლაციას ახდენდნენ, საიდანაც სიცივე მოდიოდა, განსაკუთრებით ზამთარში. მაშინ არ იყო იზოლაცია, პლასტმასის ფანჯრები და ცენტრალიზებული გათბობა ყოველთვის არ იყო საკმარისი.
კედელზე ხალიჩის კიდევ ერთი პრაქტიკული გამოყენება არის დამატებითი ხმის იზოლაციის შექმნა. ახალ სახლებში კედლები ძალიან თხელი იყო და კარგად ისმოდა რა ხდებოდა მეზობლებთან. ამიტომ ზედმეტი ხმაურისგან თავის დასაცავად სქელ ხალიჩას კიდებდნენ. მეზობლებიც ნაკლებად იგებდნენ რა ხდებოდა შენს ბინაში. საწოლთან ასეთი ხალიჩა იცავდა პატრონების ძილს გარე ხმაურისაგან.
ხშირად ხალიჩებს კიდებდნენ მისაღებ ოთახებში. იქ სტუმრებს იღებდნენ და მთელი ოჯახით უყურებდნენ ტელევიზორს. იმისთვის, რომ დივნები და სავარძლები კედლებს არ შეხებოდა და ასე ძნელად მოსაპოვებელი შპალერი არ გაეფუჭებინა, ხალიჩებს კიდებდნენ. საბჭოთა კავშირში გაზრდილ ყველა ადამიანს ახსოვს, რა რთული იყო შპალერის ყიდვა და გაკვრა. ხშირად წებოს თავად ამზადებდნენ, ამიტომ მისი ხარისხი არც თუ ისე კარგი იყო. ქაღალდის შპალერი ხელებში იხეოდა, ჯერ კიდევ იქამდე, სანამ კედელზე აღმოჩნდებოდა. ხშირად შპალერზე იყო ნაკაწრები და უთანასწორობები. ამის დასამალად ხალიჩებს, ნახატებს და კედლის ავეჯს იშველიებდნენ.
პრაქტიკული კედლის ხალიჩა
ცალკე, შეგვიძლია აღვნიშნოთ ის ფაქტი, რომ ახალ სახლებში კედლები არათანაბარი იყო. ცნობილი „ხრუშჩოვკები“ სწრაფად შენდებოდა, ხარისხს კი კარგად არ აკონტროლებდნენ. კედლების გასწორება ყოველთვის ძალიან ძვირი და შრომატევადია. ახალგაზრდა ოჯახს კი სურდა სწრაფად გადასულიყო ცალკე ბინაში. ამ დროს კედლებზე ისევ ხალიჩებს კიდებდნენ, რომლის ქვეშ კედლების უთანასწორობა იმალებოდა.
ასე რომ, კითხვაზე, თუ რა სარგებლობა მოაქვს ამ ხალიჩებს კედლებზე, შეგიძლიათ ბევრი პრაქტიკული პასუხის გაცემა. და კიდევ, თითოეულ ოჯახს ამ ხალიჩის შეძენის საკუთარი ისტორია ჰქონდა და საკუთარი დანიშნულება კედელზე.
