ვარ 34 წლის. დაახლოებით ერთი წლის წინ ერთი მამაკაცი გავიცანი. ის ფინეთში მუშაობს. გაცნობა შემთხვევით მოხდა. ერთმანეთი გაცნობის საიტზე ვნახეთ და მიმოწერა დავიწყეთ. დაახლოებით ერთი თვის შემდეგ მან მითხრა, რომ ჩამოსვლა სურდა და ჩემი და ჩემი საახლობლო წრის გაცნობა. საიტზე გაცნობის შემთხვევაში ეს იშვიათია.
რეალურად გაცნობიდან მესამე დღეს მამაკაცმა ხელი მთხოვა. მაშინვე მითხრა, რომ გარკვეული პერიოდის განმავლობაში ქალთან ცხოვრობდა და შვილები ჰყავდა, არ მომატყუა. დაქორწინებულ კაცებთან ურთიერთობის გამოცდილება არ მქონდა, ამიტომ მის ყოფილ ცოლ-შვილზე აღარაფერი დამიზუსტებია. ეს ხომ დიდი ხნის წინ იყო.
საბოლოოდ, თავდავიწყებით შემიყვარდა. შემდეგ ის ფინეთში გაემგზავრა, მოგვიანებით კი სიურპრიზები დაიწყო. ბუნებრივია, სერიოზული ურთიერთობა რომ დავიწყეთ, არაერთხელ ჩავედი მასთან სტუმრად. სოციალურ ქსელებში მეგობრებში დამამატა და ამის შემდეგ მისმა ყოფილმა პარტნიორმა დაიწყო ჩემთან რეკვა. აღმოჩნდა, რომ მათ 15 წელი იცხოვრეს ერთად და ორი შვილი ჰყავთ. მიუხედავად იმისა, რომ ისინი ოფიციალურად არ იყვნენ დაქორწინებულები, ის მაინც მის ცოლად ითვლება.
მამაკაცმა იგი ერთი წლის წინ მიატოვა. მისი შვილების დედა სრულიად ნორმალურ ქალად მომეჩვენა. ის ამბობდა, რომ ქმარი უყვარდა და მან მიატოვა ისინი. ზოგადად, სასიამოვნო და ადეკვატური ქალია. ჩემს გაცნობამდე მამაკაცს სხვა ქალთანაც ჰქონია ურთიერთობა, მან ეს იცოდა. შემდეგ დიდად აღარ მაწუხებდა თავისი მიმოწერით და მათი ცხოვრების უსიამოვნო მომენტების გაზიარებით. თუმცა, როცა თავს ცუდად გრძნობდა, მწერდა. შეიძლება ითქვას, რომ ჩემი მეგობარი გახდა, შევეჩვიე კიდეც და მისი პრობლემებით გამსჭვალული გავხდი.
მამაკაცი მას ალიმენტს უხდის, ამის პრობლემა არ არსებობს, მაგრამ ბავშვები არ უყვარს. ამას მაშინვე ვერ მივხვდი. მათი ვაჟი 15 წლისაა, ქალიშვილი კი 9-ის. მამაკაცს დიდად არ სურს ბავშვებთან ურთიერთობა, თუმცა მე მხოლოდ ნორმალური ურთიერთობების მომხრე ვარ! არაადეკვატური ხომ არ ვარ, რომ შვილებს მამა წავართვა? მაგრამ ჩემგან უნდა შვილი (თავად მითხრა). სურს, რომ მოგვიანებით ჯვარი დავიწეროთ, იმ ქალზე კი დაქორწინებული არასოდეს ყოფილა.
მან მითხრა, რომ ყოფილმა ცოლმა საშვილოსნოსშიდა სპირალი ამოიღო და მას სპეციალურად არ უთხრა (ეს აღიარა). ეს იყო მისი პირველი ორსულობა. მეორე ორსულობით კი ის მის შენარჩუნებას ცდილობდა. გავყვე ასეთ მამაკაცს ცოლად? უკვე ისეთ ასაკში ვარ, რომ სერიოზულად უნდა ვიფიქრო ოჯახზე. მამაკაცი ჩვეულებრივ მშენებლად მუშაობს, ბევრი ფული არ აქვს. ეს საკმარისია იმ ოჯახისთვის, მაგრამ ჩემთვის, რა თქმა უნდა, გაჭირვებით.
ჩვენს ქვეყანაში, ჩემს ასაკში, უკვე რთულია ოჯახის შესაქმნელად მამაკაცის პოვნა. მე შვილები არ მყავს, კარგი იქნებოდა ასეთივე მამაკაცი. მაგრამ ყველა ჩემთვის შესაფერისი მამაკაცი, ასევე განქორწინებულია და შვილები ჰყავს. ალბათ ეს ჩემი ერთადერთი შანსია, მაგრამ შეცდომის დაშვება არ მინდა. ინტუიციურად მეჩვენება, რომ მას ვუყვარვარ, ჩვენს ფოტოებს კიდებს თავის ბინაში, ვენატრები. არ ვიცი, როგორ მოვიქცე.