–ასე, ბანკის თანხმობა მივიღეთ. თითქმის 100 ათასის სესხი გვაქვს! – თქვა გახარებულმა ანამ და ქმარს შეხედა. – თემო, რატომ არ გიხარია? ჩვენ ხომ სამოთახიანი ბინას ყიდვას შევძლებთ, თუ მშენებლობის პერიოდში ავიღებთ.
თემო იჯდა და ჩაფიქრებული ატრიალებდა ტელეფონს. ბოლოს უპასუხა:
–ყველაფერი რიგზეა. უბრალოდ დედა. ისევ დარეკა. სახლის იდეაზე უარს არ ამბობს.
ცოლმა ამოიოხრა და ქმრის გვერდით დაჯდა.
–მოდი, დაველაპარაკები. ამდენი წლის შემდეგ ბინის ყიდვის შანსის გაშვება არ მინდა და შენი ფული ძალიან გვჭირდება.
3 დღის შემდეგ
ანა, თემო, მისი და და დედამთილი საჩოთირო საკითხს უკვე მთელი საათი განიხილავდნენ. ყოველ წუთს დისკუსიის გრადუსი მატულობდა.
-ქალბატონო ნანი, ბინას ჩვენთვის ვყიდულობთ. ეს ხომ იცით. თემოს წილიდან მიღებული თანხა წინასწარ შენატანს მოხმარდება.
დედამთილი არ თანხმდებოდა.
–ახალგაზრდები ხართ. მე უკვე ასაკში ვარ. მშვიდად ცხოვრება მჭირდება, ამიტომ სახლი თქვენს ბინაზე უფრო მნიშვნელოვანია. ვაჟიც დედას უნდა დაეხმაროს. ასეა, თემო?
–ისედაც საკმარისი ფული გაქვთ სახლის ასაშენებლად. თქვენ და თქვენი ქალიშვილი ხომ მიიღებთ ფულს თქვენი წილის გაყიდვიდან.
–ვივიმ ბინა იყიდა. მეც დავუმატე.
–ასეა? – ჩაილაპარაკა გაკვირვებულმა ანამ და ქმარს შეხედა.
–თემო, იცოდი?
–რა თქმა უნდა, იცოდა, – დაადასტურა დედამ. – დიდი ხნის წინ შევთანხმდით. ვივის ბავშვი ჰყავს, მარტოხელა დედაა. ვეხმარებით.
–მაშინ რატომ უნდა მოგცეთ თემომ თავისი წილი სახლის ასაშენებლად? – აღშფოთდა ანა.
–იმიტომ, რომ მამაკაცია. თან ბინის ყიდვას მოასწრებთ.
–ჩვენს ნაცვლად გადაწყვიტეთ? – გესლიანად ჩაილაპარაკა რძალმა.
–შენ ხომ ერევი ჩვენი ოჯახის საქმეში. თავად გადავწყვეტთ, როგორ გავანაწილებთ ჩვენი ბინის გაყიდვიდან მიღებულ თანხას.
–თემო, რამეს იტყვი? – ანა ქმარს უკვე უტევდა.
–ყველაფერი უკვე გადაწყვიტა, – მის ნაცვლად დედამ უპასუხა.
–ოჰ, ასეა ხომ, – გაგრძელებით თქვა ანამ და სწრაფად ადგა.
ერთი წამითაც არ უფიქრია მანქანის გაჩერება, როცა უკანა სარკეში ქმარი დაინახა. მასში თითქოს რაღაც გატყდა.
***
ერთკვირიანი დუმილის და ორივე მხრიდან შერიგების სურვილის უქონლობის შემდეგ თემომ დიდ ჩემოდანში შეგროვებული თავისი ნივთები აღმოაჩინა.
ანა ჩაის სვამდა, ტელეფონში ბინის შესახებ განცხადებებს ათვალიერებდა.
–რა ხდება აქ? – დაბნეული თემო ცოლს მიაჩერდა.
–შენი ნივთები გადასასვლელად შევაგროვე.
–სად?
ახლა უკვე ანა უყურებდა ქმარს გაოცებული.
–როგორ სად? შენს ნამდვილ ოჯახთან, რომელსაც ძალიან გინდა მისცე ბინის გაყიდვიდან მიღებული თანხა. ვისთან ერთადაც სახლს ააშენებ. ეს ყველაფერი არ მჭირდება!
–თავიდან იწყებ, ანა?
–უკვე დავამთავრე. დავასრულე შენი რჩენა ბოლო სამი წლის განმავლობაში. როცა „საკუთარ თავს ეძებდი“. დავასრულე ლოდინი, როცა ჩემსავით მაინც ფულის გამომუშავებას დაიწყებდი. მაგრამ შენ ხომ ეს არ გჭირდება? რა? ცოლი გაჭმევს, გაცმევს. აი, მანქანა ვიყიდე, რომელსაც შენ დაატარებ. კომფორტულად ხარ, ასეა?
–ისევ ფულზე ლაპარაკობ?
–სწორედ მასზე. როდესაც, როგორც იქნა, შეგეძლო შენი წვლილი შეგეტანა ბინის გაყიდვიდან, რომელსაც თქვენ სამი, დედასთან და დასთან ერთად 2 წელი ყიდდით, უცებ გაირკვა, რომ ფული არაა. დედაშენს ხომ ბინის ნაცვლად სახლი სჭირდება. მეც მჭირდება.
თემო დუმდა. ცოლი კი აგრძელებდა.
–შემეშინდა, როცა დავინახე, თუ როგორ ძლიერ უყვარს ჩემს ქმარს დედამისი. ისე, რომ მზადაა მთელი ფული სახლის ასაშენებლად მისცეს. სანამ დედა ქალიშვილთან ერთად იცხოვრებს ბინაში, რომელიც ნაწილობრივ მისი, დედის ფულით შეძენილია. დავფიქრდი: მჭირდება ასეთი ქორწინება?
თემო მხოლოდ აქ გამოფხიზლდა:
–მოიცადე, მშორდები?! სერიოზულად?!
–დიახ, ოღონდ შენ განქორწინდები და მიდიხარ სხვა ოჯახში. მე ჩემს თავს მივხედავ.
ქმარმა მუშტები შეკრა:
–მაგრამ, არ მინდა განქორწინება! მიყვარხარ!
ანამ თავი დაუქნია:
–ისე ძალიან გიყვარვარ, რომ დედას მიეცი ფული? ძლიერი სიყვარულია, ვერაფერს იტყვი!
–ეს რა შუაშია?
–თავშია. ბინის ყიდვის ნაცვლად დედისთვის სახლის აშენება გადაწყვიტე. გადაწყვეტილება თავის თავზე საუბრობს!
–მაგრამ დედაჩემია!
–მე შენი ცოლი ვარ! არჩევანი უკვე გააკეთე! მას პატივს ვცემ! ჩემს თავსაც პატივს ვცემ! მესმის, რომ ქმარი ასეთი პრიორიტეტებით არ მჭირდება.
–ანა, სისულელეს ამბობ! მე და შენ რამდენი რამ გადავიტანეთ!
–როგორც ხედავ, წარსულმა ვერაფერი გასწავლა. ჯანდაბამდე წასულხარ!
–არა, არ მინდა განქორწინება!
–გვიანია, „არ უნდა გდომოდა“, სანამ შენი ფულის ჩადებას გადაწყვეტდი დედის მშვიდ ცხოვრებაში. ახლა მორჩა!
***
თემოს ყველა მცდელობის მიუხედავად ანამ გადაწყვეტილება არ შეცვალა.
ანამ ბანკში უფრო ნაკლებ თანხაზე ხელშეკრულება გააფორმა და მშენებარე კორპუსში კარგი ერთოთახიანი ბინა იყიდა. სამსახურთან ახლოს უფრო პატარა ბინაში გადავიდა. თავით კარიერულ ზრდაში გადაეშვა.
ყველაფერი უკეთესია, ვიდრე სხვისი ოჯახის ფულის საქმეში მონაწილეობა.
