ლიკა დღეში ასჯერ ამოწმებდა ფოსტას. ახალი შეტყობინება არ იყო. ეს ანერვიულებდა. კიდევ დაიღალა, სამი კვირა გადაღებებზე ნებისმიერს ძალას გამოაცლიდა. კიდევ ბევრი „კიდევ“ იყო.
ეს საქმე უნდა დაასრულოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში ბოლო სამი წლის ნაშრომი წყალში ჩაეყრება. ხვალ დაურეკავს. დღეს დარეკვის ძალა აღარ დარჩა.
მეორე დღეს, არც ერთი შეტყობინების მიღების შემდეგ, ლანჩის დროს დარეკვა გაბედა.
მხოლოდ მესამე ზარზე უპასუხეს.
–გამარჯობა, – ცდილობდა, მაქსიმალურად თავაზიანი ყოფილიყო. – 2 დღეა შენი თანამშრომლების წერილები არ მინახავს. რა ხდება ჩემს ფილმზე? როდის იქნება მზად ბოლო ნაწილი?
–ვერ გეტყვი. ახლა დიდი შეკვეთა მივიღე. როგორც კი დავასრულებთ, დავფიქრდებით.
–ონისე, – მშვიდად გააგრძელა ლიკამ. – ჩემი ფილმი დასრულებული მჭირდება. და არა „ოდესმე“, არამედ 2 კვირის შემდეგ.
–არ გამოვა, ხომ გითხარი. 100%–ით დატვირთული ვართ. შენს ფილმს ამ შეკვეთის შემდეგ მივხედავთ!
–3 თვეა ამას ამბობ. ამ დროში შეგეძლო დასრულება.
–არ მყავს თანამშრომელი შენი ფილმისთვის, გესმის? და არ მეყოლება უახლოეს მომავალში. მორჩა. ნახვამდის.
ლიკამ გადაწყვიტა, რომ დასაკარგი მაინც არაფერი იყო.
–როგორ მძულხარ! შენი ტყუილი! როგორ დაგიჯერე, რომ ნამდვილად დამეხმარებოდი. ჩვენი შეთანხმება დაარღვიე!
–ლიკა, 2 წელია ცოლ–ქმარი აღარ ვართ! ვინ არის დამნაშავე, რომ შენს ფილმს თითქმის სამი წელია იღებ?ახლა ახალი ოჯახი მყავს და სხვა პრიორიტეტები. ჩემი სტუდიის რესურსებს უფასოდ ვერ დავხარჯავ. თუნდაც შენზე!
–უფასოდ? – ლიკა სიბრაზისგან დაიხრჩო. – უფასოდ თქვი? აბა როგორ?
–კმარა! ამ პუნქტზე შეთანხმება გვქონდა. თითქმის 2 წელია გეხმარებოდი, მაგრამ ეს ზღვარია. ბოდიში, მაგრამ შენს ფილმზე უფასოდ აღარ ვიმუშავებ!
ლიკა ერთი კვირა ტიროდა და ფიქრობდა. ნამდვილად არ დანებდება და ფულს იშოვის ფილმის წარმოებისთვის, რაც არ უნდა მოხდეს. თუნდაც პირობის დარღვევა მოუწიოს.
თვენახევრის შემდეგ
მორიგი გადაღების შემდეგ ლიკამ ტელეფონი ჩართო და შემოსული გამოტოვებული ზარებით და წაუკითხავი შეტყობინებებით მიხვდა, რომ უკან დასახევი გზა აღარ ჰქონდა. აკრიფა ტელეფონის ნომერი, რომლის მფლობელმაც თითქმის 20-ჯერ სცადა მასთან დაკავშირება და 5 მრისხანე შეტყობინება გაუგზავნა.
–როგორ ბედავ, არარაობავ? როგორ გამიკეთე ეს? რაღაც ფილმი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ადამიანების ბედი? იმდენად სავსე ხარ ეგოიზმით, ვერ ხედავ, როგორ ანგრევ სხვის ბედს?
სხვა სიტუაციაში ეს სიტყვები ქალს გულს ძალიან ატკენდა. მაგრამ არა დღეს. არა მას შემდეგ, რაც მოხდა.
–ონისე, ასჯერ გითხარი, მსახიობის კარიერა გელოდება. რა დრამა მოაწყვე! ისეთი საბრალდებო სიტყვა წარმოთქვი! საწყენია, რომ ტყუილად. როგორც ჩანს, უკვე მიიღე საბუთი!
–მივიღე. გადაწყვიტე, რადგან ცხოვრება არ აგეწყო, ჩემიც დაანგრიო? ვინაიდან შენი სულელური, აბსოლუტურად უხარისხო ფილმი არ დამონტაჟდება, დაე, უდანაშაულო ხალხი დაინტაჯოს?
–ვაუ, როგორი ხარ! – გაეცინა ლიკას. –ალბათ, დიდხანს ვარჯიშობდი? რას იტყვი კიდევ? ემოციების გარდა? არსებითს?
–საცოდავი ხარ! სახლზე ჩვენი შეთანხმება დაარღვიე.
–სასამართლოში შევხვდებით.
ლიკამ ზარი დაასრულა და საწოლზე დაღლილი წამოწვა. უკან დასახევი გზა აღარ იყო. ფილმის დასასრულებლად ახალი გუნდი უნდა ეპოვა.
3 თვის შემდეგ
ლიკამ ნაცნობ ნომერზე დარეკა.
–რა გინდა? – ყოფილი ქმრის ხმა ამოცნობადი იყო.
–შენს ტერიტორიაზე მოვედი! გააღე!
15 წუთის შემდეგ ყოფილ ცოლ–ქმარი ერთ დროს მათ სამზარეულოში ისხდნენ.
–დიდი ხანია არ მინახიხარ. სასამართლოში არ ყოფილხარ. გახდი? რა, არ გაჭმევს ახალგაზრდა ცოლი?
–ლიკა, შეწყვიტე. რა გინდოდა?
–გაუგებარია რა მინდა? თითქმის 5 თვე სასამართლოში გავატარე. როგორ ფიქრობ, რა მინდა?
–სწრაფად დაასრულე!
–შიშობ, რომ შენი ახალი სიყვარული გაიგებს, რომ სახლი, რომელშიც ის და თქვენი შვილი ცხოვრობთ, შენი არაა. როდის ეტყვი სიმართლეს?
–შენი საქმე არაა, რას გავაკეთებ! აი, შენი ნახევარი სახლი და ეზო. ნახე? შემდეგ?
–დიახ, ვნახე. ხელი აგიშვია, მაგრამ საპატიებელია. მემკვიდრე დროს და ძალას არ გიტოვებს, რომ ნაკვეთს მიხედო.
–შეწყვიტე!
–თავად ხარ დამნაშავე! გადაწყვიტე, რომ შეგიძლია მომატყუო და სახლი წამართვა. ახლა, როცა გადავწყვიტე დავიბრუნო, რაც კანონით მეკუთვნის, როცა ფილმის დასრულებაში ჩემი დახმარება შეწყვიტე, ბრაზობ.
–კანონის გარდა ადამიანური პრინციპებიც არის. გესმის, რომ შენი სურვილებით ოჯახს ჭერს ართმევ?
–არავის არაფერს ვართმევ. ეს შენ წაართვი ახალ ცოლს და შვილს ჭერი, რომელიც, კარგად იცი, რომ ნახევრად გეკუთვნის.
–ვერ გაგვყრი! სახლის ნახევარი გვეკუთვნის.
–არც ვაპირებ, თუ ჩემს წილს იყიდი. სახლი ოფიციალურად თქვენი იქნება. ფულს ავიღებ და სამუდამოდ თავს დაგანებებ.
–საიდან მაქვს ფული? ჩემი ცოლი დეკრეტშია, ბავშვი 6 თვისაა.
–იპოვე მეგობრებში, ნაცნობებში. ბანკში წადი, ბოლოს და ბოლოს. რას გეუბნები, თავადაც შესანიშნავად იცი. მოკლედ, 1 თვე გაქვს. თანხას მოგწერ, როგორც ახალგაზრდა ოჯახს, ცოტას დაგიკლებთ.
–ხომ გეუბნები, არ მაქვს ფული.
–მე კი მაქვს წილი, რომლისთვისაც ფულის მიღება მინდა. რა ვქნათ? შემიძლია ვინმეს ვაჩუქო. გინდა აქ იცხოვროს უცხო ხალხმა? სახლი დიდია, ყველას ეყოფა ადგილი. ასე რომ ფული იშოვე.
***
1 თვის შემდეგ ონისემ შეატყობინა, რომ ფული ვერ იშოვა, ამიტომ სახლი გაიყიდა. ლიკამ უფრო მეტი მიიღო, ვიდრე თავისი წილისთვის ითხოვდა. ყოფილ ქმართან ურთიერთობა სამუდამოდ გაუარესდა და ეს ძალიან მცირე ფასი იყო იმისთვის, რომ მისი ფილმი მაყურებელს ენახა.
