მე და ჩემი მეუღლე 9 წელია ერთად ვართ, სამი საერთო შვილი გვყავს, 7 წლის ქალიშვილი და 4 წლის ტყუპი ბიჭები. ქმარი იდეალურია, მუშაობს, საოჯახო საქმეებში მეხმარება, ბავშვები ძალიან უყვარს, ანეკდოტების საწინააღმდეგოდ, სიდედრთან კარგი ურთიერთობა აქვს. აი, ვერაფერზე მოედავები. მხოლოდ ერთი ახალგაზრდობის ცოდვა აქვს. მისთვის ეს მეორე ქორწინებაა, ჩემამდე ახალგაზრდობაში წარუმატებელი ქორწინება ჰქონდა. ოჯახიდან არ წამომიყვანია. ერთმანეთი მოგვიანებით გავიცანით. ყოფილმა ცოლმა თავად მიიღო ყველაფერი თავისი ისტერიკების გამო და მილიონერის საძებნელად მიატოვა.
ქმარს პირველი ქორწინებიდან ვაჟი ჰყავს. ბიჭი ჩვენთან გადმოვიდა საცხოვრებლად, უკვე მეორე წელია ჩვენთან ცხოვრობს. სახლში თავი მოაბეზრა ორმა ისტერიულმა ქალმა, დედამ და ბებიამ, მუდმივი სკანდალებით. ხელს არ მიშლის. ნორმალური ბიჭია. წინააღმდეგი არ ვარ, ჩვენთან იცხოვროს, ვმეგობრობთ. დედამისთან და ბებიამისთან ურთიერთობა არ სურს. ამბობს, რომ ამდენი დაკითხვით დაიღალა. მათ ბავშვი არ აინტერესებთ, მხოლოდ ერთი რამ, როგორ არის მამა? არ აპირებს განქორწინებას? რა საჭიროა ამაში 12 წლის ბიჭის ჩართვა, არ მესმის.
რაც თავი მახსოვს, ყოფილი ცოლი ქმარზე მხოლოდ ცუდს ლაპარაკობდა. დაახლოებით 3 წლის წინ რაღაც შეიცვალა. როგორც ჩანს, მიხვდა, ყველა კუთხეში ოლიგარქები არ დადიან, ამიტომ ყოფილ ქმართან დაბრუნება გადაწყვიტა. თავიდან მშვიდად ეკეკლუცებოდა, ახლა რაღაც ჯოჯოხეთია. თითქმის ყველგან დავბლოკეთ. ქაღალდის წერილებს აგზავნის, ფანჯრის ქვეშ ასფალტზე წერს, რამდენჯერმე კიბეზე გაათენა, გამუდმებით მასთან შეხვედრას ეძებს.
მისი ქცევა და სასიყვარულო წერილები მაცოფებს. ქმარმა არ იცის, როგორ მოიშოროს, ხომ არ სცემს, თუმცა ძალიან მინდა, ასე გააკეთოს. მხოლოდ ერთი თვე იყო სიწყნარე, როცა თავი ნერვიულ აშლილობამდე მიიყვანა და საავადმყოფოში იწვა. არ მინდა, რომ მშობლის უფლება წავართვა და ჩვენთან მოახლოება ავუკრძალო, მაინც დედაა. მაგრამ არ ვიცი, როგორ შეიძლება მოვიშორო სხვაგვარად.
