„ჩემს ბინაში ცხოვრობ. სანაცვლოდ სახლში ფული უნდა მოიტანო“

514

–უარი უთხარი?! ქალაქის ყველაზე ძვირადღირებულ რესტორანში ხელი გთხოვეს და არა თქვი?! – დაქალმა ვერ დამალა აღფრთოვანება გაკვირვების სქელი ნიღბის მიღმა.

–კი, უბრალოდ მზად არ ვარ.

აქ მეორე დაქალი ჩაერთო:

–რისთვის არ ხართ მზად? იმისთვის, რომ იცხოვრო ძვირადღირებულ ბინაში ქალაქზე ხედით? თუ მზად არ ხარ, ყოველდღე სამსახურში და უკან სახლში კარგი მანქანით იარო. რას გულისხმობ?

ვივი მორცხვად გაჩუმდა. ნამდვილად, რისთვის არ არის მზად. მაქსიმე შემთხვევით გაიცნო. მაშინ შეძლებულ ადამიანს არ ჰგავდა. მხოლოდ 6 თვის შემდეგ გაიგო, რომ მაქსიმეს აქვს ლამაზი მანქანა და დიდი ბინა ქალაქის ყველაზე პრესტიჟულ უბანში.

ვივის ახსოვდა, როგორ უკვირდა მთელი ეს დიდებულება. მის ცხოვრებაში ყველაფერი ზუსტად პირიქით იყო. ჩვეულებრივი მშობლები, ხოლო 30 წლისას ქალიშვილმა სარეკლამო სააგენტოში ფინანსური დირექტორის თანამდებობა დაიკავა და იპოთეკით ერთოთახიანი ბინა იყიდა.

შემდეგ მოვიდა ახალი ფინანსური მდგომარეობა.

***

მაქსიმე არასდროს ჩქარობდა. ვივის თავაზიანად ეპყრობოდა. ვივიზე „მხოლოდ“ 9 წლით უფროსი იყო, მაგრამ გოგონას სხვაობა არ აშინებდა. რაც აღელვებდა, ფულისადმი მაქსიმეს დამოკიდებულება იყო. ნათელია, რომ ბევრი ფული ჰქონდა. ძალიან ბევრი. მაგრამ ხარჯს საერთოდ არ უკვირდებოდა. არც პირადში, არც კომპანიაში. დაუდევარი იყო.

თან პირობითად მუშაობდა. უფრო ზუსტად, საერთოდ არ მუშაობდა. გასაგებია, რომ დაქირავებული პერსონალი მთელ საქმეს ასრულებდა, მაგრამ რამდენიმე თვე არ გამოჩნდე კომპანიაში უჩვეულოა.

და მაინც, ეს ვივის უარის მიზეზი არ ყოფილა. იყო რაღაც სხვა. რა გაუგებარია. დისკომფორტის გრძნობა არ ასვენებდა.

როგორც ჩანს, მაქსიმემ უარი თამაშად აღიქვა. საერთოდ არ გაბრაზებულა. თუმცა 1 თვის შემდეგ საყვარელი მამაკაცის განწყობა მკვეთრად გაუარესდა და ვივიმ იფიქრა, რომ ეს მის გამო იყო.

–მაქსი, რა მოხდა?

–არაფერი, პრობლემები ოჯახში.

–ვინმე ავად გახდა?

–ავად? – მაქსიმემ გაოცებული შეხედა. – რას ამბობ? არა, რა თქმა უნდა.

–მაშინ რა მოხდა?

–ბიზნესს ეხება. არ იდარდო, მოვაგვარებთ.

ვივი ნერვიულობდა. მით უფრო, რომ მაქსიმე შეიცვალა. გაღიზიანებული გახდა. სახლში შუაღამით ბრუნდებოდა. ყველა კითხვაზე დუმილით პასუხობდა, საკუთარ თავში უფრო იკეტებოდა. სანამ ერთხელ ყველაფერი თავად არ თქვა:

–ჰოლდინგში ყველა საქმეს ჩამომაშორეს. როგორც ჩანს, კომპანიას კარგად ვერ ვმართავ.

–ყველაფერი წაგართვეს?

–ჰოლდინგში წილი დამრჩა. დირექტორთა საბჭოში დავრჩი, ამით მორჩა.

–რა უნდა ქნა ახლა?

–არაფერი, გადავიტანთ.

***

ვივი ვერც კი იფიქრებდა, რომ მაქსიმეს საქმე საერთოდ არ ექნებოდა. ახლა მამაკაცი 3 საათზე დგებოდა, საღამოებს მეგობრებთან ერთად მეტ დროს ატარებდა. სახლში შუაღამით ბრუნდებოდა და ასე ყოველდღე. ვივი სულ უფრო მეტს მუშაობდა. წყვილმა ნორმალური ურთიერთობა შეწყვიტა. ახლა შაბათ–კვირაც გამოსავალი არ იყო. ეს მხოლოდ დასაწყისი იყო.

შაბათს დილით, როცა ვივი უკვე მუშაობდა, სამსახურის „კუდებს“ ასრულებდა, მძინარე მაქსიმემ მოულოდნელად თქვა:

–ფული მომეცი. საერთოდ აღარ მაქვს.

ვივი არაფერში დაეჭვებულა და პირდაპირ ჰკითხა, რამდენი სჭირდებოდა.

–2 ათასი. მანქანაში საწვავი მაქვს ჩასასხმელი, მეგობრებთან ერთად გასართობად მივდივარ. შაბათ–კვირას ქალაქში ჩამოვიდნენ. უნდა დავპატიჟო.

ვივის კინაღამ ყავა გადასცდა.

–მაქსიმე, როგორ წარმოგიდგენია, რომ ხელფასის ნახევარი ავიღო და მოგცე?

–რა მოხდა? ფული უნდა მომცე. ვალდებული ხარ.

ვივიმ საყვარელ მამაკაცს გაოცებული შეხედა.

–რა? რატომ ვითომ?

–ჩემს ბინაში ცხოვრობ. ჩემი მანქანით დასეირნობ. ცოტა ფულის მოცემაზე უარს ამბობ.

–ოჰო! ესეც სიტუაციის მოტრიალება. ანუ უნდა გადაგიხადო „ქირა“, რომ შენთან ვცხოვრობ?

–რა თქმა უნდა, – აფეთქდა მაქსიმე. – ამ ყველაფერზე თეთრიც არ დაგიხარჯავს და უფასოდ სარგებლობ. ვფიქრობ, სამართლიანია, შემოსავალი გამიყო. ჩათვალე ქირაა.

მოულოდნელად ვივის გონება გაუნათდა. მიხვდა, რა არ მოსწონდა მაქსიმეში მთელი ეს დრო. 100%–ით რომ დარწმუნებულიყო, ჰკითხა:

–ეს ბინა და მანქანა შენია. მათ შესაძენად ფული თავად გამოიმუშავე თუ მშობლებმა გიყიდეს?

–ეს, ასე ვთქვათ, მშობლები დამეხმარნენ, – ყოყმანით უპასუხა მაქსიმემ.

ვივი სწრაფად ადგა, ნოუთბუქი გააგდო და საგარდერობო ოთახისკენ გაიქცა.

–სად მიდიხარ? გაბრაზდი? რაა საწყენი? ყველაფერი ხომ სწორად ვთქვი.

15 წუთის შემდეგ ვივი უკვე ჩაცმული იყო და დიდ ჩემოდანს დარწმუნებით მიათრევდა.

–სად მიდიხარ? რას აპირებ? – ბუზღუნებდა მაქსიმე.

ვივიმ შარფი აიღო, ტაქსი გამოიძახა. ერთ დროს საყვარელ მამაკაცს შეხედა.

–ბინა, მანქანა კარგია. მაგრამ რაში მჭირდება, თუ შენია? უნდა ვიმუშაო და ფული მოვიტანო შენს სახლში? შენ კი ზიხარ და ბრაზობ, რომ მშობლებმა ბიზნესს ჩამოგაშორეს. ძალიან ძვირადღირებული სასტუმრო გამოდის.

–სად იცხოვრებ? ნუთუ შენს ერთოთახიანში?

–შენგან შორს. მოგიწევს მოძებნო სხვა მოსამსახურე, ვინც შენი კვადრატული მეტრებისთვის იმუშავებს.

***

ვივი სხვა ქალაქში გადავიდა. მოგვიანებით თავისი ერთოთახიანი ბინა გაყიდა, კრედიტი აიღო და დედაქალაქის სხვა უბანში ახალაშენებულ კორპუსში კარგი ბინა შეიძინა. ახლა მის თანატოლ მამაკაცს ეძებს. ერთად რომ გამოიმუშაონ ფული. მამაკაცს, რომელიც ოქროს გალიაში მის გამომწყვდევას არ ეცდება.