რით განსხვავდება ორშვილიანი დედა დედისგან, რომელსაც აქამდე მხოლოდ ერთი შვილი ჰყავდა? მართალია, დაღლილობით და თავისუფალი დროის რაოდენობით. საშუალო ან დაბალშემოსავლიან ოჯახში ორი შვილის რჩენა რთულდება. ყველაფერზე მოთხოვნა იზრდება.
გაცილებით დიდი ადგილია საჭიროა. ახალი ტანსაცმელი, საკვები, სათამაშოებიც. თუ პირველად ბიჭი დაიბადა, შემდეგ გოგო, ჩათვალეთ, რომ საბავშვო მაღაზიებში შევლა ისევ მოგიწევთ. ძველი ნივთებიდან ეტლი თუ გამოგადგებათ. სწორედ ამიტომ, სანამ მეორე ბავშვის გაჩენას გადაწყვეტთ, კარგად დაფიქრდით, რამდენად შეძლებთ მის ფინანსურად უზრუნველყოფას. დიდი საპასუხისმგებლო საქმეა.
მეორე შვილის დედა
როგორი სიყვარულიც არ უნდა იყოს თქვენსა და თქვენს მეუღლეს შორის, რამდენიმე პეპელაც არ უნდა დაფარფატებდეს ორივეს მუცელში, ცხოვრება ზღაპარი არაა, თუ ანგარიშზე ფული არ გაქვთ. ყოველდღიურობა და რუტინა მთელ რომანტიკას კლავს. დამნაშავე ეკონომია და უფულობაა.
გულწრფელად, ამ ჭეშმარიტების შესახებ ადრე რომ მცოდნოდა, ათჯერ დავფიქრდებოდი, სანამ პირველ შვილს გავაჩენდი. ორსულობა გართმევს დიდ ძალას, ჯანმრთელობას და ნერვებს. ფულზე არაფერს ვამბობ. პირად ცხოვრებაზეც გავლენას ახდენს. დიდი მუცლით ქმარსაც ვერ გაეარშიყებით. განწყობაც არაა. არაფერია, მშობიარობის შემდეგ ყველაფერი გამოსწორდება, ასეა?
მახსოვს, პირველი შვილის დაბადებისას ყველაფერი უცნაური იყო. ახალი ადამიანი. დაე, ჯერ არ იცის ლაპარაკი ან კითხვა. რა უნდა ვთქვა, საკუთარი თავის დამოუკიდებლად აწევაც არ შეუძლია. და მაინც, მომავალი პიროვნება. შენი პატარა ბავშვი. შენი ინსტინქტები ამ ვარდისფერლოყება პატარას დაცვის რეჟიმში ჯადოსნურად მუშაობას იწყებს. ახლა ყოველთვის ასე იქნება. ვაღიარებ, დიდი პასუხისმგებლობა იგრძნობა.
ქმართან კამათი და წყენა მეორეხარისხოვანი, არა, მესამეხარისხოვანი ხდება. ურთიერთობა იცვლება. კუთხეები გლუვდება. აი, ხარჯი იზრდება, დრო და ძალა მცირდება. თავად მოუსვენრობას გრძნობ. უჩვეულო და უსიამოვნოა, ასე ვიტყოდი. დედობის პირველ თვეებში ძალების აღდგენა გჭირდება. სერიოზულად. ძნელი ასახსნელია, მაგრამ ქალები აუცილებლად გამიგებენ.
მოულოდნელი ამბავი
როცა ტატო 1,5 წლის გახდა, მე და ჩემმა მეუღლემ ძლივს მივაღწიეთ იმ ფინანსურ დონეს, რომ ქამრების მოჭერა საჭირო აღარ იყო. ვისწავლე შვილთან და ქმართან ერთად ცხოვრება ერთოთახიან ბინაში. ვაღიარებ, როცა საკმარისი ადგილი არაა, ნერვულ სისტემაზე ძალიან მოქმედებს. გამიგია, ამით ზოოპარკში ცხოველიც შეიძლება დაიტანჯოს. მით უფრო ადამიანი. კარგია, რომ ქმარი მაინც მუდმივად მუშაობს და კამათის დიდი წილი დასვენების დღეებზე მოდის.
სწორედ იმ პერიოდში გავიგეთ, რომ მეორე ბავშვს ველოდებით. აი ასე, არ ვიცი, როგორ მოხდა, მაგრამ ფაქტია. ისევ ორსულობა, მუცელი, ჰორმონები, ნერვები და სხვა ყველაფერი მეორე წრეზე. სქესის გაგება ადრე იყო. ვიმედოვნებდი, რომ ბიჭი იქნებოდა.
რა გვექნა? ადგილი კატასტროფულად არ გვყოფნიდა. ფულზე არაფერს ვამბობ. საკუთარ თავზე დავზოგავდი, საჭმელსაც მოვიკლებდი, მაგრამ ეს არაფერია. სად დავაწვინო უფროსი შვილი, სააბაზანოში? მაშინაც კი, თუ ქმარი სამსახურიდან არ დაბრუნდება, სიტუაცია კრიტიკულია. ეს ორივეს გვესმის. რაღაც უნდა გაგვეკეთებინა.
მშობლებისგან დახმარება
ჩემი მშობლები სოფელში ცხოვრობენ და სურვილის შემთხვევაშიც დახმარებას ვერ შეძლებენ. ბანკი სესხს არ იძლევა. მდიდარი მეგობრები არ გვყავს. თავად გესმით, ოჯახი. როცა გართობაზე უარს ამბობ, ყველა დასაოჯახებელი მეგობარი სადღაც ორთქლდება. დაოჯახებულები თავად ითვლიან თითოეულ თეთრს.
ვინ დაგვრჩა? დედამთილ–მამამთილი. სამწუხარო სიმართლეა. უკვე 6 თვის ორსული ვარ და ზუსტ პასუხს ვერ მაძლევენ. საქმე იმაშია, რომ ქმრის მშობლები კარგ უბანში ოროთახიან ბინაში ცხოვრობენ. პენსიონერები არიან და მათთვის დიდი მნიშვნელობა არაა, სად იცხოვრებენ. ასე ვთვლი.
თავად განსაჯეთ: სამსახურში არ დადიან, სახლში ან ეზოში სხედან. ზოგჯერ პენსიის ასაღებად და მაღაზიაში გადიან. ამით მორჩა. რა მნიშვნელობა აქვს, სხვადასხვა ოთახში იცხოვრებენ თუ ერთში? თან გვერდით ტბა და პარკი გვაქვს. მაღაზია სახლთან ახლოსაა. ინფრასტრუქტურა განვითარებულია. რემონტსაც თავად გავაკეთებ, ოღონდ ბინების გადაცვლაზე დამთანხმდნენ.
ორშვილიანი დედა
მაგრამ არა. ჯიუტი წყვილი გადასვლას არ ჩქარობს. რაღაც მიზეზებს იგონებენ. თითქოს აქ მისი მეგობრები ცხოვრობენ და ფანჯრის ქვეშ ყვავილები დარგული აქვთ, წარმოგიდგენიათ? გამოდის, მათი ერთადერთი შვილი და შვილიშვილები ერთოთახიანში ვიწროდ უნდა ცხოვრობდნენ. და მათი ყვავილები? არ მესმის.
ახლახანს გავიგეთ, რომ გოგონას ველოდები. გამოდის, რომ ვაჟის საბავშვო ნივთები შემიძლია გადავყარო. ახლავე უნდა დავიწყო ბოდეების და კაბების, კოლგოტების და ფეხსაცმელების ყიდვა. ეს იაფი სიამოვნება არაა. ქმარიც დაღლილია. ქმრის მშობლების გარდა სხვა გზა არ გვაქვს.
როგორ მოვახდინო გავლენა ორ მოხუცზე? როგორ გადავაფიქრებინო იმის გათვალისწინებით, რომ მე მათი ერთადერთი ვაჟის ცოლი ვარ, ანუ ცუდი ადამიანი, ზარმაცი და საერთოდ ჯადოქარი. რჩევებს სიამოვნებით მოვისმენდი. თუ ვინმეს ჩემმა სიტყვებმა შეაშინა, ნუ გეშინიათ. უბრალოდ პრიორიტეტები სწორად განსაზღვრეთ და ყველაფერი გამოგივათ. აუცილებლად!
