– რა არის ამაში ცუდი? უბრალოდ ახლა ბინის ყიდვა არ მინდა!
– რატომ?
– ნახე ფასები? არანორმალურია! დაწევას უნდა დაველოდოთ და მშვიდად ვიყიდოთ.
– იცი, როდის დაიკლებს?
– არა, რა თქმა უნდა.
– მაშინ ლოდინს აზრი არ აქვს.
– როგორ არ აქვს? ახლა ამდენი ფულის მიცემა ბინაში, რომელიც მინიმუმ 30 ათასით იაფი უნდა ღირდეს, სისულელეა.
ნატო დაფიქრდა. თითქოს ყველაფერი ლოგიკურია. დიახ, ბოლო ორი წლის განმავლობაში ფასები გაიზარდა. ახლა ნივთის ყიდვა, რომელიც 1 წლის წინ 30 ათასით იაფი ღირდა, კარგი იდეა არაა.
მეორე მხრივ, ქალში „განგაშის“ წითელი ღილაკი ციმციმებდა. 6 თვეა ეს შეგრძნება ჰქონდა. ყველაფერი ისე დაიწყო, როგორც საპნის ოპერებში. გიორგი სამსახურში გვიანობამდე რჩებოდა. ჯერ იშვიათად, შემდეგ კვირაში 2–3–ჯერ. როცა მისი კომპანია დისტანციურ მუშაობაზე გადავიდა, დღის დიდი ნაწილის გარეთ გატარების მიზეზს მაინც პოულობდა. შემდეგ დაიწყო იდუმალი ზარები, რომელსაც ცოლის თანდასწრებით არ პასუხობდა. შემდეგ „კლასიკის მიხედვით“.
თავიდან ყველა ეჭვს იშორებდა. ყველაფერს დაღლილობას, სამსახურში დატვირთვას აბრალებდა. ახლა მისი ეჭვები გაიზარდა. ბინის ყიდვაზე უარმა ეჭვები გაუძლიერა. „ყველაფერი კარგადაა მის ოჯახში?“
თითქმის ორი წელია საკუთარ ბინაზე ოცნებობდნენ. დიახ, ფასი გაიზარდა, მაგრამ იპოთეკა მომგებიანი იყო. გიორგი გადაწყვეტილების მიღებას არ ჩქარობდა.
1 კვირა გავიდა. გიორგი თითქმის მთელი დღე გარეთ იყო, ნატალი 7–დან 19 საათამდე მუშაობდა, ქუჩაში იშვიათად გადიოდა. უსიამოვნო შეგრძნებებზე და მოახლოებულ კატასტროფაზე ფიქრები არ ტოვებდა. თავის ეჭვებს ვერავის უზიარებდა.
ყველა, მათ შორის მისი მშობლები, დარწმუნებულნი იყო: ნატო და გიორგი იდეალური წყვილია. სკოლიდან ერთმანეთს იცნობენ, ურთიერთობის გაფორმებას არ ჩქარობდნენ, სამი წელია ოფიციალურად დაქორწინებულნი არიან. ვინ დაუჯერებს, რომ მის ქმარს ღალატი შეუძლია?
ერთ საღამოს, როცა ნატო მარტო იყო და ბინების გაყიდვაზე განცხადებებს ათვალიერებდა, ერთ განცხადებას წააწყდა. ფოტოები ნაცნობი ჩანდა. ასე არის. ლელას, მისი ერთ–ერთი „მეგობრის“ ბინა იყო. ერთად თითქმის ერთი წელი იმუშავეს. შემდეგ ლელამ დისტანციურად მუშაობა დაიწყო, რამაც მათი შედარებით ახლო ურთიერთობა გაწყვიტა.
ნატო ბინით დიდად არ დაინტერესებულა. ისეთ უბანში იყო, სადაც ცხოვრება არ სურდა. დიახ, ფასი იმ საზღვრებში იყო, რაც ძებნისას მოითხოვა. ბინის ფართობიც. განცხადების წაკითხვისას და ფოტოების ყურადღებით დათვალიერებისას სახტად დარჩა. ერთ–ერთი ფოტო გახსნა და გულდასმით შეისწავლა. დიახ, ყველაფერი ემთხვევა. ეჭვი არაა!
მოულოდნელად შემოსასვლელი კარი გაიღო. ქალმა ნოუთბუქში ყველა ჩანართი სწრაფად დახურა.
3 დღის შემდეგ ნატო ლარისას ბინის მისაღებში იდგა. მის გვერდით იდგა აგენტი, რომელსაც ბინის დათვალიერებაზე შეუთანხმდა. წინასწარ დააზუსტა, რომ ბინის მფლობელი სახლში არ იქნებოდა. ნატო სამოქმედოდ მზად იყო.
– შეიძლება გადავიღო რამდენიმე ფოტო? ქმრისთვის. ზედმეტად მეწვრილმანეა. თითოეული კუთხე უნდა ნახოს.
– დიახ, რა თქმა უნდა.
ნატომ მთელი ბინა შემოიარა. ცდილობდა, საძინებელ ოთახში დიდხანს დარჩენილიყო. უძრავი ქონების აგენტს ბევრი კითხვა დაუსვას ბინის, მესაკუთრეთა რაოდენობის, დოკუმენტების შესახებ და ა.შ.
იმ მომენტში, როცა აგენტი საძინებლიდან გავიდა შემოსული ზარის საპასუხოდ, ქალი ფანჯრის რაფასთან სწრაფად მივიდა და ფოტოების სწრაფად გადაღება დაიწყო.
– ამბობთ, რომ მხოლოდ ერთი მესაკუთრეა?
– დიახ, საბუთებით ერთია. ქალი. უფრო დიდი ბინის ყიდვა სურს.
– რატომ უფრო დიდის? ჰყავს ოჯახი?
– ეს კონფიდენციალური ინფორმაციაა.
– გასაგებია. გამოდის, ბინის გაყიდვის შესახებ გადაწყვეტილებას მესაკუთრე იღებს? მხოლოდ ის?
– ეს არ უნდა გაღელვებდეთ. არა, გადაწყვეტილებას თავის შეყვარებულთან ერთად მიიღებს.
– კარგი, გასაგებია, მადლობა. თუ რამეა, დაგირეკავთ.
„ან გამარჯვება ან სიკვდილი“, ფიქრობდა ნატო. 2 დღე გამბედაობას იკრებდა. არ მოსწონდა ყველაფერი, რაც დაგეგმა, მაგრამ სხვა გამოსავალს ვერ ხედავდა.
– გამარჯობა, მარინა ხართ? გახსოვთ, რამდენიმე დღის წინ ბინა ვნახე, გორგასალზე. დიახ, ის ვარ, ქმრისთვის ფოტოები რომ გადავიღე. ქმართან ერთად შეძენის პირობების განხილვა მსურს. იქნებ დღეს შევხვდეთ, 21 საათზე? შესანიშნავია! სად?
3 წუთის შემდეგ გიორგის დაურეკა:
– მინდა, რომ დღეს ლიტერატურულ კაფეში 21:10 საათზე მოხვიდე. სიურპრიზი მაქვს. რა თქმა უნდა, კარგი. მოხვალ? მადლობა.
21:10 საათზე ნატო და აგენტი კაფის კუთხეში მაგიდასთან ისხდნენ. გიორგი მოულოდნელად გამოჩნდა. ნატო წამოხტა, გასასვლელს სწრაფად მიუახლოვდა და ქმარს შეხედა:
– გამარჯობა, აქეთ.
გიორგი განზრახ წინ გაუშვა, უკან დაიხია, გაჩერდა და დააკვირდა.
– თქვენ? – ჯერ აგენტმა წამოიძახა და გიორგის შეხედა – აქ, როგორ მოხვდით? ხომ ვუთხარი ლელას, რომ შეხვედრის შემდეგ დავურეკავდი! მითვალთვალებთ?
– არა, – სწრაფად მოუჭრა ნატომ. – გაიცანით, ჩემი მეუღლე, რომელიც ასევე თქვენი კლიენტის შეყვარებულია!
– არაფერი მესმის, – ჩაიჩურჩულა აგენტმა.
– კარგი რა, გიორგი, რატომ არ უთხარი ადამიანს, როგორ ხარ წინააღმდეგი ახლა იყიდო ბინა, როცა „ფასი ცამდე აიწია“? გითხრათ, რომ „უნდა დაელოდოთ, სანამ ბუშტი გასკდება?“
აგენტი უკვე ყველაფერს მიხვდა და გაძვრომას ცდილობდა განრისხებულ ქალსა და მის ქმარს შორის, რომელიც დუმდა, მაგრამ მოვლენებით აშკარად უკმაყოფილო იყო.
როცა უძრავი ქონების აგენტი წავიდა. გიორგი ისევ მაგიდასთან იდგა და იკითხა:
– როგორ გაიგე?
– სტატუეტით.
– რა? რომელი სტატუეტით?
იმ სტატუეტით, რომელიც თითქოს 5 თვის წინ გატეხე. გახსოვს? რომელზეც თითქმის მთელი წელი წვრილმანების ბაზრობაზე ნადირობდი. მაშინაც გამიკვირდა, რომ ეს დანაკარგი ასე ადვილად გადაიტანე.
გიორგი დუმდა, ნატოს პირდაპირ უყურებდა.
– 5 დღის წინ დავინახე იმ ბინის ფოტოებზე, რომელიც იყიდებოდა. არა მთლიანად, მხოლოდ ნაწილი. ბინა მეცნო. მას შემდეგაც, რაც მივედი და ამ სტატუეტს ყველა მხრიდან ფოტო გადავუღე, ბოლომდე არ მჯეროდა, რომ შენი იყო. რომ მეგობართან მღალატობ. აგენტთან დაპირისპირების მოწყობა მომიწია.
– ოჰ, შენ.
– ნუ ბრაზობ, ძვირფასო. გახსოვს, გიყვებოდი ჩვენი ერთობლივი ანგარიშის უპირატესობის შესახებ, რომელიც უკვე 2 წელია გვაქვს. იქნებ, დაგავიწყდა, რომ ანგარიშს მე ვმართავ, შენ კი მხოლოდ ვირტუალური ბარათი გაქვს. ახლა ანგარიშზე დარჩა ბინის ქირის, კომუნალურების და წვრილმანების ფული. დანარჩენი ცალკე პირად ანგარიშზე გადავიტანე.
– ამას ვერ გაბედავდი! – გიორგიმ ტელეფონი ამოიღო და მობილურ აპლიკაციაში შევიდა.
– შემეძლო, ჩემო ერთგულო. 3 საათის წინ ბანკის შეტყობინებები გავთიშე, – მშვიდად გააგრძელა ნატომ. – დიახ, ჩემს ანგარიშზე შენი ბარათები დავხურე. შეყვარებულს დაურეკე და უთხარი, რომ დღეს მასთან რჩები. ვერ შემოხვალ ჩემს ბინაში.
– რა?
– დღეს საკეტი გამოვცვალე. მეპატრონე სიამოვნებით დამთანხმდა, თუ ამას ჩემი ხარჯით გავაკეთებდი.
– და თუ?
– თუ არ აღმოჩნდებოდი ის, ვინც ხარ, გეტყოდი, რომ საკეტის გამოცვლა გადავწყვიტე, რადგან ჩვენს უბანში ქურდობა გახშირდა. ხომ იცი, როგორი წინდახედული ვარ. ასე რომ დაურეკე, დაურეკე.
– ნატო, მოიცადე. ასე ცხელ გულზე არ მოიქცე.
– „ცხელი“ დიდი ხანია აღარაა. ხვალ განქორწინებაზე შეგეხმიანები. არ გაბედო ფულის თემაზე დალაპარაკება. იქ შენი მაქსიმუმ 30% იყო. ახალ ბინაში ბედნიერ ცხოვრებას გისურვებ!
