მეგობარი მეკითხება, სად ვპოულობ ასეთ თავხედებს? – ჰყვება 30 წლის აზა. – ნამდვილად, რატომღაც სხვანაირი არასდროს მხვდება. აი, ანრი ინტერნეტში არ გამიცნია, როგორც ჩვეულებრივ ხდება, არამედ რეალურ ცხოვრებაში, კონფერენციაზე. სახლში მიმიყვანა, ტელეფონის ნომერი გამომართვა. მეორე დღეს მივლინებაში წავიდა, ამიტომ ნაცნობობა მიმოწერით გაგრძელდა. ჭკვიანი, ნაკითხი, ცხოვრებაზე საღი აზრით. მომეწონა. რამდენიმე კვირაში დაბრუნდა, რესტორანში დამპატიჟა და სიამოვნებით დავთანხმდი. უკვე რამდენიმე წელია აზასთვის ცნობილია თანამედროვე გოგოების პრობლემა – მამაკაცთან სერიოზული ურთიერთობისთვის მომწიფდა, იდეალურია, თუ ოჯახს შექმნის და ბავშვს გააჩენს, მაგრამ ისეთი შთაბეჭდილებაა, რომ ნორმალური მამაკაცები გაქრნენ.
– ადრე, როცა მსგავსი რამ მესმოდა, მხოლოდ მეცინებოდა! – ჰყვება აზა. – ვფიქრობდი, რომ ნორმალურ ქალებს ეს პრობლემა არ აქვთ. ვხედავ, რომ აქვთ, თან როგორ!
ერთხელ უნივერსიტეტში პირველ კურსზე თავბრუდამხვევი რომანი ჰქონდა. ბიჭმა ხელი სთხოვა და მაშინვე დათანხმდა. დედამ ძლივს დაარწმუნა, რომ ქორწილი „სესიების დასრულებამდე“ გადაედო. დღემდე დედის მადლიერია. რამდენიმე თვეში გატაცება გაქრა. ბედნიერებაა, რომ მაშინ გათხოვება და „საყვარლისგან“ დაორსულება ვერ მოასწრო ისე, როგორც ოცნებობდა.
საქმროსთან განშორების შემდეგ რამდენიმე წელი ურთიერთობაზე არ დაფიქრებულა. როცა დაფიქრდა, აღმოაჩინა უცნაური რამ. მხოლოდ უცნაური კაცები აქცევენ ყურადღებას. აი, დაქალების ქმრები კაცებს ჰგვანან, ჭკვიანები, ხელგაშლილები, თვითკმარები, მზრუნველები. თავს ევლებიან, ყვავილებს, საჩუქრებს ჩუქნიან, ხვდებიან, აცილებენ, ნერვიულობენ.
– მე კი ერთუჯრედიანები მხვდება! – კვნესის აზა. – არა ერთუჯრედიანი, არამედ უარესი, პარაზიტი. გასულ ზაფხულს ბიჭი გავიცანი. რამდენიმე შეხვედრის შემდეგ აცხადებს, ჩემთან გადმოდი. ვეკითხები, ხომ არ არის ადრე. ის კი, არა, რას ამბობ, რას ველოდოთ? გადავდივარ! იპოთეკის აღება და მთელი ხელფასის ბინაში ჩადება გადავწყვიტე, შენი ფულით ვიცხოვრებთ!. როგორ მოგწონს? უნდა გადავსულიყავი, მასთან მეცხოვრა, მეკვება და დამილაგებინა, მერჩინა, სანამ თავისთვის ბინას ყიდულობდა. ვერ ხვდებოდა, რომ მართალი არ იყო. შენთვის რა ცუდია. ბინას არ ქირაობ, უფასოდ იცხოვრებ. ფუ!
– ხდება ხოლმე. ერთი შტერი შეგხვდა და უკვე დასკვნები გამოგაქვს. ამბობ, მხოლოდ პარაზიტები არიან.
– მხოლოდ ერთი რომ იყოს! მანამდე იყო ბიჭი, რომელიც დაქალის ქორწილში გავიცანი. თითქოს გარეგნულად მოვეწონე, პაემანზე დამპატიჟა. აი, ზის, კაფეში ჭამს და განიხილავს, დავქორწინდები მხოლოდ მასზე, ვინც ჯანმრთელ ვაჟს გამიჩენს. ვეკითხები, გოგო რომ იყოს? მპასუხობს, რომ მხოლოდ ვაჟის გაჩენის შემდეგ დაქორწინდება. გოგო არ სჭირდება. მასთან საქმის დაჭერა საერთოდ აღარ მომინდა, უბრალოდ ავდექი და წამოვედი.
ერთი შეხედვით, ანრი წინა შეყვარებულებიდან განსხვავდებოდა. აზა მუხთლობას არ ელოდა, ამიტომ პაემანზე წავიდა.
– ცენტრში რესტორანში დამპატიჟა. ასეთ ადგილებში არ დავდივარ, უბრალოდ ფულის ხარჯვის აზრს ვერ ვხედავ. მესმის, რომ იაფი ადგილი არაა. ვეუბნები, ალბათ, ძვირია? მპასუხობს, არა, თითქოს, ძვირი არაა, სამაგიეროდ გემრიელია და ნორმალური ულუფები. მოკლედ, მიმიყვანა, დავსხედით, მიმტანმა მენიუ გადმოგვცა. ფასებს ვუყურებ, უბრალოდ იკბინება. ჩემი კავალერი აცხადებს, წინააღმდეგი ხომ არ ხარ, რომ ყველამ თავისთვის გადაიხადოს?
აზას ფული თან ჰქონდა, მაგრამ თეფშ კერძზე ბევრის დახარჯვა არ სურდა.
– მენიუს ვუყურებ და ვეუბნები, ანრი, ჩემთვის ძალიან ძვირია. მპასუხობს, არაფერია, შეგიძლია სამკერძიანი სადილი წასახემსებლებით არ შეუკვეთო. სალათი შეუკვეთე. ვუყურებ, სალათიც ბიუჯეტური არაა. მიმტანი მოგვიახლოვდა, ფინჯანი ყავა ვთხოვე. მეკითხება, სულ ეს არის? ვეუბნები, დიახ. მიმტანი ჩემი თანამგზავრისკენ მიბრუნდა და ეკითხება – და თქვენ? მან კი დაიწყო შეკვეთა, ერთი, მეორე, მესამე. ნახევარი მენიუ მიუტანეს. ციცქნა ფინჯანი ყავით ვზივარ და ჩემ გვერდით არის წასახემსებლები, კერძები, უამრავი თეფში, მაგრამ ჩემი არაა, არამედ ანრის. მეუბნება, სადილობა ვერ მოასწრო და ჭამა სურს. ამ ყველაფერს გადავხედე. თუ ასეთი მშიერი ხარ, ჭამე, არ დაიხრჩო. ავდექი, რამდენიმე ათიანი მაგიდაზე დავტოვე და წამოვედი.
როგორ ფიქრობთ, ნორმალურია კაცმა გოგონა რესტორანში დაპატიჟოს და მოაწყოს ასეთი რამ? ხედავს, რომ გოგოს სალათის შეკვეთაც არ შეუძლია, თავად სუფრა საჭმელებით გაავსო და არც დაპატიჟა. როდის დაწვრილმანდნენ კაცები ასე? მართალია აზა, რომ ასეთებს მაშინვე შორდება? მორიგი ერთუჯრედიანი?
თუ მერე რა, ადამიანს ჭამა სურს, საკუთარ ფულზე უფლება აქვს, ხოლო აზას კერძები მერკანტილურად არ უნდა დაეთვალა. პირველ პაემანზე არავინ არავის წინაშე ვალდებული არაა. არც უკანასკნელზე.
