დაქორწინებული ცოლ–ქმრის ქონება საერთოა. როგორც წესი, ადამიანები ქორწინდებიან, სახლს ყიდულობენ ან იპოთეკას აფორმებენ. ეს ყოველთვის რისკია, რადგან ერთმანეთს შეიძლება გაშორდეთ და შემდეგ ბინის გაყოფა მოგიწიოთ. როგორ მოვიქცეთ ამ შემთხვევაში? დღევანდელ ისტორიაში ცოლ–ქმარს შორის ნდობის შესახებ გიამბობთ, ასევე ღირს თუ არა დაქორწინებამდე მშობლების მოსმენა.
ცოლ–ქმრის უძრავი ქონება ქორწინებაში – ნიას მამუკა ერთი ნახვით შეუყვარდა. მოხდენილი მამაკაცი მასზე 8 წლით უფროსი იყო, თუმცა ასაკობრივი სხვაობა არ აწუხებდა. ამას გოგონას მშობლებზე ვერ ვიტყვით. მამამ მაშინვე გააფრთხილა: „შვილო, არ იჩქარო. მასთან მინიმუმ ერთი წელი იცხოვრე და შემდეგ შეხედე. გათხოვებას მოასწრებ!“.ნია მასში დარწმუნებული იყო. მამუკამ გაცნობიდან რამდენიმე თვეში ხელი სთხოვა. დიდებული ქორწილი გადაიხადეს. ეს გასაკვირი არაა, რადგან მამუკა ფულს კარგად გამოიმუშავებდა. უნდა ითქვას, რომ მეგობრებთან ან ნაცნობებთან ერთ შანსს არ ტოვებდა, რომ არ დაეკვეხნა, რამდენის გაკეთება შეეძლო. ნიას ეს მოსწონდა კიდეც. ოღონდ მალე მამუკამ საყვედურები დაიწყო, რომ ნია დიდი შემოსავლისკენ ისწრაფვოდა.მამაკაცი ბრაზობდა, რომ ნია ყოველთვე დედას თავის, არც თუ ისე დიდი ხელფასის ნაწილს ურიცხავდა. არ ესმოდა, რატომ უნდა დახმარებოდა მშობლებს, რადგან ისინიც მუშაობენ. ქმრის საყვედურებზე პასუხობდა: „ასე გამზარდეს, სხვანაირად არ შემიძლია.“
განქორწინების მიზეზი – თანდათან ცოლ–ქმრის ურთიერთობა გაუარესდა. სულ კამათობდნენ და ერთმანეთს საკუთარ სიმართლეს უმტკიცებდნენ. რაღაც მომენტში ერთმანეთს დაშორდნენ და საუბარი შეწყვიტეს.ჯერ კიდევ ახალგაზრდა მამუკამ საყვარელი გაიჩინა. ნია მალე მიხვდა, რომ უღალატეს. იმავე დღეს ნივთები შეაგროვა და განქორწინება გადაწყვიტა. ამის გაგებისას მამუკამ ცოლის დაცინვა დაიწყო: „სად მიდიხარ? არავინ გყავს! სად იცხოვრებ?“ნია მალე მიხვდა, რომ ქმარი არ უყვარდა. თავის დასაცავად მზად იყო. „სასაცილო ხარ, საცხოვრებელი მაქვს, არ ინერვიულო. ამაზე წინასწარ ვიზრუნე!“ აღმოჩნდა, რომ მთელი ეს დრო დედას ფულს ტყუილად არ აძლევდა. დედის სახელზე გაფორმებულ იპოთეკას იხდიდა.განქორწინების შემდეგ ცოლ–ქმრის საერთო ქონება ასე თუ ისე მაინც გაიყოფა. ნიას მამამ ეს გათვალა, ამიტომ ბინის მშობლების სახელზე გაფორმება დაარწმუნა. გრძნობდა, რომ ადრე თუ გვიან ქალიშვილი მიხვდებოდა, რომ შეცდომა დაუშვა. განქორწინება მხოლოდ დროის საკითხი იყო.ნიამ ქმარს ყველაფერი უამბო, მაგრამ ის უარყოფდა. არ სჯეროდა, რომ ეს შესაძლებელი იყო. წასვლისას თქვა: „მაინც ვერაფერს მიხვდი“. ერთმანეთს სასამართლოში შეხვდნენ. მამუკას განქორწინება არ სურდა, ფიქრობდა, რომ ახალი ბინის ნაწილზე იჩივლებდა, თუმცა ეს შეუძლებელი იყო.როგორც კი, თავისუფალი ქალი გახდა, მშობლებთან მადლობის გადასახდელად მივიდა: „მაპატიეთ, რომ არ მოგისმინეთ. მართლები იყავით. მაგრამ მიხარია, რომ ფასდაუდებელი გამოცდილება მივიღე.“
ცხოვრებისეული სიბრძნე: რას გვასწავლის ეს ისტორია? – ზოგჯერ კარგად უნდა დაიწვათ, რომ ცხოვრება თავის ადგილზე დალაგდეს. ზრდასრული შვილები მშობლებს ყოველთვის არ უსმენენ. განსაკუთრებით მაშინ, როცა საქმე სასიყვარულო საქმეებს ეხება. ვფიქრობთ, რომ ცდით და შეცდომებით მიღებულ საკუთარ ცხოვრებისეულ გამოცდილებაზე უკეთესი არაფერია. დარწმუნებული ვართ, რომ ნია თავის სიყვარულს კიდევ იპოვის. როგორ ფიქრობთ, ცოლ–ქმრის უძრავი ქონება ყოველთვის საერთო უნდა იყოს?
