ყველა მშობელს სურს, რომ მისი ბავშვი ფსიქიკური და ფიზიკური ნორმების შესაბამისად გაიზარდოს. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, როცა ბავშვი სიარულს, ლაპარაკს და გარემო სამყაროსთან ურთიერთქმედების სწავლას იწყებს. თუ ყველაფერი გეგმის მიხედვით ხდება, მაშინ ნერვიულობის მიზეზი არ არსებობს და ბედნიერი მშობლები ორმხრივი კომუნიკაციით ბედნიერები არიან.
შფოთვის ერთ-ერთი მიზეზი 18 თვეზე უფროს ბავშვებში მეტყველების ან ხმის არ არსებობა არის. ითვლება, რომ ამ დროისთვის ბავშვს დაახლოებით 10 სიტყვის თქმა უნდა შეეძლოს, შემდეგ კი სიტყვის მარაგის აქტიური შევსება იწყება. 2 წლისთვის ბავშვს მარტივი ფრაზების წარმოთქმა და უფროსების ნათქვამის კარგად გაგება შეუძლია, ასევე აქტიურად იყენებს ჟესტებს. ბავშვების დაახლოებით 15%-ს მეტყველების განვითარება შენელებული აქვს.
გაითვალისწინეთ, რომ თითოეული ბავშვი ინდივიდუალურია, განვითარების საკუთარი ტემპი აქვს და ნორმიდან ზოგიერთი გადახვევა დასაშვებია. თუ 3 წლამდე ბავშვი არ ლაპარაკობს, ხოლო მისი თანატოლი მეზობელი უკვე მეორე ენას ფლობს, მაშინ დაფიქრება ღირს.
ყურადღება მიაქციეთ, რამდენად ხშირად ელაპარაკებით და ეთამაშებით ბავშვს, როგორი მეტყველება გაქვთ, რადგან ბავშვები უფროსებს ბაძავენ. ხშირად პრობლემა სწორედ აღზრდაში იმალება, როცა ბავშვს ოჯახის წევრები სათანადო ყურადღებას არ აქცევენ.
უნდა შეამოწმოთ, ბავშვს სმენის და მეტყველების აპარატის პრობლემები ხომ არ აქვს. ამისთვის პედიატრს მიმართეტ, რომელიც ბავშვის ზოგადი განვითარების დონეს განსაზღვრავს და მეტყველების შეფერხების მიზეზს დაადგენს. ზოგჯერ ეს პრობლემა დაავადების არსებობაზე მიუთითებს.
შესაძლოა, პედიატრმა ლოგოპედთან გაგიშვათ, რომელიც მეტყველების გასავითარებლად ვარჯიშებს გირჩევთ. ყურადღებით შეასრულეთ, რომ სკოლის დაწყებამდე ბავშვს ენის უნარის პრობლემები არ ჰქონდეს და პროგრამის ათვისება მოახერხოს.
მთავარია – პანიკაში არ ჩავარდეთ, არამედ პრობლემა დროულად აღმოაჩინეთ და სპეციალისტის მითითება გაითვალისწინეთ.
თუ სტატია ინფორმაციული იყო, მეგობრებს სოციალურ ქსელში აუცილებლად გაუზიარეთ.
