რა თქმა უნდა, თითოეული ჩვენგანი განსხვავდება საკუთარი ნიჭითა და უნარებით სხვა ადამიანებისგან. როგორც სკოლაში: ზოგი კარგად ერკვევა სპორტში, ზოგი კი უფრო ახლოს არის ზუსტ მეცნიერებებთან. მხოლოდ ახლა, ზრდასრულ ასაკში, მნიშვნელოვანია არა ნიშნები, არამედ უნარები, რომლებიც შეიძლება გამოყენებულ იქნას პრაქტიკაში. ხდება ისე, რომ ზრდასრული მამაკაცი, რომელიც მთელი ცხოვრება ფიზიკურად მუშაობდა, იძულებულია დაზოგოს თითქმის ყველაფერზე. 19 წლის ახალგაზრდამ კი უკვე იცის როგორ გამოიმუშაოს ფული მანქანისთვის, ბინისთვის და შვებულების საზღვარგარეთ გასატარებლად. ასეც ხდება.
მაგრამ, რაც არ უნდა მსურდეს, რომ კიდევ ერთხელ შევაქო თანამედროვე ახალგაზრდობა, მაინც ყველა არ არის გენიოსი და ვუნდერკინდი. ზოგიერთზე ბუნება ისვენებს. თუმცა ყველაფერი ისე ცუდად არ არის, როგორც თქვენ ფიქრობთ. მთავარია, მეტი ისწავლო, ყოველთვის აკონტროლო თავი და ნაკლებად უყურო 90-იანების სერიალებს. შემდეგ კი, ნახავთ, რომ ცხოვრების გაგება თავისით მოვა. ეს არის ახალგაზრდა თაობის მთავარი პრობლემა: არასწორი ცხოვრებისეული შეხედულებები და გარე გავლენისადმი დაქვემდებარება.
როგორ ვიშოვოთ ფული მანქანისთვის
62 წლის ასაკში მართლა მიკვირს, რომ ჯერ კიდევ შემიძლია არა მხოლოდ გულით, არამედ გონებითაც ვიფიქრო. რატომღაც, ყველა ჩემმა მეგობარმა დაკარგა ეს უნარი დიდი ხნის წინ. გონებაში მხოლოდ სერიალები, შვილიშვილები და სუფთა ჰაერზე სეირნობა აქვთ. იქნებ მე თვითონ რომ არ მენახა სხვა ცხოვრება, არ გამკვირვებოდა, მაგრამ მე მოვახერხე მოგზაურობა მსოფლიოში და ვნახე, როგორ ცხოვრობენ საზღვარგარეთ. იქაური ხალხისთვის მეშვიდე ათწლეული ჯერ არ არის ასაკი. მე სრულიად ვეთანხმები მათ. მაშ, რატომ არ მიდის საქმეები ჩვენთვის კარგად?
ალბათ დავიწყებ იმით, თუ როგორ აღმოვჩნდი პირველად უცხო ქვეყანაში. რეალურად საკმაოდ ბანალური ამბავია. მერწმუნეთ, ჩემსავით უამრავი ადამიანია ყოფილ სსრკ-ს ქვეყნებიდან. უბრალოდ ფულის შოვნა მჭირდებოდა, რომ ჩემი ორი ქალიშვილი და ერთადერთი ვაჟი მერჩინა. ზოგადად, ახალს არაფერს გეტყვით. იტალიაში გავემგზავრე, საკმაოდ დიდი დრო დავკარგე, სანამ სამუშაოდ შესაფერის ადგილს ვიპოვიდი. მერე სამსახურმა ჩამითრია და დავიწყე ჩემი შვილებისათვის ფულის შეგროვება. სულ ესაა.
ფულის გამომუშავება ადვილი საქმე არ არის და დიდი დროც სჭირდება. როდესაც იტალიაში ჩამოვედი, 37 წლის ვიყავი. რა თქმა უნდა, სულ არ ვმუშაობდი, ხანდახან სახლში ვბრუნდებოდი. ესპანეთშიც და საფრანგეთშიც ვიყავი… მოკლედ, ჩემს ქალიშვილებს ქორწილების გადახდაში და სახლების ყიდვაში დავეხმარე. ჩემმა ვაჟმა, ლაშამ, ოჯახი ყველაზე გვიან შექმნა. ქორწილის შემდეგ, რომელსაც მე ვერ დავესწარი, მან აქტიურად დაიწყო ნორმალური სამსახურის ძებნა. მანამდე კმაყოფილდებოდა სხვადასხვა დროებითი სამსახურით.
მაგრამ ჩემს შვილს ერთი პრობლემა აქვს. არ ვიცი, ეს ყველაფერი მამამისის ბრალია თუ იმის, რომ უმეტესად მხოლოდ დების გარემოცვაში იყო. არაფერის გაკეთება არ შეუძლია, უბრალოდ არ ისწავლა. რაღაცის შეკეთება, გატეხილი დენცქვიტის გამოცვლა ან ტელევიზორის კაბელის შეკეთება – მისთვის უფრო ადვილია, წავიდეს და მეზობლებს სთხოვოს ეს ყველაფერი. ასეთი საქმეები მისთვის არ არის. და ეს მას ყოველთვის უქმნიდა სირთულეებს. თავად გესმით, როდესაც მდიდარი არ ხარ, რაღაცები უნდა ისწავლო.
ჩემმა შვილმა გადაწყვიტა ცოტაოდენი ფულის გამომუშავება, სანამ მისი მეგობარი ავად იყო. დაკავდა კერძო გადაზიდვებით, მაგრამ სხვისი მანქანით. იმის ნაცვლად, რომ რაიმე ესწავლა ან ქარხანაში მაინც დაეწყო მუშაობა. მას მოსწონდა, რომ შეეძლო საჭესთან მთელი დღე ჯდომა და ამაში კარგი ფულის აღება. ლაშა საერთოდ არ ფიქრობდა იმაზე, რომ ახლა მას ოჯახი ჰყავდა. და, როგორც ჩანს, ის იმდენად შთანთქა ამ სიხარულმა, რომ ოცნებამ გაიტაცა და ავარიაში მოყვა. კარგია, რომ თავად მაინც ცოცხალი გადარჩა, რამდენიმე მოტეხილობით.
აღმოჩნდა, რომ მანქანა არ იყო დაზღვეული, მითუმეტეს ასეთი მოვლენისგან. ეს იმას ნიშნავდა, რომ რემონტისთვის თანხა სრულად უნდა გადაეხადა. სად უნდა ეშოვნა ფული, როდესაც ბანკებსაც კი არ სურდათ ჩემი შვილისთვის სესხის მიცემა? რა თქმა უნდა, იმ დროს ვმუშაობდი და ფული მქონდა, მაგრამ სწორედ იმ პერიოდში გავუგზავნე ჩემს ქალიშვილს გარკვეული თანხა საბინაო საკითხის მოსაგვარებლად. ასე რომ, ჩემი შესაძლებლობებიც კი ამ შემთხვევაში ძალიან შეზღუდული იყო.
ალბათ იკითხავთ, რა უნდა გექნათ? მე გიპასუხებთ – არაფერი! ჩემი რძლის ადგილზე რომ ვყოფილიყავი, არაფერს გავაკეთებდი, ან, დიდი ალბათობით, უბრალოდ განქორწინებას მოვითხოვდი და ამით დამთავრდებოდა. კიდევ ერთი ბეჭედი პასპორტში და არავითარი სინანული. მაგრამ რა გააკეთა მან ამის ნაცვლად? დამირეკა და მთხოვა გამეგო, ვინმეს ხომ არ ჰქონდა სამუშაო მისთვის. ჩვენი გათვლებით, მას წელიწადნახევარში შეეძლო ფულის გამომუშავება დამტვრეული მანქანის შესაკეთებლად. მაგრამ გამგზავრება ახლა, როცა ქორწილიდან ერთი წელიც არ გასულა? საოცარი გოგონაა. მაგრამ მე მისთვის ხელი არ შემიშლია.
ასე რომ, მთელი ორი წელი ვიცხოვრე ჩემს რძალთან ერთად. მეზობლები ვიყავით, მაგრამ ხშირად დავდიოდით ერთმანეთის მოსანახულებლად. და ეს ყველაფერი მაშინ, როცა ჩემი შვილი სახლში იჯდა და სამსახურს ეძებდა. თავიდან მეჩვენებოდა, რომ მთელი ეს ამბავი დიდხანს არ გაგრძელდებოდა. ან რძალი დაგეგმილზე ადრე წავიდოდა სახლში. ან მე ვერ გაუძლებდი და შევწყვეტდი მასთან ურთიერთობას. მე უფროსი ვარ, ის ახალგაზრდა. თაობათა კონფლიქტი.
სინამდვილეში, ყველაფერი პირიქით აღმოჩნდა. მიუხედავად იმისა, რომ დიდი ხანია ვმუშაობდი, ჩემდა სამარცხვინოდ, ადგილობრივი ენა ძალიან ცუდად ვიცოდი. ლიკა ძალიან კარგად ერკვეოდა იტალიურში. რაღაც მომენტში გრამატიკისა და სინტაქსის შესახებაც მიყვებოდა რაღაცებს და, არ ვიცი რატომ, მაგრამ მე ვუსმენდი. ზოგადად, ჩემი ცოდნის დონე ჩემთვის საკმარისი იყო. მაგრამ თუ განვითარებას შევწყვეტთ, რად ვიქცევით?
ზოგადად, იმ პერიოდის მანძილზე, რაც ერთად ვმუშაობდით, მე და ჩემი რძალი დიდი მეგობრები გავხდით. მე ვაჩვენებდი, სად იყო ყველაზე იაფი მაღაზიები და ლიკა ბევრ ჩვენს თანამემამულეს გავაცანი. ჩვენს ირგვლივ ხალხს უკვირდა კიდეც, როგორ ურთიერთობდნენ დედამთილი და რძალი საუკეთესო მეგობრებივით. როგორც ჩანს, საერთო საქმე ძალიან აახლოებს. ვგრძნობდი ამას და მომწონდა ეს მდგომარეობა. ამიტომ, როდესაც ლიკა სახლში დაბრუნდა, ცოტა ვიტირე კიდეც. რა თქმა უნდა, ჩემი შვილის ცოლი აქ ფულის საშოვნელად იყო ჩამოსული, მაგრამ იმ დღესვე მომენატრა, როგორც კი წავიდა.
ახლა წარმოიდგინეთ ჩემი ნერვიულობა და გაოცება, როდესაც ჩამოსვლის პირველივე დღეს მას ვიდეოზარის საშუალებით ვესაუბრე. აღმოჩნდა, რომ სანამ მე და ჩემი რძალი ვმუშაობდით, ჩემს შვილს დრო არ დაუკარგავს. მან დაიწყო გართობა, გამოგზავნილი თანხის ნაწილი დახარჯა საკუთარი ვალის გასასტუმრებლად და, ზოგადად, ბევრი რამ შეიცვალა უარესისკენ. ეს არის სიახლე. მეტიც, როცა მე და ლიკა ვსაუბრობდით, მისი მთვრალი ბუზღუნი გავიგონე. კიდევ კარგი, რომ მას ქალზე ხელი არასოდეს აუწევია. იმ დღეს გაგონილის გამო თმა გამიჭაღარავდა და სახლში დაბრუნებაზეც კი ვფიქრობდი.
ზოგადად, ახლა კმაყოფილი ვარ ჩემი გადაწყვეტილებით და თავს დამნაშავედ არ ვგრძნობ არაფერში. იმიტომ, რომ მე არ გადავაბიჯე ჩემს პრინციპებს, ჩემი ზრდასრული შვილის დასაცავად. ლაშა ისე მოიქცა, როგორც თავად ჩათვალა საჭიროდ. მიუხედავად იმისა, რომ ცოლმა მისი დახმარება გადაწყვიტა, უღალატა. და საერთოდ, თავიდანვე უფრო ფხიზელი თვალით უნდა შეგვეხედა ყველაფრისთვის. ახლა კი რა, ლიკამ მიატოვა და სწორადაც მოიქცა. მე კი, გარკვეული დასკვნები გამოვიტანე ჩემთვის.
არ უნდა დაგვავიწყდეს ისიც, რომ ვალი ისევ გადასახდელია და წამმზომი ჩართულია. ლაშას არც ფული აქვს, არც მოტივაცია და არც ცოლი ჰყავს. როგორც ალბათ უკვე მიხვდით, მას მეც უარი ვუთხარი. ამის შემდეგ ჩვენი ურთიერთობა ძალიან გაუარესდა. თუმცა არაფერს ვნანობ: ჩემი ვაჟი გაქრა, მაგრამ ქალიშვილი გამიჩნდა. ამის გამო კი, რომ შევძელი ამ ყველაფრის დაწერა და ინტერნეტში განთავსება, ლიკას მადლობელი ვარ, მან მასწავლა. ხანდახან ნამდვილ შვილებს საკმაოდ მოწიფულ ასაკში ვიძენთ, ყოველ შემთხვევაში, ზუსტად ასე მოხდა ჩემს სიტუაციაში.
