არასოდეს მიფიქრია, რომ საკუთარ აგარაკზე სახანძრო დაცვასთან მექნებოდა საქმე. ეს შემაშფოთებელია! მინდა გიამბოთ, თუ როგორ სიტუაციაში აღმოვჩნდი. ასევე გიამბობთ, თუ როგორ უნდა დაწვათ ფოთლები, რომ თავი აარიდოთ ჯარიმას.
ჩვეულებისამებრ, შემოდგომის ფოთლები და მშრალი ტოტები ძველ ლითონის კასრში ჩავყარე და გადავწყვიტე დამეწვა, რათა ჩემი ბოსტნისთვის ნაცარი მქონოდა. მე ამას ათწლეულების განმავლობაში ვაკეთებდი და არასდროს მქონია არანაირი პრობლემა! მაგრამ ამჯერად, ჩემი მეზობლები, როგორც ჩანს, ჩემი ცეცხლის კვამლმა შეაწუხა.
წარმოიდგინეთ, სახანძრო ბრიგადა გამოიძახეს და ისინიც გამოცხადდნენ თითქოს ჩემთან ხანძარი ყოფილიყო! ფრთხილად ვწვავდი კასრში ფოთლების მორიგ პორციას. ამ დროს მეხანძრეები მოვიდნენ და დაიწყეს ყვირილი, რომ მე სახანძრო უსაფრთხოებას ვარღვევდი!
ვეუბნები – ბიჭებო, რას მეუბნებით, ამას ყოველ შემოდგომაზე ვაკეთებ, პრეტენზია არავის ჰქონია! მათ მიპასუხეს, რომ ამ წლიდან ამოქმედდა პირად ნაკვეთებზე ნაგვის დაწვის აკრძალვა. და მაშინვე გამომიწერეს ჯარიმა სწორედ ამ აკრძალვის დარღვევისთვის!
გაოგნებული ვიყავი! გასაგებია, რომ ამ ჩამშვებ მეზობლებს უბრალოდ შურისძიება სურდათ ჩემზე ჩემი ბებერი ძაღლის გამო, რომელიც ზოგჯერ ღამით ყეფს. მაგრამ მეზობელს რომ ჩაუშვა და დააჯარიმებინო, ეს უკვე ნამეტანია!
მოკლედ, ამ ჯარიმის გადახდა მომიწია. და ეს ყველაფერი იმიტომ, რომ ვიღაც ვერ იტანს კვამლს მეზობლის ცეცხლიდან! ახლა უკვე ვიცი, როგორი მეზობლები მყავს. შურისძიების გეგმა უკვე მოვიფიქრე, ის ტკბილი იქნება…
როგორ დავწვათ მცენარეული ნარჩენები აგარაკზე
აგარაკზე მცენარეული ნარჩენების დასაწვავად დიდი ხანია ერთ ჭკვიანურ და უსაფრთხო ხერხს მივმართავ. ფოთლებს და ტოტებს დახურულ ლითონის კასრში ვწვავ.
ეს საშუალებას მაძლევს სრულიად უფასოდ მივიღო ნაცარი მცენარეებისათვის. მაგრამ ამავდროულად, ვცდილობ დავიცვა გარკვეული წესები, რათა არ დავარღვიო კანონი და არ შევუქმნა დისკომფორტი მეზობლებს (ასე ვფიქრობდი ადრე).
მე ყურადღებით ვარჩევ, რის დაწვა შეიძლება. ცეცხლში ვყრი ხეების და ბუჩქების მშრალ ტოტებს, ჩამოცვენილ ფოთლებს და ძველ ჩალას. ვწვავ მხოლოდ მცენარეულს ნარჩენებს. მე არასოდეს არ ვწვავ დასაწვავად ისეთ საშიშ ნივთიერებებს, როგორიცაა პლასტმასი, რეზინი ან ქიმიკატები.
ვარჩევ შესაფერის დროს, როცა ხანძრის კვამლი მეზობლებს არ შეაწუხებს. უმჯობესია ზამთარში ან შემოდგომაზე, როცა გარეთ არავინ ისვენებს. და, რა თქმა უნდა, ვაკვირდები ქარის მიმართულებას, რომ კვამლი სახლებისკენ არ წავიდეს.
დიდ გროვას ერთდროულად არ ვწვავ. კასრში 2-3 სათლ ნარჩენს ვყრი და პატარა ცეცხლს ვანთებ. ყოველთვის ხელთ მაქვს წყლის კონტეინერი, რომ საშიშროების შემთხვევაში ცეცხლი ჩავაქრო.
თუ „ნაგვის“ დაწვის საშუალება არ გაქვთ
გარდა უსაფრთხო დაწვისა, მე ასევე ვიყენებ ნარჩენების უტილიზაციის ალტერნატიულ მეთოდებს, რომლებიც სარგებელს მაძლევს.
- 1. ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი მეთოდია კომპოსტირება. მცენარეთა ნარჩენებს ვყრი კომპოსტის გროვაში ან ორმოში (წინასწარ დამუშავებულია). იქ მიდის ძველი ბალახი, ჩამოცვენილი ფოთლები, ტოტები და სხვა “მწვანე” ნაგავი. მიკროორგანიზმების მიერ რამდენიმეთვიანი აქტიური დამუშავების შემდეგ მიიღება შესანიშნავი ორგანული სასუქი.
- 2. ნახერხს და ხის ნატეხებს ვიყენებ ნიადაგის მულჩირებისთვის. ეს ხელს უშლის სარეველების ზრდას და ინარჩუნებს ტენიანობას ნიადაგში. დროთა განმავლობაში, ნახერხი ლპება და ნიადაგს ამდიდრებს.
- 3. დაქუცმაცებულ ფოთლებს და ჩალას ბოსტნეულის დარგვისას ვიყენებ, ეს აუმჯობესებს ნიადაგის სტრუქტურას. ხოლო ზამთრის ნარგავების დასაცავად, საფარ მასალად ფოთლებს ვიყენებ.
ყოველთვის ვცდილობ მეზობლებთან კარგი ურთიერთობის შენარჩუნებას და წინასწარ ვაფრთხილებ საკუთარი გეგმების შესახებ. მაგრამ ამჯერად რაღაც არასწორად წარიმართა. თითქოს, კონფლიქტი არავისთან მქონია…
ზოგადად, ნარჩენების დაწვა უსაფრთხოების წესების დაცვით სრულიად გონივრული გზაა ნაგავთან გამკლავებისა და ბაღისთვის სასარგებლო ნაცრის მოსაპოვებლად. მთავარია გამოიჩინოთ პატივისცემა სხვების მიმართ და ზიანი არ მიაყენოთ გარემოს.
მეგობრებო, უბრალოდ დაფიქრდით, რამხელა სარგებლობის მიღება შეიძლება ბაღისა და ბოსტნის ნარჩენებისგან! მე გაგიზიარეთ ჩემი ფასდაუდებელი გამოცდილება იმის შესახებ, თუ როგორ უნდა გადააქციოთ არასაჭირო ნაგავი ღირებულ სასუქად.