ნამდვილად ლამაზ გოგოდ ვითვლებოდი, მაგრამ დაახლოებით 6 წლის წინ, უნივერსიტეტში სწავლისას, რამდენიმე დღეში ბევრი თმა დავკარგე. ბუდობრივი ალოპეცია ვითარდება ძლიერი სტრესის გამო. ასე მითხრა ყველა ექიმმა ვისთანაც მივედი. დიდი ძალისხმევა დავხარჯე, რომ როგორმე შემეჩერებინა თმის ცვენა და ცოტათი მაინც გამომესწორებინა სიტუაცია.
კვერცხის ზომის სიმელოტე მქონდა, ახლა მისი ზომა ორჯერ შემცირებულია. ლაქა თავის ზედა ნაწილში, შუბლთან ახლოს მდებარეობს. მე მას საგულდაგულოდ ვნიღბავ. მაშინ ამან ძლიერად იმოქმედა ჩემს ფსიქოლოგიურ მდგომარეობაზე, ძალიან „გამტეხა“, მეგონა, რომ შეუხედავი ვიყავი და მეშინოდა, რომ გავმელოტდებოდი. მთელი ამ წლების განმავლობაში იმდენი ფული დავხარჯე ამ სიტუაციის როგორმე გამოსასწორებლად, რომ მაგ ფულით მანქანის ყიდვა შემეძლებოდა. თუმცა, ბოლომდე არაფერი შველის.
ჩემი მშობლები, მეგობრები და ჩემი იმ დროინდელი შეყვარებული დეპრესიიდან გამოსვლაში მეხმარებოდნენ. ძალიან მიხარია, რომ მათ ეს კარგად გამოსდიოდათ. ახლა კი ისევ მიწევს ამ კოშმარის გადატანა. ერთი წლის წინ გავთხოვდი. ცოტა ხნის წინ მცირედ ვიკამათეთ. მიზეზი ის იყო, რომ ჩემმა ქმარმა თავის ყოფილს შემადარა. შევარცხვინე და ვთხოვე, რომ ასე აღარ მოქცეულიყო. შემდეგ კი ის ჩემთვის ყველაზე მტკივნეულ ადგილს შეეხო, მხოლოდ იმის გამო, რომ მე ვუთხარი, რომ წესიერი ადამიანები თავიანთ ცოლებს ყოფილებს არ ადარებენ. ადგა და მოულოდნელად მკითხა: “და შენს თმას რას უპირებ?” წარმოგიდგენიათ, რა საზიზღარია?
რომ იცოდეთ, იმ წუთში რა ვიგრძენი. თითქოს მოულოდნელად მუცელში ჩამარტყეს მთელი ძალით. გაფართოებული თვალებით უყურებდი მას და ვგრძნობდი, როგორ მევსებოდა თვალები ცრემლებით. მან განაგრძო: „რა გჭირდება: დრო, ფული? საერთოდ რამეს აკეთებ ამისთვის?” მან არ იცის, რომ რეგულარულად დავდივარ თმის მეზოთერაპიაზე წელიწადში 3-ჯერ (კვირაში ერთხელ 10 ინექცია), არ აქცევს ყურადღებას, რომ მაქვს ძალიან ძვირადღირებული შამპუნები და თმის მოვლის ასეთივე ძვირადღირებული საშუალებები. მე უბრალოდ მეშინია გამელოტების.
ვუპასუხე, რომ ყველაფერს ვაკეთებ და ცრემლები წამომივიდა. მან სცადა მისი დამშვიდება და მითხრა: “შენ მაინც მიმზიდველი ხარ, ვერ გამიგია, რატომ გეწყინა ასე?” აი, ასე საცოდავად დამამშვიდა. საუბარი გავაწყვეტინე და მაღაზიაში გავედი. დავდიოდი ცარიელ პარკში და ვტიროდი, სანამ ცრემლები არ გამითავდა. დღეს დილით, შხაპის მიღების შემდეგ შევნიშნე, რომ ჩემი ლაქა უფრო ფართო გახდა. მან ორი წინადადებით გაანადგურა ამდენი ძალისხმევა. ასეთი კოლოსალური უკანდახევა მოხდა. რა უნდა გავაკეთო ახლა? ახლა ისევ ყველაფრის და ყველასი მეშინია. სარკეში ჩახედვის მეშინია და მეშინია ქმრის საყვედურების.
ამ ჩხუბამდე თმის საკითხი მხოლოდ ერთხელ განვიხილეთ. მე ვუთხარი, რომ ეს სასიკვდილო არ იყო და ეს არ იყო გენეტიკური დაავადება. სულ ეს იყო. და… ორი წლის შემდეგ ასეთი დარტყმა. მერე სტრიებზე, ცელულიტსა და ნაოჭებზე დაიწყება პრეტენზიები? ყველაზე საშინელი ის არის, რომ აქამდე მასში ასეთი რამ არ შემიმჩნევია. არ ვიცი, როგორ მოვიქცე. მე განქორწინების გარდა სხვა გამოსავალს ვერ ვხედავ.
