მსოფლიოში ბევრი სხვადასხვა მოსაზრება არსებობს იმაზე, რატომ ღალატობს კაცი ცოლს. ესაა „სპორტული ინტერესი“, ურთიერთობისგან დაღლა, ხანმოკლე სისუსტე და ბევრი სხვა რამ. ზოგი ირწმუნება, რომ კაცი ბუნებით პოლიგამია და სხვაგვარად უბრალოდ არ შეუძლია.
თუ ეს უკვე მოხდა, ქალი კარგად უნდა დაფიქრდეს, როგორ მოიქცეს. დაუყონებლივ მიატოვოს თუ ოჯახის, ქორწინების გადარჩენა სცადოს. შესაძლოა, ბავშვებისთვის ძალიან ცუდი იქნება, თუ ერთ წამში მამას წაართმევენ. იქნებ კაცი მთავარი მარჩენალია და ქალს ამის გარეშე ძალიან გაუჭირდება. ერთი სიტყვით, დასაფიქრებელია.
რატომ ღალატობს კაცი ცოლს
მე და ჩემმა მეუღლემ ფინანსური მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად გადავწყვიტეთ, რომ საზღვარგარეთ წავსულიყავი. მარტო არა, არამედ შვილებთან ერთად. ჩემი ბიძაშვილი ნიდერლანდებში ცხოვრობს, ამიტომ მასთან დარჩენა საუკეთესო გამოსავალი იყო. კარგი საბავშვო ბაღიც ვიპოვე. სახელმწიფო საკვებით და გარკვეული თანხით გვეხმარება.
სხვა ქვეყანაში ჩვენს ყოველდღიურობაზე დიდხანს არ შევჩერდები. მხოლოდ იმას ვიტყვი, რომ ძალიან ლამაზია. ყველა ველოსიპედს ატარებს და ერთმანეთს უღიმის. ყოველთვის მეშინოდა ნიდერლანდებში წასვლა იმის გამო, როგორი დამოკიდებულება აქვთ, ასე ვთქვათ, ზოგიერთი მავნე ნივთიერების მიმართ, მაგრამ სინამდვილეში ყველაფერი ბანალური აღმოჩნდა. მას, ძირითადად, ტურისტები იღებენ. ადგილობრივებმა ეს უკვე გადალახეს. მსგავსი რამის მიმართ საკმაოდ მშვიდი დამოკიდებულება აქვთ.
მეუღლეს თითქმის ყოველდღე ველაპარაკები. ბუნებრივია, ძალიან განვიცდი. ერთი მცირე, მაგრამ საკმაოდ მომგებიანი ბიზნესი გვქონდა. ჩემს გარეშე საქმე ცოტა გართულდა. რას ვიზამთ, სიტუაციის მიხედვით უნდა იმოქმედო. ახლა საუკეთესო მდგომარეობაში არ ვიყავით. საერთო მეგობარმა ლიამ დახმარება შემოგვთავაზა. ერთხელ ლია თომას გავაცანი და მას შემდეგ ყველა ვმეგობრობთ.
ლიასთანაც ურთიერთობას ვინარჩუნებდი: ზოგიერთ მომენტებზე კონსულტანცია მიწევდა. ბუნებრივია, უფასოდ არ მეხმარებოდა, ვთვლი, რომ ნებისმიერი შრომა უნდა ანაზღაურდეს. როგორც ჩანს, ჩემს მეუღლეს ამ საკითხზე საკუთარი აზრი ჰქონდა. მოკლედ, 6 თვის შემდეგ დამიკავშირდა დედამთილი, რომელთანაც დიდად არ ვმეგობრობდი.
მირჩია, რომ ბავშვები დავტოვო და სახლში დავბრუნდე. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ჩემს ქორწინებას ვერ შევინარჩუნებ. თავიდან ვერ ვიჯერებდი, რომ მისი მინიშნება სიმართლე იქნებოდა. ყველაფერზე კარგად დავფიქრდი და გადავწყვიტე მეუღლისთვის „სიურპრიზის“ მოწყობა და სტუმრად ჩასვლა. თან სამშობლოს ვნახავ, თან საქმეს მივხედავ.
პირდაპირ დედამთილთან მივედი. საჩუქრები მივუტანე და ჩაის მოდუღება ვთხოვე. სუფრაზე, პირად საუბარში, დამიდასტურა, რომ ლიამ, ჩვენმა მეგობარმა, ჩემს არყოფნაში ჩემი ადგილი დაიკავა. დღის ცვლაშიც და ღამითაც. დედამთილი ამას არ იწონებს, პირველ რიგში იმიტომ, რომ ჩვენი განქორწინება არ სურს. შვილზე და შვილიშვილებზე წუხს.
ქმართან უკვე ხელცარიელი მივედი და ჩვენს ბინაში ყოფილი მეგობრის ნახვამ არც კი გამაკვირვა. მადლობა ღმერთს, თავისი ხალათი მოიტანა. ჩემი ნივთები რომ აეღო, გულწრფელად, დაწვა მომიწევდა. სკანდალი არ ამიტეხავს. უბრალოდ ქმარს აივანზე დავუძახე, სანამ ლიამ ჩაიცვა და ჩვენი ბინა დატოვა. უთქმელად, სცენის გარეშე. ზრდასრულები ვართ. ისტერიკა საჭირო არაა.
აი, თომა უფრო მჭერმეტყველი გახდა. დაიწყო თავის მართლება, ჩემი დადანაშაულება გულგრილ ურთიერთობაში, პასიურობაში. გაირკვა, რომ მას და ლიას უკვე დიდი ხანია, 2 წელზე მეტია, ერთმანეთი მოსწონთ. ზრდასრული ურთიერთობა მხოლოდ რამდენიმე თვის წინ დაიწყეს. ეს ხომ მე გავაცანი, ადრე უნდა მეფიქრა.
დროს აღარ წაგართმევთ და პირდაპირ გეტყვით, რომ დაახლოებით 2–3 საათში ურთიერთობა გავარკვიეთ. ხან ყვირილით, ხან ჩურჩულით. ცრემლები ნიაღვარივით მოდიოდა, თან ორივეს. მივხვდი, რომ ქმარი არ ნანობს. თავს მსხვერპლად თვლის, მაგრამ ამის გაჟღერება არ სურს: სიამაყე უფლებას არ აძლევს. საღამოს სასტუმროში წავედი. მის გვერდით ყოფნის სურვილი არ მქონდა.
უკვე ნომერში ჩემს ბიძაშვილს ყველაფერი ვუამბე. მიპასუხა, რომ ძალიან წუხს, რომ შემიძლია ბავშვებთან ერთად მასთან დავრჩე იმდენ ხანს, რამდენ ხანსაც საჭიროა. როგორც გესმით, ქმრის ბინაში დაბრუნების სურვილი არ მქონდა. რამდენიმე დღე ჩემს საქმეებს მივხედე და ნიდერლანდებში დავბრუნდი.
ბავშვები პატარები არიან. ჯერ ადრეა ავუხსნა, რა ურთიერთობაშია არიან მათი დედა და მამა. რა თქმა უნდა, ამ მხრივ სირთულეები არის. ქმარი ზოგჯერ ვიდეოზარით რეკავს, ამბობს, რომ ლია აღარ შეგვაწუხებს და სურს, რომ შვილების გამო ჩვენი ცხოვრების ეს გვერდი უბრალოდ დავხუროთ.
აქ, ასე შორს, არც კი ვიცი, რა ვიფიქრო. ღალატი სერიოზული საქმეა. ქორწინებაში რომ არ ვიყო, არავის და არასდროს ვაპატიებდი. მაგრამ ახლა დაოჯახებული ვარ. ვალდებულებები მაქვს. რა გავაკეთო განქორწინებულმა და ორი ბავშვით უცხო ქვეყანაში? თომა ამბობს, რომ მსგავსი რამ აღარ განმეორდება.
ამ ყველაფერზე ვფიქრობ და დასკვნა ვერ გამომაქვს. სიტუაცია ისეთია, მტერს არ უსურვებ. რაღაც უნდა გადავწყვიტო, ემოციები უკვე გაქრა. ინტუიცია მკარნახობს, რომ უბრალოდ წავიდე და აქ, ევროპაში ახალი ცხოვრება დავიწყო. თუ შვილებს ვუღალატებ, მთელი ცხოვრება გულზე ლოდივით დამაწვება. სახლში უნდა ვმჯდარიყავი და არაფერი მოხდებოდა.
