უცნაურია, მაგრამ დღესაც, ჩვენს ციფრულ საუკუნეში, სხვადასხვა ჯადოქარი, მკითხავი და წინასწარმეტყველი დიდი პოპულარობით სარგებლობს, განსაკუთრებით გასათხოვარ ქალებს შორის. როგორ მოვაჯადოვოთ კაცი, რა გავაკეთოთ, რომ შვილებს ბედნიერი და წარმატებული ბედი ჰქონდეთ? ეს კითხვები ბევრ ქალს აწუხებს. რა უნდა ქნათ, თუ ამაში დახმარება მხოლოდ სხვა სამყაროს ძალებს შეუძლია. გამოდის, უნდა მიმართოთ.
ზოგი ამას ღიმილით უყურებს, ზოგი სხვის გამოცდილებას ჩუმად იწერს, რომ არ დაავიწყდეს. და მაინც, ინტერნეტ სივრცეში შეგიძლიათ იპოვოთ ბევრი მსგავსი შემთხვევა და ზოგიერთი წარმატებით სრულდება. ცნობილებიც ამბობენ, რომ ბავშვობაში ავადმყოფობის დროს ბებიები კვერცხით და სანთლით კურნალობდნენ.
როგორ მოვაჯადოვოთ კაცი შედეგების გარეშე
გიორგი, ჩემი შვილი, უნივერსიტეტის დასრულების შემდეგ სხვა ქალაქში გადავიდა. საქმე კარგ ხელფასშია, თან ბინაც სწრაფად იპოვა: ოფისთან ახლოს, თითქმის ცენტრში. ზრდასრული ცხოვრებისთვის კარგი დასაწყისია. ძალიან მიხაროდა, რადგან რომელ დედას არ გაუხარდება, როცა შვილის ცხოვრებაში ყველაფერი კარგად ლაგდება?
გულწრფელად, გარკვეულ თანხას მიგზავნიდა, რომ ნაკლები მემუშავა და მეტი დამესვენა. რა თქმა უნდა, ვცდილობდი, რომ ეს ფული არ დამეხარჯა, მომავალი საჭიროებისთვის დამეზოგა, მაგრამ მაინც ძალიან მსიამოვნებდა.
ცოტა რამ გიორგის შესახებ: სკოლაშიც და უნივერსიტეტში ფიზიკური მახასიათებლებით გამოირჩეოდა. სპორტსმენს ვერ უწოდებთ, მაგრამ სწავლა აინტერესებდა, თანატოლებთან ბევრს ურთიერთობდა, ხუმრობა უყვარდა. მის გარემოცვაში გოგონებიც იყვნენ. ახლა სულ უფრო ბევრი დედა ამბობს, რომ მათი ვაჟები სახლში სხედან და ვიდეოთამაშებს თამაშობენ. ჩემი შვილი ასეთი არ იყო.
როცა სხვა ქალაქში საცხოვრებლად გადავიდა, მესმოდა, რომ მალე შეიძლება ოჯახის შექმნა ესურვა და მორალურად მზად ვიყავი. წინააღმდეგ არ ვიყავი. ჭკვიანი ბიჭია, ღირსეულ მეწყვილეს თავად იპოვის. ასე ვფიქრობდი. სწორედ ამიტომ, როცა გავიგე, რომ ურთიერთობაშია, ძალიან გამიხარდა. ოღონდ სიხარული ხანმოკლე აღმოჩნდა.
ერთხელ ერთად ჩამოვიდნენ. გავიცანი ან რაღაც მსგავსი, რადგან დიდხანს არ გაჩერებულან. ვაღიარებ, არ ვიცოდი, რა მეფიქრა. სუფრა გავშალე, თავი მოვიწესრიგე, ბინა დავალაგე. აი, ძვირფასი სტუმრები მოვიდნენ.
ვაჟს 10 კილოგრამი დაკლებული ჰქონდა. ადრე ოდნავ მსუქანი შეგეძლო გეწოდა, ახლა ეს იყო გამხდარი ახალგაზრდა კაცი ჩავარდნილი ლოყებით და გამოწეული ყვრიმალებით. დაჭმუჭნული ტანსაცმელი ეცვა. პერანგი, რომელიც ჯერ კიდევ სტუდენტობის დროს ვუყიდე. ლია, სხვა საქმეა. განსხვავებულად გამოიყურებოდა.
არავის წყენინება არ მინდა, მაგრამ თუ იცვამ პერანგს, რომლიდანაც ზედმეტი კილოგრამები ჩანს, კეთილი ინებე და წესიერად ჩაიცვი. შარვალიც შემოტმასნილი ჰქონდა. მოდურიც არ იყო. რა საჭიროა იმის ხაზგასმა, რისი დამალვაც რთულია? ტონა კოსმეტიკა და რატომღაც ჭუჭყიანი თმა. არ ვიცი, იქნებ, გზაში თავი გაუოფლიანდა, მაგრამ ასეთი თმით სახლიდან არ გავიდოდი.
ურცხვად იქცეოდა. სიტყვას ხშირად გვაწყვეტინებდა, არავის აზრს არ ითვალისწინებდა. როგორ შეიძლება ასეთ გოგოსთან ურთიერთობის დამყარება? ამას არ შევუშინებივარ. გიორგის კისერზე დავინახე რაღაც კულონი, ახალი ნივთი. მისგან ბეწვის მსგავსი ჩანდა. როცა ამ ნახელავის შესწორება გადავწყვიტე, ლია წამოხტა და პერანგის საყელო თავად გაუსწორა.
ჩემი კითხვის შემდეგ გიორგიმ აღიარა, რომ ეს მათი სიყვარულის და ერთგულების ნიშანი იყო. კულონში მისი ახალი მეგზურის კულული ინახებოდა. აი, ეს მივიღე ბეწვად ან რაღაც მსგავსად. მახსოვს, მაშინ თითქოს დენმა დამარტყა. რაში სჭირდებათ ახალგაზრდებს ამის გაკეთება?
შემდეგ ვაჟი სხვა ოთახში გავიყვანე იმ საბაბით, რომ ფანჯარა ჩამტვრეულია და მექანიზმს შეხედოს. სისულელე, რაღაც უმნიშვნელო. 3 წუთი გავჩერდით, შემდეგ დავბრუნდით და დავინახეთ ლია დახუჭული თვალებით, რომელიც რაღაცას ბურტყუნებდა. მაშინ მეორედ შევკრთი. მისი თქმით, „უბრალოდ საყვარელ სიმღერას ღიღინებდა“. ვინაიდან სახლში პლეერი დაავიწყდა, ხოლო მუსიკის გარეშე დიდხანს ვერ ძლებდა.
კიდევ ცოტა ხნით გაჩერდნენ, შემდეგ უკან გაბრუნდნენ. არ მინდა ვთქვა, რომ შვილს არც ყვავილები და არც ნამცხვარი არ მოუტანია. ადრე მსგავსი რამ მისთვის ბუნებრივი იყო. არ იფიქროთ, რომ ყვავილები ჩემთვის მნიშვნელოვანია. ჩემთვის ვაჟია მნიშვნელოვანი.
3 თვე გავიდა. შვილი ჩემთან აღარ ჩამოსულა. ამბობს, რომ დრო არ აქვს, ბევრი საქმეა. ლიასთან ერთად ცხოვრობს და ყველაფერი „შესანიშნავად“ აქვთ. მისი თქმით, რა თქმა უნდა. ლია, თავის მხრივ, კვირაში სამჯერ სამსახურში დადის, ნახევარ განაკვეთზე. ამის მიუხედავად, ჩემთან სალაპარაკოდ დრო არ აქვს. თითქოს ჩემთან საუბარში რაღაც შეიძლება წამოცდეს.
მესმის, რომ ყველა დედას შვილისთვის საუკეთესო სურს. ცუდი რძლის და კარგი დედამთილის შესახებ ისტორიები თავად იცით, მაგრამ აქ სხვა საქმეა. როგორც წყვილი სასაცილოდ გამოიყურება, თუმცა ჩემთვის ეს უფრო ტრაგიკულია. ვერასდროს დავიჯერებ, რომ კომუნიკაბელურ, ჭკვიან და სიმპათიურ კაცს ასეთი არჩევანის გაკეთება შეუძლია.
ნამდვილად ვთვლი, რომ ლიამ მოაჯადოვა. როცა სიტუაცია სხვას ეხება, მარტივად ჟღერს. ჩემს შემთხვევაში, მეშინია. ნაცნობი მცოდნე ხალხი არ მყავს. შვილთან ვერ ჩავდივარ, თან არ მომისმენს. რა გავაკეთო? ყოველდღე ვფიქრობ, როგორ განვითარდება მომავალი და თავს ცუდად ვგრძნობ. ჩემი შვილის მომავალი საფრთხეშია და მხოლოდ ტირილი შემიძლია. არ ვიცი, როგორ გამოვასწორო სიტუაცია.
