წელიწად–ნახევარი წლის წინ ჩემი ქმარი გარდაიცვალა. პატარა ბავშვთან და დედამთილთან ერთად ოროთახიან ბინაში დავრჩი. ქმრის გარდაცვალების შემდეგ დედამთილმა 6 თვე ჩვენთან იცხოვრა, შემდეგ მეუღლესთან სოფელში გადავიდა (პენსიაზე გავიდა).
ბინა, რომელშიც შვილთან ერთად ვცხოვრობ, დედამთილისაა. მითხრა, რომ ბინა ჩვენ დაგვრჩება, ანუ შვილიშვილს აჩუქებს. მასთან კარგი ურთიერთობა მაქვს. მაგრამ შეიქმნა ერთი სიტუაცია: ჩემს ქმარს პირველი ქორწინებიდან 10 წლის ვაჟი ჰყავს. ახლა დედამთილი ქალაქში ჩამოდის და მეუბნება, რომ ჩემს ქალიშვილზე გაჩუქების ხელშეკრულება სასწრაფოდ უნდა გააფორმოს, რადგან ყოფილმა რძალმა დაურეკა პრეტენზიით, რომ წილი მის ვაჟსაც (დედამთილის უფროს შვილიშვილს) ეკუთვნის.
დედამთილმა უთხრა, რომ ბინის გაყიდვას არ აპირებდა, რადგან ეს მისი ვაჟის ბინაა და ჩვენ ვცხოვრობთ, ხოლო ფული, უფროს შვილიშვილს რომ მისცეს, არ აქვს. ყოფილი რძალი ყვიროდა და ეუბნებოდა, რომ უჩივლებს. გაჩუქების გაფორმების პროცესში ვართ. ქმრის ვაჟი ამ ბინაში ჩაწერილი არაა. აქ მხოლოდ დედამთილი, მე და ჩვენი ქალიშვილი ვართ ჩაწერილი.
ბინა პატარაა, ორ ერთოთახიან ბინად ვერ გაყოფ. გარდაცვლილი მეუღლის ყოფილ ოჯახზე და უფროს ვაჟზე საუბარი არავისთან გვინდა. მაგრამ ჩნდება კითხვა: როცა გაფორმდება გაჩუქების ხელშეკრულება ჩემს ქალიშვილზე, შესაძლოა, რომ ყოფილმა რძალმა გაასაჩივროს?
დედამთილმა ეს ბინა მიიღო იმ ქარხნიდან, სადაც მუშაობდა, მისი საკუთრებაა. ჩემი ქმარი იქ ჩაწერილი იყო. ქალიშვილის დაბადების შემდეგ მეც ჩამწერეს, რადგან ქალაქში რეგისტრაცია და შვილთან ერთად ჩაწერა მჭირდებოდა. მეგობრულად ვცხოვრობდით, იმის მიუხედავად, რომ ერთად ვიყავით. დედამთილი კარგი, თანამედროვე ქალია, რომელთანაც საერთო ენა დაქორწინებამდე ვიპოვე.
რაც შეეხება უფროსს შვილიშვილის: როცა ჩემი ქმარი განქორწინდა, ბიჭი 5 წლის იყო. ყოფილმა ცოლმა შვილი წაიყვანა და მამას და დედამთილს მასთან ურთიერთობა აუკრძალა. ჩემი ქმარი ზოგჯერ მაინც ნახულობდა, სკოლაში აკითხავდა. რატომ მოიქცა ასე, არ ვიცი, ქმარს მის წარსულზე არ ვეკითხებოდი.
დაკრძალვაზე არც ერთი მათგანი არ ყოფილა. მას შემდეგ, რაც დაკრძალვაზე არავინ გამოჩნდა, დედამთილმა თქვა, რომ მისთვის აღარ არსებობდნენ. აი, ახლა ყოფილი რძალი გამოჩნდა და რაღაცას ითხოვს.
