მეზობლებმა თქვენი საოჯახო საქმის დეტალები ზუსტად იციან და თქვენ დეტალურად იცით სატელევიზიო შოუების განრიგი, რომელსაც ბებია მოპირდაპირე ბინიდან უყურებს? დიახ, ხრუშჩოვის ბინებში კედლებს ადამიანების და ზოგჯერ მთელი ოჯახების „დაახლოების“ უნიკალური უნარი აქვს. და მაინც, უმეტესობა მათგანი ამ ძველ სახლებში ცხოვრებას აგრძელებს, რადგან ახალ კორპუსში ბინის შეძენა არც ისე იაფია.
საიდან გაჩნდა ხრუშჩოვის სახლი, ვინ გამოიგონა და რატომ აშენდა ერთი შეხედვით შეუხედავი შენობები ყველგან და ასე მასიურად? ხრუშჩოვის ბინებზე ვისაუბროთ. ბარაკზე უკეთესია, მაგრამ სტალინზე უარესი. ყველაზე პოპულარული ტიპის ქალაქის სახლები პოსტსაბჭოთა სივრცეში. ბეტონი, მინა და ყველაზე მკაცრი ფორმები, რაც არქიტექტურამ შეიძლება მოიფიქროს.
კედლები ხრუშჩოვის ბინაში – ხრუშჩოვი მრავალსართულიანი საცხოვრებელი სახლია, რომელიც 1950-იან წლებში საბჭოთა კავშირში მასობრივი საბინაო მშენებლობის სიმბოლოდ იქცა. სახელი სსრკ–ში მთავარი არქიტექტორის ნიკიტა ხრუშჩოვის პატივსაცემად მიიღეს. ხრუშჩოვების შექმნის იდეა თავად სკკპ ცკ-ის პირველმა მდივანმა წამოაყენა. ის შეწუხებული იყო ქვეყანაში საცხოვრებლის მწვავე დეფიციტით და აგურის და რკინაბეტონისგან დაბალსართულიანი სახლების მასობრივი მშენებლობისგან მოუწოდებდა. სახლები ხელმისაწვდომი უნდა ყოფილიყო ბევრი ოჯახისთვის, მათ შორის მუშებისა და გლეხებისთვის.
პირველი ხრუშჩოვის სახლები 1958 წელს მოსკოვში და მის გარეუბანში აშენდა. სახლი ხუთი სართულისგან შედგებოდა და ახასიათებდა სწრაფი მშენებლობა მზა რკინაბეტონის ბლოკების გამოყენების ხარჯზე, რომელსაც ადგილზე აწყობდნენ. ასე სახლებს ჩვეულებრივზე სწრაფად აშენებდნენ და თან მასალებზე ზოგავდნენ.
როგორ გამოიყურებოდა ხრუშჩოვის ბინები – ხრუშჩოვის ბინები სსრკ–ს მცხოვრებთა შორის ძალიან პოპულარული იყო. შედარებით იაფი იყო, ვიდრე ქვის ძველი სახლები, ამიტომ ბევრი ოჯახისთვის ხელმისაწვდომი იყო. გარდა ამისა, ბევრი უპირატესობა ჰქონდა: ბინაში იყო ცენტრალური წყალმომარაგება და კანალიზაცია, გაზქურა, სააბაზანო ოთახი და ტუალეტი. თითოეულ სადარბაზოს ველოსიპედების და ეტლების შესანახი ოთახი ჰქონდა. ამ დიზაინის პირველი სახლები ისეთი კომფორტული არ იყო, როგორც ახლა. მათ კონსტრუქტორივით აშენებდნენ, თითოეულ სართულს ერთმანეთს თანმიმდევრობით ადებდნენ. რეკორდსმენია სახლი, რომელიც მხოლოდ ერთმა ბრიგადამ 5 დღეში ააშენა. ბუნებრივია, იქ კანალიზაციის და გაზიფიცირების სისტემა არ იყო.
გარდა ამისა, იმ დროს ხრუშჩოვის ბინებს გათბობის პრობლემები ჰქონდა, რადგან აგურის გარეშე შენდებოდა და კედლების სისქე განსხვავდებოდა. ბევრ ოჯახს არა მხოლოდ სიცივესთან, არამედ საშინელ ხმის იზოლაციასთან შეგუება უწევდა. მაშინ თითქმის არ იყო. უფრო მოგვიანებით, 70-იან წლებში, როცა ხრუშჩოვის ბინებმა თავისი ხარისხის პიკს მიაღწიეს, ბევრი ხალიჩებს იატაკებსა და კედლებზე აფენდა, რომ ცოტა კონფიდენციალურობა მიეღო. და მაინც, ხრუშჩოვის სახლები ურბანული გარემოს ნაწილია და დღემდე მილიონობით ადამიანი ცხოვრობს. ზოგიერთი სახლი გარემონტდა კომფორტული პირობების გასაზრდელად, ზოგი დაშალეს ახალი კორპუსების ასაშენებლად.
ხრუშჩოვის სახლების კულტურული მნიშვნელობა – ხრუშჩოვის სახლებს სსრკ–ში კულტურული მნიშვნელობა ჰქონდა. ქვეყნის ისტორიაში ახალი ეპოქის სიმბოლო იყო, როცა ხელისუფლება უმრავლესობისთვის კომფორტული საცხოვრებელი პირობების შექმნას და მოქალაქეების ცხოვრების დონის გაუმჯობესებას ცდილობდა. იყო სიმბოლო დროის, როცა მშენებლობას და ინდუსტრიალიზაციას დიდ ყურადღებას უთმობდნენ. მისი ასკეტური ფორმები და ცნობადი მძიმე, კვადრატული ნიშნები ტყუილად არ გაკეთებულა. პროექტზე ფრანგი არქიტექტორი ლე კორბუზიე მუშაობდა. ასე ბევრი მასალა, დრო და მუშა ხელი დაიზოგა. ჭერის სიმაღლის საერთო სტანდარტი 2,5 მ გახდა
ხრუშჩოვის სახლები სსრკ–ს საბინაო მშენებლობის ისტორიაში მნიშვნელოვანი ეტაპი იყო. ის იყო პასუხი საცხოვრებლის მწვავე მოთხოვნაზე და ბევრისთვის ხელმისაწვდომი გახდა. სახლებს საკუთარი ნაკლოვანება ჰქონდა, მაგრამ ახალი ეპოქის ხალხის იმედი გახდა და როგორც კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი ყურადღების მიქცევას აგრძელებს.
