სიმდიდრის გამო რისთვის ხართ მზად? იდა ვუდი არის ქალის მაგალითი, რომელიც მიზნისკენ მიზანმიმართულად მიიწევდა და ეს აღფრთოვანებას იმსახურებს. როგორ მოხდა, რომ როცა ყველაფერს მიაღწია, რაზეც ოცნებობდა, იდამ ყველაფერი დაკარგა…
„28 მაისი 1857 წელი
ბატონო ვუდ, სერ!
თქვენზე იმდენად ხშირად მსმენია, რომ წერილის მოწერა გავრისკე. ახალგაზრდა ლედიმ, ერთ-ერთმა თქვენმა ყოფილმა საყვარელმა, ახსენა, რომ თქვენ „ახალ სახეს“ ეძებთ. ქალაქში ახლახანს ჩამოვედი და გულის საქმეებში გამოცდილი არ ვარ. და მაინც, მზად ვარ ახლო ურთიერთობა შემოგთავაზოთ მანამ, სანამ თქვენ ამით დაინტერესებული იქნებით. დარწმუნებული ვარ, რომ უშნო და ჭირვეული არ ვარ. სავარაუდოდ, ისეთი კარგი არ ვარ, ვისთანაც ახლა იმყოფებით, მაგრამ ცოტა უფრო ბევრი რამ ვიცი. როგორც ამბობს ძველი გამონათქვამი: „ცოდნა ძალაა“. თუ ჩემთან შეხვედრას ისურვებთ, მითითებულ მისამართზე მომწერეთ და თქვენთვის მოსახერხებელი დრო მიუთითეთ.“
წარმოიდგინეთ, როგორი გაოცებული იქნებოდა მდიდარი კონგრესმენი ბენჯამინ ვუდი პლანტაციის მფლობელის ქალიშვილის, კეთილშობილური წარმოშობის მქონე გოგონასგან ასეთი თამამი წერილის მიღების შემდეგ. თუმცა, სინამდვილეში იდა მეიფეირი იტყუებოდა: საკუთარ წარმომავლობასა და ქონებაზე. საკუთარ სახელზეც კი! სინამდვილეში სიმდიდრეზე მონადირეს ელენ უელში ერქვა და ის მასაჩუსეტიდან ირლანდიელი ემიგრანტის ქალიშვილი იყო.
ნაკლებად სავარაუდოა, რომ სიმართლე ბენჯამინს ასეთი ექსცენტრიული გოგოს გაცნობისგან შეაჩერებდა. ის წარმოუდგენლად მდიდარი იყო: მას სატრანსპორტო კომპანია ჰქონდა და გაზეთს New York Daily News ფლობდა. და ნამდვილად, სიყვარულის მოტრფიალობით ცნობილი იყო. იდა მასზე 17 წლით უმცროსი იყო – მას 19 წელი შეუსრულდა. ხოლო, სიტყვებით „უშნო არ ვარ“ ის ეშმაკობდა: სინამდვილეში მის მეიფეირი ძალიან მიმზიდველი იყო.
იდა და ბენჯამინი ერთმანეთს შეხვდნენ და ალბათ შეთანხმებას მიაღწიეს, რადგან იდა მთელი 10 წელი მისი საყვარელი იყო. ის საკუთარ დროს მოთმინებით ელოდა და როცა 1867 წელს ვუდის ცოლი გარდაიცვალა, მისი ადგილი დაიკავა. იმ დროისთვის კონგრესმენისგან 10 წლის ქალიშვილი უკვე ჰყავდა, ამიტომ ქორწინება უფრო მოკრძალებული უნდა ყოფილიყო.
მოთამაშე
ერთი შეხედვით, ახლა იდა წარმატების ნაყოფით მშვიდად უნდა დამტკბარიყო, მაგრამ ასე არ მოხდა. მეხუთე ავენიუზე მდიდრული ცხოვრება ისეთი არ აღმოჩნდა, როგორც მას წარმოედგინა. იდა წუწურაქი იყო, ხოლო ბენჯამინს თამაშის გარეშე ერთი დღის გატარებაც არ შეეძლო. ის უიღბლო არ იყო და ერთხელ მეუღლე გააღვიძა და მის ლოგინზე 100 000 დოლარი მიმოფანტა.
იდა გონიერი ქალი იყო, თან ბენჯამინს უკვე დიდი ხანია იცნობდა. მას ბენჯამინისთვის თამაშის აკრძალვა არ შეეძლო, მაგრამ შეეძლო….წაგების გამო ჯარიმის მოთხოვნა. თუ მისი ქმარი წააგებდა, ის „ჯარიმას“ იხდიდა, მოგების შემთხვევაში – მოგებას იდას უნაწილებდა. ყველაფერი სამართლიანად!
1900-იან წლებში ბენჯამინი ჯიბეში ერთი თეთრის გარეშე გარდაიცვალა. მთელი მისი ქონება წაგების გამო ჯარიმის სახით უკვე იდას სახელზე იყო. მდიდარი 62 წლის ქვრივი მთელ მსოფლიოში მოგზაურობდა, მდიდრულ საღამოებს გრანდიოზული კაბებით და ბრწყინვალე ბრილიანტებით ესწრებოდა… შეეძლო ისე ეცხოვრა, რომ არაფერზე უარი არ ეთქვა და უბრალოდ სიმდიდრეში ებანავა.
განდეგილი
თანდათანობით იდას ხასიათი შეიცვალა. ხელმოჭერილი ქალიდან პარანოიდად გადაიქცა. ყველაფრის დაკარგვის იმდენად ეშინოდა, რომ ქმრის გარდაცვალებიდან 7 წლის შემდეგ მთელი ქონება, მათ შორის მიწები და გაზეთის რედაქცია, გაყიდა და სასტუმროში ნომერი იქირავა.
ასე, ნიუ-იორკში სასტუმროს Herald Square 552-ე ნომერი მრავალი წლის განმავლობაში გაგიჟებული მდიდრის სახლი გახდა.
…1932 წლის მარტში, თითქმის საუკუნის მეოთხედის გავლის შემდეგ, იდუმალმა მაცხოვრებელმა სხვებს საკუთარი თავი შეახსენა. პირველად მრავალი წლის შემდეგ. მისი და გარდაიცვალა და ნომრის კარის გაღება მხოლოდ ამან აიძულა – ის დახმარებას ითხოვდა. როცა სასტუმროს მენეჯერი მეკუბოესთან და ექიმთან ერთად იდას ოთახში შევიდა, მისი და მერი უკვე მკვდარი იყო. ის დივანზე, თეთრეულ გადაფარებული იწვა, მაგრამ ოთახში შესული მამაკაცები არა ცხედარმა, არამედ სასტუმროს ნომრის მდგომარეობამ გააოცა. ის მთლიანად ყუთებით, გაყვითლებული გაზეთებით და ნაგვით იყო სავსე.
და მიუხედავად იმისა, რომ იდა ირწმუნებოდა, რომ ეკლესიის თაგვზე უფრო ღარიბია, მის ოთახში ნაყოპნი უბრალოდ გამაოგნებელი იყო. მან ბანკიდან მთელი თანხა მოხსნა, რადგან ბანკებს არ ენდობოდა.
სასტუმროს მენეჯერის თქმით, 7 წლის განმავლობაში სასტუმროში მაცხოვრებელი და მისი და ერთხელაც არ უნახავს, თუმცა ისინი გადასახადებს რეგულარულად იხდიდნენ. ჩანაწერების მიხედვით, დები ემასთან ერთად, იდას ქალიშვილთან ერთად, ოროთახიან ნომერში 1907 წლიდან ცხოვრობდნენ. ემა 1928 წელს გარდაიცვალა და სრულად ცხადი არაა, ეს მისი ქალიშვილი იყო თუ მისი პატარა და.
552-ე ნომრის კარები უცხოებისთვის არ იღებოდა. იშვიათად – თეთრეულის შესაცვლელად. იდა მათ ბინძურ თეთრეულს აწვდიდა და სუფთას იღებდა. ზოგჯერ რძის, კრეკერების, ყავის და კვერცხის მოტანას ითხოვდა. დროდადრო მოხუცი ქალბატონი უმ თევზს ითხვოდა და მას მოუმზადებლად სჭამდა. იდა ძალიან სუსტი იყო, მხოლოდ 31 კგ-ს იწონიდა.
დის გარდაცვალებიდან ერთი წლის შემდეგ, 1932 წელს იდაც გარდაიცვალა. დაკრძალეს დოლარის კუპიურებთან ერთად, რომელიც მას უკვე აღარ დასჭირდება.
