–ნატო, გაიგე? თუმცა რას გეკითხები, რა თქმა უნდა, გაიგე.
–დედა, პირველ რიგში, დილა მშვიდობისა. მეორეც, სამსახურში წასასვლელად ვემზადები. დღეს პარასკევია. მესამეც, რა უნდა გამეგო?
–რომ იმ ქალს ბინა აჩუქა! – თქვა დედამ ხმამაღლა.
ნატომ ამოიოხრა. 29 წლის ასაკშიც დედასა და მამას შორის წყალგამყოფი იყო. შესანიშნავი მშობლები ჰყავდა, მაგრამ ერთი მაგრამ: განქორწინება ცოცხალი თავით არ სურდათ. ძალიან უცნაური იყო. მამამ დედა ჯერ კიდევ 4 წლის წინ მიატოვა, თუმცა სინამდვილეში დიდი ხანია ერთად არ ცხოვრობდნენ.
უბრალოდ 4 წლის წინ „ის“ გამოჩნდა. ასე უწოდებდა დედა ქმრის საყვარელ ქალს. მეორე სახელი „საყვარელი“. ნატო მას სახელით მიმართავდა: ოლღა.
უკვე 1 კვირაა იცოდა, რომ მამამ ოლღას სახლი აჩუქა. ამაში უცნაურს ვერაფერს ხედავდა.
–დედა, ისევ დაიქოქე? აჩუქა და აჩუქა. მისი პირადი საქმეა.
–მისი პირადი საქმეა დაეხმაროს ოჯახს, რომელიც მიატოვა. ეს ქალიშვილისთვის ბინით დახმარებასაც გულისხმობს.
–დედა, 15 წლის აღარ ვარ. გათხოვილი ვარ და საცხოვრებლის პრობლემა არ მაქვს.
–ეს სახლი შენთვის უნდა ეჩუქებინა. შემდეგ გადაწყვეტდი, რა გაგეკეთებინა. მაგრამ არა! ახლა არ გაქვს ისიც, რაც მამაშენმა მემკვიდრეობით მიიღო. სირცხვილია!
–დედა, უკვე გავდივარ. მოდი, დამშვიდდი. კარგი? მამა თავად გადაწყვეტს, რა უყოს სახლს. მან გადაწყვიტა. არ შემიძლია და არ მინდა ამის გამო გავბრაზდე. მე და ვანოს ჩვენი ცხოვრება გვაქვს. თავზე სახურავი გვაქვს. არ ვშიმშილობთ. ნუ დაადანაშაულებ მამას, კარგი?
–არა, დავადანაშაულებ. ამ უნამუსო გადაწყვეტილების გამო შურს ვიძიებ.
–დედა, არა.. ალო? დედა? ალო!
მარიანა
დედამ დამშვიდობების გარეშე საუბარი დაასრულა. ტელეფონი დივანზე მიაგდო. გამოდის, ქალიშვილმა სახლის შესახებ იცოდა და არ ადარდებს! წარმოუდგენელია! ასე მარტივად მიიღო მამის მრავალწლიანი ტყუილი! ასე ადვილად გადაიტანო ის, რაც აღარ შეგხვდება! რა ქარაფშუტობაა! თავად არასდროს დანებდება! ესმის, რომ მემკვიდრეობით მიღებული სახლი აქტივია. აქ პრინციპის საქმეა. დაპირდი კანონიერ ოჯახს დახმარებას? გააკეთე!
მარიანა სამუშაო მაგიდაზე საბუთებს ათვალიერებდა და იპოვა ის, რასაც ეძებდა. ამ ქალს შეხვდა ერთ–ერთ დახურულ ღონისძიებაზე, სადაც მთარგმნელად მუშაობს. ერთმანეთს გაესაუბრნენ და მიხვდნენ, რომ ბევრი საერთო ჰქონდათ. წარუმატებელი მრავალწლიანი ქორწინება და საერთო შვილი. დანგრეული ოცნებები და აღდგენილი ცხოვრება.
დროა, რაღაც სასარგებლო გააკეთოს.
„მისი“ტელეფონის ნომერი 1 წლის წინ გაიგო. ეს იყო პატარა საიდუმლო, რომელიც მალე გამომჟღავნდება.
–ალო, ნათია? მარიანა ვარ გამომცემლობიდან. ქალაქში ხარ? შესანიშნავია. შეგიძლია დღეს შემხვდე? სუპერ.
მარიანა კაფეში პირდაპირ საქმეზე გადავიდა.
–ჩემმა გმირმა მიჯნურმა დედამისის სახლი საყვარელს აჩუქა, არადა ნატოს დახმარებას დაჰპირდა. მემკვიდრეობის მიღების შემდეგ პირობა დაავიწყდა. მოკლედ, არაფერი ახალი.
–რა გინდა გავაკეთო?
–შური მინდა ვიძიო. შენი ფოტოგრაფის ნიჭით და ხალხის და სივრცის გარდაქმნის ოსტატობით.
მეგობარმა მარიანას მზაკვრული ღიმილით გახედა.
–როდის დავიწყოთ?
–რაც შეიძლება მალე.
***
1 კვირაში მარიანა ტელეფონში ფოტოებს ათვალიერებდა და შეტყობინებას მეასედ კითხულობდა. ყველაფერი უნდა გამოსულიყო. წინააღმდეგ შემთხვევაში, მასკარადი ფუჭად ჩაივლიდა.
ქმარმა იმავე დღეს დაურეკა, როცა მარიანამ ყველაფერი მას გაუგზავნა. ხმა, რომელიც ოდესღაც უყვარდა, დიდი ხანია მასში მხოლოდ ღებინებას იწვევდა. დღევანდელი ხმის ტემბრი უფრო უსიამოვნო იყო. უკუმბიძგები.
–რა გააკეთე? რა? არ გაქვს საქმე?
მარიანა დუმდა. ქმარს კარგად იცნობდა. როცა ყვირის, დიალოგი საჭირო არაა.
–ხვდები, რომ მატყუარა ხარ? ნამდვილი მატყუარა? ნატოს შენში იმედი გაუცრუვდება. ქალიშვილის ნდობას საბოლოოდ დაკარგავ.
რამდენიმე წუთიანი ლანძღვის შემდეგ ცოლმა მშვიდად შენიშნა:
–საინტერესოა, რომ მხოლოდ ახლა გაგახსენდა ქალიშვილი და არა მაშინ, როცა იმას ბინა აჩუქე.
–რა შუაშია აქ? ყალბი ფოტოებით არავის ვატყუებ! ეს თაღლითობაა! ეს გესმის.
–უბრალოდ გაჩვენე, როგორი მატყუარა ხარ.
–შენთვის არაფერი მიჩუქებია. არც ბინები, არც ეს სამკაულები! ფოტო არ გადამიღია! არაფერი!
–სამაგიეროდ დაპირდი ჩვენს ქალიშვილს საცხოვრებლით უზრუნველყოფა. გახსოვს? როცა მემკვიდრეობა მიიღე, საყვარელს აჩუქე.
–ის ჩემი მომავალი ცოლია! არ გაბედო, საყვარლის დაძახება!
–თუ ასეთი სკანდალის შემდეგ გაპატიებს, სასწრაფოდ უნდა დაქორწინდე. ანგელოზია და არა ადამიანი.
–გიჟი ხარ.
–შენ მატყუარა და ცუდი მამა. მოკლედ, არაფერი ახალი.
მარიანა ფოტოებს კიდევ დიდხანს ათვალიერებდა. ლამაზი ინტერიერი (ღირსეული რომ ყოფილიყო, მაგრამ არა ზედმეტად მდიდრული). უბრალო, მაგრამ ძვირადღირებულ სამოსში „უბრალოდ ცხოვრობს“ ახალ ბინაში.
რომელიც ქმარმა აჩუქა.
ხოლო ამ ფოტოების ქვეშ ტექსტი მარიანას არასდროს დაავიწყდება. „ვიმედოვნებ, მისი საჩუქარი თქვენთვის ისეთივე მდიდრულია, როგორც ჩემი“.
ისევ გაეღიმა, როცა წარმოიდგინა, რა სკანდალი ატყდება სადღაც იქ, ქმრის სხვა ცხოვრებაში.
***
მას შემდეგ ცოლ–ქმარს პირადად არ უსაუბრია. ადვოკატების მეშვეობით განქორწინდნენ. მათი დახმარებით გაარკვიეს, როგორ გაიყოფდნენ ბინას და ავტომობილებს.
ნატომ დედასა და მამას შორის ლავირება მოახერხა ისე, რომ არავინ განაწყენებულიყო. დედაზე არ ბრაზობდა. მამაზე მით უფრო. მხოლოდ ის სურდა, რომ მშობლები ბედნიერები ყოფილიყვნენ, თუნდაც თითოეული თავისებურად.
