ჩემი უფროსი ძმა ორშვილიან ქალზე დაქორწინდა. ბავშვები 6 და 8 წლის არიან. საერთო შვილი ჯერ არ ჰყავთ. რძალთან კარგი ურთიერთობა გვაქვს. მათ ოჯახში არ ვერევით, თუმცა საერთო ინტერესები არ გვაქვს. ბოლო დროს მისი ქცევა არა უბრალოდ მაწუხებს, არამედ ძალიან მაღიზიანებს.
ძმისშვილების გამორჩევას არასდროს ვგეგმავდი, მაგრამ ბოლო დროს რძალმა შვილებზე ზრუნვა დედამთილს (დედაჩემს) და მე თავხედურად გადმოგვაბარა. ჩემი ძმა ბევრს და გვიანობამდე მუშაობს, მისი ცოლი მთელი დღე საოჯახო საქმით დაკავებულია: ალაგებს, ამზადებს, ყვავილებს ზრდის, ამიტომ შვილებისთვის დრო არ რჩება. ასე ამბობს. თუ ბავშვები მასთან არიან, არ შეუძლია ბაღში, სკოლაში ან წრეებზე წაიყვანოს. ამას ხსნის იმით, რომ დრო არ აქვს, თუმცა შუადღემდე შეუძლია უბრალოდ იძინოს.
დედაჩემი აღარ მუშაობს, ამიტომ რძალი თვლის, რომ მას სხვა საქმე აღარ აქვს და ბავშვებზე შეუძლია იზრუნოს. დედას ბავშვები უყვარს და ყოველთვის მზადაა დასახმარებლად, მაგრამ ახლა ფაქტიურად ჩვენთან ცხოვრობენ. დედას ბავშვები სკოლაში, ბაღში და სხვადასხვა წრეებზე დაჰყავს, გაკვეთილების მომზადებაში ეხმარება. მოკლედ, ბავშვებზე ზრუნვის ყველა მოვალეობას ასრულებს.
ვცდილობ, დავეხმარო, როცა დრო მაქვს. ზოგჯერ საკუთარ გეგმას და საქმეს გვერდზე ვდებ, რადგან დედა ახალგაზრდა აღარაა და მისი დახმარება მინდა. რამდენჯერმე ვცადე რძლისთვის მინიშნება, რომ საკუთარ შვილებთან მეტი დრო უნდა გაატაროს, მაგრამ თითქოს არ ესმის. მასაც ჰყავს დედა, მაგრამ ღვიძლ შვილიშვილებთან დროის გატარებაზე უარს ამბობს.
მესმის, რომ ნათესავებს უნდა დავეხმაროთ, მით უფრო ჩვენს ოჯახში ყველა ერთმანეთის დახმარებას ვცდილობთ. თუმცა ვთვლი, რომ თუ არ მუშაობ და სახლში ხარ, საკუთარი შვილების ცხოვრებაში მონაწილეობა უნდა მიიღო. სერიოზულ საქმეს რომ აკეთებდეს, რომლის დროსაც ბავშვებთან ყოფნა შეუძლებელია, გავიგებდი.
ის ხომ ასრულებს ჩვეულ საოჯახო საქმეს, რომელსაც მილიონობით სხვა ქალი აკეთებს. თან მუშაობასაც ასწრებენ. სწორედ ამიტომ, საწყალი და დატანჯული ქალის როლის თამაშს აზრი არ აქვს, მით უფრო არა მეგაპოლისში, არამედ პატარა ქალაქში ვცხოვრობთ.
კიდევ ერთი ძმა მყავს. ახლახან შვილი შეეძინა. ოჯახთან ერთად სხვა ქალაქში ცხოვრობს. საინტერესოა, რომ როცა სტუმრად მივდივართ და დედას შვილიშვილთან დროის გატარება სურს, ჩემი უფროსი რძალი მეორე რძალს საყვედურობს, რომ ბებიას აწუხებენ თავისი შვილით (მისი ღვიძლი შვილიშვილით).
როცა გავიგე, რომ რძალი ამდენის თქმას ბედავს, ვერ მოვითმინე და ძმას ყველაფერი ვუთხარი. ისიც, რომ კარგი იქნება სინდისი იქონიონ და მისი შვილებით დედა მუდმივად არ შეაწუხონ. როგორც მივხვდი, რძალმა ყველაფერი ისე შემოატრიალა, რომ პრობლემა იმაშია, რომ მისი შვილები ჩემთვის უცხოა, ამიტომ მიზეზს ვეძებ. აღარ ვიცი, როგორ მოვიქცე ამ სიტუაციაში, რომ ძმასთან ურთიერთობა არ გავაფუჭო, მაგრამ სწორად ავუხსნა, რომ საკუთარ შვილებზე თავად უნდა იზრუნონ.
