დედა ყოველთვის ამბობდა, რომ მე და ჩემი ძმა ერთნაირად ვუყვარდით, მაგრამ როგორ მომექცა

788

რთულია აღიარება, მაგრამ შვილებს შორის განსხვავება არსებობს და მშობლები ზოგჯერ ერთ ბავშვს მეტ სიყვარულს და ყურადღებას აძლევენ, ვიდრე მეორეს. თუ ბავშვები ამას პატარაობიდანვე ამჩნევენ, მაგრამ ჩუმად არიან, ზრდასრულ ცხოვრებაში ახლობლებთან კავშირს ნელ–ნელა გაწყვეტენ.

განსხვავება შვილებს შორის

ცისია სოფლის ოჯახში უფროსი შვილი იყო. მშობლები მთელ ყურადღებას უმცროს ძმას ლევანს აქცევდნენ. მამის გარდაცვალების შემდეგაც არაფერი შეიცვალა. დედა ვაჟს ანებივრებდა, ხოლო ქალიშვილს გაურეცხავი ჭურჭელი ხვდებოდა. გოგონას ხანდახან წყენისგან ცრემლები სდიოდა, მაგრამ ვერაფერს ცვლიდა.

სწორედ ამიტომ, როცა 18 წლის შესრულდა, გათხოვდა და მამისეული სახლი სინანულის გარეშე მიატოვა. 1 წელში ქალიშვილი გააჩინა და იმედოვნებდა, მისი ცხოვრება უკეთესობისკენ შეიცვლებოდა, მაგრამ ქმრის არჩევანში შეცდა. ყელის გასველების დიდი მოყვარული იყო და ცოლზე ხელსაც სწევდა.

ყოველ ჯერზე ქმარი იფიცებოდა, რომ მსგავსი რამ აღარ განმეორდებოდა და ცისიაც პატიებდა. ამ კოშმარში 10 წელი გაატარა, სანამ მისი მოთმინება არ გასკდა და ქალიშვილთან ერთად დედასთან არ დაბრუნდა.

იმ დროს ლევანს უკვე კარგი სამსახური, ოჯახი ჰქონდა და სხვა ქალაქში ცხოვრობდა. დედა ვაჟის წარმატებით ხარობდა. როცა მასთან სტუმრად ჩადიოდა, არ იცოდა, როგორ ესიამოვნებინა მისთვის. მის შვილებსაც საჩუქრებს უგზავნიდა, თუმცა ცისიას შვილს ბებიისგან მხოლოდ რამდენიმე კანფეტი ხვდებოდა.

როცა ყველა მისაღებ ოთახში იკრიბებოდა, ცისია ქურასთან იდგა, სადღესასწაულო კერძებს ამზადებდა და სუფრას შლიდა. ნათესავები ამას თავისთავად იღებდნენ. შემდეგ სტუმრები მიდიოდნენ, ის კი ჭურჭელს რეცხავდა და სახლს ალაგებდა. როგორც დედამ თქვა, ლევანი სტუმარია, ხოლო ცისია – დიასახლისი. ახალგაზრდა ქალი არაფერს ამბობდა, სტუმართმოყვარეობის გამოჩენას და ყველას გულის მოგებას ცდილობდა.

ვინ არის დამნაშავე, ვინ მართალი

ცისიას ცხოვრება თანდათან დალაგდა. საკუთარი ხარჯით სახლი გაარემონტა, კარმიდამო მოაწესრიგა. წლების განმავლობაში პირველად ეზომ ლამაზი იერსახე მიიღო, მაგრამ დედისგან მადლობაც არ მიუღია.

ლევანმა დის ძალისხმევა „გააუფასურა“. დიასახლისობა ვერ მოასწრო, რომ ძმას წამოსცდა: „ფიქრობ, შენ დაგრჩება სახლი? არა, შუაზე გავიყოფთ!“ დედა მხოლოდ ამტკიცებდა, რომ შვილებს შორის განსხვავებას ვერ ხედავს და მისი გარდაცვალების შემდეგ ქონება შუაზე გაიყოფოდა. თუმცა ლევანს საკუთარი ბინა და მანქანა უკვე ჰქონდა. ხოლო ცისიამ მთელი თავისი გამომუშავებული თანხა მამისეული ძველი სახლის რემონტზე დახარჯა.

მიხვდა, რომ საკუთარ საცხოვრებელზე უნდა იფიქროს და ფული არ ჩადოს იმაში, რაც მისი არ გახდება. ცრემლები მოიწმინდა და მიზანი დაისახა: რაც არ უნდა დაუჯდეს, ქალაქში ბინა იყიდოს! დაუღალავად შრომობდა, მაგრამ თავისას მიაღწია. 10 წლის შემდეგ ერთოთახიანი ბინის მფლობელი გახდა. აქ ქალიშვილთან ერთად საცხოვრებლად გადავიდა.

ახლა მათი მოხუცი დედა მარტო დარჩა და ელოდება, რომელი შვილი ჩავა სანახავად. ლევანი სოფელში მანქანით ჩამოდის, მაგრამ და არ მოჰყავს. ცისიაც ძმასთან ზედმეტად შეხვედრის სურვილით არ იწვის, ამიტომ დედასთან ავტობუსით ჩადის. ერთმანეთს იშვიათად ურეკავენ, საუბარი „არაფერს“ ეხება, ნათესავები ერთმანეთს დაშორდნენ.

ხოლო დედა ვერ ხვდება, რატომ გაფუჭდა ნათესავებს შორის ურთიერთობა. დარწმუნებულია, რომ ორივე შვილი სწორად აღზრდა და ერთნაირად უყვარს. მაგრამ ასეა?