დედამ ამითვალწუნა. ჩემი და ჩემზე მეტად უყვარს და მხოლოდ მას ეხმარება

741

„ათვალწუნებული ქალიშვილი ვარ“ – ჩივის აცრემლებული თათია, დღევანდელი ისტორიის მთავარი გმირი. ასეთ დასკვნამდე მივიდა იმის გამო, რომ დედამისი საზღვარგარეთიდან საჩუქრებს მხოლოდ უმცროს დას ნათიას უგზავნის. თათიას და მის მეუღლეს უგულებელყოფს, ზოგჯერ საერთოდ აბუჩად იგდებს. შექმნილ სიტუაციაში  ერთი ბუნდოვანი ასპექტი არის. ვალდებულია დედა მხარი დაუჭიროს უკვე ზრდასრულ შვილებს სიცოცხლის ბოლომდე?

მოძულებული ქალიშვილი: ნატანჯი ქალის აღიარება

თათიას ამბავი

ბავშვობაში დედა მე და ნათიას ერთმანეთისგან არ გამოგვარჩევდა. ერთნაირად ვუყვარდით და გვზრდიდა, არ გვანებივრებდა, მაგრამ არც გვაშინებდა. ყველაფერს თანაბრად ყოფდა. მივეჩვიე, რომ დედა ყველგან და ყოველთვის სამართლიანია. ახლა ღვიძლ დედას ვერ ვცნობ, რადგან მისი ქცევის გამო ჩემი ქორწინება დანგრევის პირასაა.

როცა მე და ნათია გავიზარდეთ, მშობლიურ ქალაქში დავრჩით. სამსახურში მოვეწყვეთ, გავთხოვდით, ოჯახები შევქმენით. ჩვენი ენერგიული დედა საზღვარგარეთ უკეთესი ცხოვრების საძებნელად წავიდა. იქ რაღაც გამოუვიდა. კარგი სამსახური აქვს, ჩვენს სანახავად ხშირად ჩამოდის და არა ხელცარიელი.

პრობლემის ძირი

სწორედ მაშინ ჩემს მეუღლეს, ლადოსთან პრობლემები დაიწყო. ბრმები არ ვართ. ვხედავთ, რას გვჩუქნის დედა ჩვენ და რას ნათიას და მის მეუღლეს. ბოლო ორი წელია დედა რაღაც იაფ სუვენირებს გვჩუქნის. ნათიასთან დელიკატესებით სავსე ჩანთით და ფულით მიდის

6 თვის წინ, როცა დედამ ნათიას კიდევ ერთხელ 40 კგ რჩეული ტკბილეული ჩამოუტანა, ჩვენ კი მაცივარზე მისაწებებელი მაგნიტი, ლადო სერიოზულად განაწყენდა. მეკითხება, რაშია საქმე და რით გავანაწყენეთ დედა. წარმოდგენა არ მაქვს, რა ვუპასუხო. დასთან გარკვევა ვცადე, ის კი ცისფერი თვალებით მეუბნება, რომ რაღაც მეშლება და დედას მისთვის საჩუქრები არ მოაქვს.

ღრმა წყენა

მე და ლადო ხომ კარგად ვხედავთ და ყველაფერი გვესმის. აქაა რჩეული პროდუქტი, უცხოური ბიჟუტერია და ევროპული სამოსი. და ყველაფერი მხოლოდ ნათიას და მის მეუღლეს, ჩვენ არაფერი. დედის საჩუქარი აღდგომის დღესასწაულზე ბოლო წვეთი აღმოჩნდა. მე და ლადო ნათიას ვესტუმრეთ და მათ ეზოში ახალი მანქანა დავინახეთ.

ვიფიქრეთ, რომ ეს სიძემ მორიგი კლიენტის სარემონტო მანქანა მოიყვანა. სიძე ოქროსხელება ავტომექანიკოსია, მასთან მეზობელი ქალაქიდან მოჰყავთ მანქანები შესაკეთებლად. პირდაპირ გვითხრა, რომ სიდედრმა სიძის გახარება გადაწყვიტა.

ლადომ ვეღარ მოითმინა. ნივთებს აგროვებს და მიდის, რადგან ჩემს ოჯახში ასე შეურაცხყოფენ. ვერ ვადანაშაულებ. თავადაც ბურთი მაქვს ყელში გაჩხერილი. არ ვიცი, რატომ ატარებს დედა ნათიას ხელის გულზე, მე და ლადოს კი აბუჩად გვიგდებს. ეს კარგი არაა, არაადამიანური საქციელია. ჩვენ ხომ ერთი ოჯახი ვართ. თავად განსაჯეთ, ვინ არის მართალი და ვინ მტყუანი.

ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, რომ თქვენ დაუჭირეთ მხარი ჩვენს პროექტს. მოიწონეთ და გაუზიარეთ სტატია მეგობრებს