ქორწინება ქვრივთან რთული საქმეა. კიდევ არა უშავს, თუ ადამიანი, რომელზეც საუბარია, ახალგაზრდა და უშვილოა. და მაინც, ნებსით თუ უნებლიეთ, მის სულში კონკურენციის გაწევა გიწევთ მასთან, ვისაც ვერც დაელაპარაკებით. კატომ მრავალშვილიანი ქვრივი ზაფხულში გაიცნო და ყურებამდე შეუყვარდა. გასაკვირი არაა, რომ მცირე პრობლემაზე ქმრის მთელი ოჯახი ახალ მეუღლეს დაუპირისპირდა.
ქორწინება ქვრივთან: წარუმატებელი ისტორია
კატოს ამბავი
„ნიკა გვიან გავიცანი, როცა უკვე შევეგუე, რომ ცხოვრებას მარტოობაში გავატარებდი. მაშინ 39 წლის ვიყავი. ის უკვე 40 წელს გადაცილებული იყო. იმ დროს უკვე ჭაღარა თმა, მდიდარი წარსული და სამი ქალიშვილი ჰყავდა. შეყვარებული ვიყავი და ეს დეტალები არ მაშინებდა!
ჩემი მოტრფიალე სერიოზული და პირდაპირი აღმოჩნდა. სწორედ ამით მომხიბლა. პირდაპირ მითხრა, რომ სერიოზულ ურთიერთობას ეძებს, სისულელეების დრო და ენერგია არ აქვს. მთელი ცხოვრება სწორედ ასეთ სერიოზულ, მკაცრ, ნამდვილ მამაკაცზე ვოცნებობდი.
წითელი სიგნალები
მშობლები მთელი ძალით ცდილობდნენ, რომ ნიკასთან ქორწინებაზე უარი მეთქვა. დედა ძალიან ნერვიულობდა, შევძლებდი თუ არა მის ქალიშვილებთან კომუნიკაციის დამყარებას. მამა მაფრთხილებდა, რომ ქორწინების შემდეგ საქმროსთან სოფელში გადასვლა მომიწევდა. მე კი მთელი ცხოვრება ქალაქში გავატარე. სამწუხაროდ, მაშინ ეს მომენტები უმნიშვნელო წვრილმანებად მეჩვენებოდა.
მშობლებს ჩემზე ზეწოლის მოხდენა არ სურდათ, ამიტომ უბრალოდ კარგად დაფიქრება მთხოვეს. ვაღიარებ, დიდხანს ფიქრი არ მინდოდა. ათწლეულები ვოცნებობდი ოჯახზე, შვილებზე, სერიოზულ ქმარზე, ამიტომ ნიკას ძალიან სწრაფად გავყევი, როგორც ახალგაზრდა გოგონა!
საბედისწერო დეტალი
თავიდან ყველაფერი რიგზე იყო. ნიკას ქალიშვილებთან საერთო ენა გამოვნახე. სოფელს ასე თუ ისე შევეგუე. მე და ჩემი მეუღლე თითქმის უსიტყვოდ ერთმანეთს ვუგებდით. ცხოვრება კი არა ზღაპარი იყო. სამწუხაროდ, პირველმა კონფლიქტმა ნამდვილი სიტუაცია დამანახა. დამოუკიდებელი ცხოვრების წლებში წესრიგს შევეჩვიე.
უმცროს გერთან, 5 წლის გოგოსთან ამ მხრივ პრობლემები არ მქონდა. არც შუათანა 11 წლის გერთან. აი, უფროსი, 16 წლის ტიპიური მოზარდი იყო. მისი ოთახი ხარახურის საწყობს ჰგავდა. მის სივრცეში დიდად არ ვიჭრებოდი, მაგრამ ზოგჯერ სახლის დალაგებაში დახმარებას ვთხოვდი. თავად გამკლავება მიჭირდა, მით უფრო უკვე დაორსულება მოვახერხე.
სამწუხარო დასასრული
უფროსმა გერმა პირველივე ჩემს თხოვნაზე ურჩობა დაიწყო. დებმა, შემდეგ ქმარმაც დაუფიქრებლად მისი მხარე დაიჭირეს. კონფლიქტი მეტნაკლებად ჩავაქრე, მაგრამ ახლა თავს მარტოსულად და მიტოვებულად ვგრძნობ. ნიკა და მისი ქალიშვილები კონტაქტზე არ გამოდიან. ახლობლები შორს არიან. წარმოდგენა არ მაქვს, როგორ მოვიქცე.“
