ძნელია იპოვოთ იმაზე უფრო პოპულარული საშუალება, ვიდრე ვიშნევსკის მალამოა, ის უამრავ დაავადებას უმკლავდება. მაგრამ თანამედროვე ექიმები კრიტიკულად არიან განწყობილი და არ უწევენ რეკომენდაციას მის გამოყენებას.
ეს გამოგონება ეკუთვნის საბჭოთა ექიმს, დღეს მას მსოფლიოს აღარსად აღარ იყენებენ. ამ საშუალების შემადგენლობა მარტივია: არყის ტარი და ცხოველური ცხიმი.
მისი პოპულარობა გამოწვეული იყო ანალოგიური საშუალებების ნაკლებობით.
მაგრამ ექიმები ამბობენ, რომ მალამოს ბევრი გვერდითი მოვლენა აქვს.
მალამო ჭრილობას თხელი ფენით ფარავდა, სტიმულირებდა ქსოვილების გაცხელებას და ჩიქრის გამოდევნას, მაგრამ ქსოვილის გაცხელება ამავდროულად, მიკრობების მალამოს ფენის ქვეშ ზრდასაც უწყობდა ხელს რამაც შესაძლოა საბოლოოდ განგრენაც კი გამოიწვიოს.
ანუ, მალამო ამძიმებს ანთებით პროცესებს, პროვოცირებს სისხლდენას და უმძიმესი შედეგების გამოწვევაც შეუძლია.
გახსოვდეთ, მალამოს გამოყენება არ შეიძლება მასტიტის, გინეკოლოგიური დაავადებების, სისხლდენის, აბსცესების, ართროზის, ართრიტის, დიათეზის, ალერგიის დროს.
