ჩვენ საბოლოოდ გავიგეთ, რა იწვევს ლეიკემიას ბავშვებში და როგორ დავიცვათ მისგან

5461

ბავშვებში საერთო ტიპის სიმსივნის წარმოქმნის მიზეზების გაკვევა დაახლოებით 100 წლის განმავლობაში მიმდინარეობს. ახლა, ლონდონის კიბოს კვლევის ინსტიტუტის პროფესორის მელ გრივების მუშაობის წყალობით, საიდუმლო გამოვლინდა.

მწვავე ლიმფობლასტური ლეიკემია ვლინდება 2000-დან 1 ბავშვში. პროფესორმა გრევენმა ჩაატარა მეტა-ანალიზო, 30-წლიანი სამედიცინო ლიტერატური შეისწავლა და მთელ მსოფლიოში კოლეგებისგან შეაგროვა მონაცემები. მან წვლილი შეიტანა გენეტიკის, ეპიდემიოლოგის, იმუნოლოგიის, უჯრედის ბიოლოგია და სხვა კვლევებში.

ამ კვლევაში, პროფესორმა გრევენმა გააუქმა გარემოში შესაძლო ქიმიკატები, მაიონებელი გამოსხივება, ელექტრომაგნიტური ტალღები და მაღალი ძაბვის მავთულები (ელექტრო კაბელები).

ამდენი ფერის ბლოკირების და ყალბი მიზეზების აღმოფხვრისას შეიმუშავა მან “ლეიკემიის ერთიანი თეორია”. და ეს საშინელი დაავადება ბავშვისა და მისი მშობლებისსთვის შესაძლოა განიკურნოს.

ამას ადასტურენს მისი ამომწურავი ნაშრომი “დაგვიანებული ინფექციის თეორია”. პროფესორი გრივების თქმით, “სამეცნიერო კვლევა დამაჯერებლად ადასტურებს, რომ მწვავე ლიმფობლასტურ ლეიკემიას აქვს მკაფიო ბიოლოგიური მიზეზი და გამოწვეულია სხვადასხვა ინფექციით დაავადებულ ბავშვებში, რომელთა იმუნური სისტემა არ იყო სათანადოდ კარგ მდგომარეობაში”.

სპეციფიკური გენეტიკური მუტაციით დაბადებულ ბავშვებს აქვთ პრევალენტობა. ეს მუტაცია ხდება საშვილოსნოში. ეს ფარულია, სანამ მეორე “დარტყმა” არ მოხდება, როდესაც იმუნური სისტემა ვერ აკმაყოფილებს შესაბამის პირობებს.

ბაქტერიების ჯანსაღი ოდენობა საშუალებას იძლევა გავარკვიოთ, თუ როგორ უნდა გავატაროთ პათოგენები სწორად.
თუ ბავშვი იზრდება გარემოსა და სხვა ბავშვებში მიკრობების გარეშე, მომავალში, ჩვეულებრივი ინფექცია შესაძლოა ლეიკემიის ამ ფორმით გამოვლინდეს.

ზოგადად, სრულმასშტაბიანი ლიმფობლასტური ლეიკემია ხდება მხოლოდ 1% შემთხვევაში, როდესაც განიცდიან მუტაცია. პათოგენების არარსებობა, როგორც ფაქტორი, განმარტავს, თუ რატომ არის ბავშვთა ლეიკემიის ეს ფორმა მდიდარ, განვითარებულ ქვეყნებში უფრო მეტი, მაგრამ განვითარებად ქვეყნებში თითქმის არ არსებობს.

ამ პროფესორისთვის, ეს აღმოჩენა მხოლოდ თავსატეხის ერთი ნაწილი. მაგალითად,  მილანში ღორის გრიპი იყო გავრცელებული, რის შედეგადაც შვიდ ბავშვს დაემართა ლეიკემია. კიდევ ერთი სიმპტომი, რაც ბუნებრივად დაბადებულ ბავშვებს აქვთ არის კიბოს ამ ფორმის განვითარების რისკი.

ეს იმის გამო ხდება, რომ ვაგინალური არხის გავლით ბავშვები გაცილებით უფრო ჯანმრთელია, ვიდრე საკეისრო კვეთის მიერ დაბადებული ჩვილი. გარდა ამისა, თუ ჩვილი ძუძუთი იკვებება რისკი ნაკლებია, რადგან ისინი ჯანმრთელ ბაქტერიებს იღებენ.

ცხოველებში, განსაკუთრებით კი თაგვებში, როდესაც ისინი ცხოვრობენ ბაქტერიებისგან თავისუფალ გარემოში, ლეიკემია ხშირად ვითარდება.

პროფესორი მოუწოდებს მშობლებს არ ამყოფონ თავიანთი შვილები მუდმივად სტერილურ გარემოში, ასევე მისცენ უფლება ხშირად ითამაშონ სხვა ბავშევბთან. ასეთ დროს ლეიკემიის განვითარების ალბათობა თითქმის 0-ის ტოლია.

ამ კვლევა შეიძლება თავიდან აგარიდოთ სხვა ავტოიმუნური დაავადებების განვითარებას, მათ შორის 1 ტიპის დიაბეტისა და ალერგიის განვითარებას. ჯანმრთელი მიკრობების ექსპოზიცია ხელს შეუწყობს ლეიკემიის და შესაძლოა სხვა აუტოიმუნური დაავადებების თავიდან აცილებასაც კი.